Uitspraken

Op grond van artikel 37 Wzd in samenhang gelezen met artikel 38 en artikel 39 Wzd kan de rechter op verzoek van het CIZ met betrekking tot een betrokkene een machtiging tot voortzetting van de inbewaringstelling verlenen, indien de burgemeester ten aanzien van deze betrokkene op grond van artikel 29 lid 1 en 2 Wzd een last tot inbewaringstelling heeft afgegeven.

Namens betrokkene is gepleit voor afwijzing van het verzoek. Betrokkene geeft aan graag naar huis te willen of naar een open instelling. De huidige verblijfplaats is geen geschikte plek, aldus de advocaat. De ouders van (de minderjarige) betrokkene en de gezinsvoogd hebben aangegeven dat de huidige instelling niet een passende instelling is, en dat er al heel lang naar een hoog specialistische plek gezocht wordt. Een gesloten plaatsing bij Elker sluit niet aan bij de zorgbehoefte van betrokkene. Een verblijf thuis behoort echter helaas niet tot de mogelijkheden.

Uit de overgelegde stukken en uit hetgeen tijdens de mondelinge behandeling naar voren is gekomen, is gebleken dat betrokkene lijdt aan een verstandelijke handicap dan wel een daarmee gepaard gaande psychische stoornis of een combinatie hiervan.

Het ernstig vermoeden bestaat dat het gedrag van de betrokkene als gevolg van een verstandelijke handicap en een daarmee gepaard gaande psychische stoornis dit ernstig nadeel veroorzaakt. Dit ernstig nadeel bestaat uit:

• -

  levensgevaar;

• -

  ernstige materiële schade;

• -

  de situatie dat betrokkene met hinderlijk gedrag agressie van anderen oproept;

• -

  de situatie dat de algemene veiligheid van personen of goederen in gevaar is.

Tijdens de mondelinge behandeling is gebleken dat het sinds de opname naar omstandigheden goed gaat met betrokkene. Betrokkene is de afgelopen dagen niet gefixeerd geweest. Betrokkene is echter nog in heftige mate ernstig overprikkeld en overvraagd. Op dit moment zou betrokkene niet naar een open setting overgeplaatst kunnen worden.

Betrokkene heeft een zeer prikkelarme omgeving nodig waar zij zichzelf en anderen niet kan verwonden. Zoals de hoofdbehandelaar van de instelling ter zitting ook aangegeven heeft is het huidige verblijfadres echter geen lange termijn oplossing nu hier niet de specialistische (jeugd)zorg wordt geboden die betrokkene nodig heeft. De instelling richt zich op volwassenen, terwijl betrokkene zowel qua leeftijd als qua ontwikkeling nog maar een kind is. Voor betrokkene is daarom als noodvoorziening een aparte setting in de instelling gecreëerd. De rechtbank overweegt in dat kader dat de huidige plaats bij gebrek aan beter de minst slechte plek voor betrokkene is. Betrokkene hoort echter niet in deze instelling van volwassenen. De instelling sluit in beginsel niet voldoende aan bij de hoog specialistische zorg die betrokkene nodig heeft. Zorginstelling Pluryn past wel bij betrokkene. De gezinsvoogd heeft aangegeven dat plaatsing bij Pluryn in principe niet mogelijk is, omdat die instelling geen (gecontracteerde) zorg levert voor mensen die woonachtig zijn in Noord-Nederland. Dat noopt tot (doorgaand moeizame) individuele afspraken met betrekking tot betrokkene. De rechtbank vindt dat dergelijke bureaucratische belemmeringen het welzijn van deze minderjarige nimmer in de weg mag staan. Zij heeft recht op passende en juiste zorg. Het is aan de GI, het CIZ, de huidige instelling, Pluryn en de verantwoordelijke bestuursorganen van de gemeente om op hele korte termijn ten behoeve van betrokkene afspraken te maken.

Betrokkene verzet zich tegen een voortzetting van haar verblijf in de accommodatie. Betrokkene geeft uit eigen beweging voortdurend aan terug naar huis te willen. Consistent verbaal verzet laat zien dat er geen sprake is van vrijwilligheid.

Gelet op het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat is voldaan aan de criteria voor een voortzetting van de inbewaringstelling. De machtiging zal worden verleend voor de (verzochte) duur van zes weken, en geldt aldus tot en met 15 oktober 2024.