Uitspraken

Standpunt van de officier van justitie

De officieren van justitie hebben veroordeling gevorderd voor het ten laste gelegde tot een taakstraf van 180 uur en een maand gevangenisstraf voorwaardelijk, met een proeftijd van twee jaar. Zij hebben daartoe het volgende aangevoerd. Verdachte en haar medeverdachte, haar man [medeverdachte] , hebben in het kader van de aanschaf van hun woning een hypotheek aangevraagd bij [bedrijf 1] . Naast deze hypotheek hebben verdachte en de medeverdachte ook een bedrag aan eigen middelen ingebracht. [bedrijf 1] heeft aangegeven dat er strenger werd gecontroleerd op de inbreng van eigen geld.

Verdachte en de medeverdachte moesten daarom een schriftelijke, ondertekende verklaring inbrengen die zag op de herkomst van de eigen inbreng.

Dat hebben zij gedaan. Daarna heeft [bedrijf 1] nog nadere vragen over de eigen inbreng gesteld, die zijn beantwoord door de tussenpersoon [bedrijf 2] .

Op grond van de stukken in het dossier blijkt de door verdachte en de medeverdachte ingediende schriftelijke verklaring op een aantal punten niet te kloppen. Zo lijkt er geen paard verkocht te zijn voor 240.000,-, maar voor 220.000,-. Daarnaast blijkt dat er van dit geld geen ander paard is gekocht. Voorts is ongeloofwaardig dat het sportpaard überhaupt in privébezit is geweest bij medeverdachte [medeverdachte] , omdat niet blijkt van betaling van kosten voor het paard. Tot slot is het ongeloofwaardig dat de medeverdachte het paard zelf heeft geleerd en getraind tot een uitstekend sportpaard.

Nu verdachte de verklaring ook heeft ondertekend, kan ze worden aangemerkt als medepleger van het valselijk opmaken van een geschrift. Het is niet voorstelbaar dat verdachte niet heeft geweten van de

valsheden. In het bijzonder is het ondenkbaar dat ze niet heeft geweten van het feit dat de medeverdachte geen paarden beleert en traint.

Daarnaast kan worden bewezen dat verdachte en haar medeverdachte opzettelijk gebruik hebben gemaakt van de valse e-mail van [bedrijf 2] . Deze tussenpersoon kan de valse informatie uit de e-mail alleen maar van verdachte en haar medeverdachte hebben gekregen.

Standpunt van de verdediging

De raadsman heeft betoogd dat verdachte moet worden vrijgesproken van het ten laste gelegde.

Oordeel van de rechtbank

De rechtbank acht het ten laste gelegde niet wettig en overtuigend bewezen, zodat verdachte hiervan zal worden vrijgesproken. De rechtbank overweegt hiertoe het volgende.

De door verdachte en de medeverdachte ingediende schriftelijke verklaring luidt als volgt:

Het bedrag aan eigen middelen is ontstaan doordat [medeverdachte] in 2012 een sportpaard verkocht heeft (welke in privébezit was) voor 240.000,-. Hiervan is in 2013 35.000,- gebruikt voor de aankoop van een ander paard, welke tot op heden nog in het bezit is van de heer [medeverdachte] . In de resterende jaren is er vanuit eigen middelen gespaard tot het benodigde bedrag voor de aankoop.

Uit de stukken in het dossier blijkt dat de medeverdachte, de partner van verdachte, in 2012 daadwerkelijk betrokken was bij Stal [medeverdachte] . Bij Stal [medeverdachte] werden volop paarden beleerd en getraind om vervolgens verkocht te worden. Op basis van het dossier valt dan ook niet uit te sluiten dat verdachte inderdaad geen wetenschap had van de valsheid van de verklaring. Het voorgaande brengt mee dat het bewijs voor het vereiste opzet bij verdachte ontbreekt. Het enkele medeondertekenen van de schriftelijke verklaring is onvoldoende om tot een bewezenverklaring te komen van het medeplegen van valsheid in geschrift.

Evenmin kan worden bewezen dat zij zich schuldig heeft gemaakt aan het gebruikmaken van een vervalst document, te weten de email van [bedrijf 2] aan [bedrijf 1] . Er is onvoldoende bewijs voor het feit dat verdachte betrokken is geweest bij het beantwoorden van de vragen zoals een en ander in deze email is verwoord, terwijl ook ten aanzien van dit document het bewijs ontbreekt dat verdachte heeft geweten van de valsheid.