Uitspraken

Abbott c.s. heeft na daartoe van de voorzieningenrechter verkregen verlof conservatoir (bewijs)beslag gelegd op een aantal bescheiden. Zij stelt in deze procedure vorderingen in die haar bij toewijzing in staat stellen om inzage in en afschrift van de beslagen bescheiden te verkrijgen. Daarnaast vordert zij inzage in en afschrift van andere documenten. Abbott c.s. legt aan haar vorderingen ten grondslag dat HTG c.s. - zonder toestemming - counterfeit verpakte Freestyle Lite test strips op de Amerikaanse markt heeft gebracht, althans dat zij daaraan heeft meegewerkt, en op die manier profiteert van de prijsverschillen op de Europese en Amerikaanse markt. HTG c.s. voert verweer tegen de stellingen van Abbott c.s. De voorzieningenrechter overweegt als volgt.

In de aard van de vorderingen ligt een spoedeisend belang besloten. Het enkele feit dat HTG c.s. een ex-parte verbod is opgelegd, brengt niet, zoals HTG c.s. heeft aangevoerd, mee dat dit belang ontbreekt. Dit is alleen al zo omdat niet is weersproken dat inzage in of afschrift van de bescheiden ook nodig is om op de markt gebrachte counterfeit verpakte test strips terug te halen.

Abbott c.s. is ook overigens ontvankelijk in haar vorderingen. HTG c.s. heeft aangevoerd dat Abbott B.V. geen belang heeft bij de vorderingen omdat zij geen merkhouder is, maar hooguit licentiehouder voor Europa. Hiermee miskent HTG c.s. echter dat de vorderingen niet alleen op een schending van het Uniemerkenrecht zijn gebaseerd, maar een bredere basis in art. 6:162 BW hebben. Er is daarnaast geen enkele aanleiding om te veronderstellen dat, zoals HTG c.s. doet, Abbott B.V. geen licentiehouder is. Dit is ook op geen enkele wijze onderbouwd, terwijl het wel wordt weersproken. Voorts kan niet worden aangenomen dat Abbott c.s. niet-ontvankelijk moet worden verklaard in haar vorderingen jegens HTG en PHI Logistics omdat de stellingen over de handel in counterfeit verpakte test strips alleen Kamstra als groothandel raken, en niet HTG als aandeelhouder van Kamstra en PHI Logistics als expediteur. Abbott c.s. heeft onderbouwd gesteld dat ook HTG en PHI Logistics bij de handel betrokken zijn. Zij heeft in dit verband verwezen naar door haar in het geding gebrachte producties, waaruit onder andere kan worden afgeleid dat PHI Logistics verantwoordelijk is geweest voor het regelen van airway bills en andere export- en douane documentatie, en dat zij de shipments van test strips heeft vrijgegeven. Op de counterfeit verpakte test strips wordt daarnaast PHI Logistics als owner vermeld en op verkoopdocumenten worden zowel Holland Trading Group als Kamstra International genoemd. Daarmee is voldoende gesteld om voorshands aan te nemen dat de activiteiten van de drie vennootschappen niet steeds zo strikt gescheiden zijn als HTG c.s. aanvoert.

Bij de beoordeling van de vorderingen geldt als uitgangspunt dat de procedure om inzage in en afgifte van de in beslag genomen bescheiden te verkrijgen een zelfstandige bevoegdheid betreft (zie HR 8 juni 2012, ECLI:NL:HR:2012:BV8510). Het rechterlijk verlof om het bewijsbeslag te leggen geeft geen verdergaande aanspraken dan de bewaring: noch het verlof, noch de beslaglegging geven de beslaglegger recht op afgifte, inzage of afschrift.

Een op art. 843a Rv jo 1019a Rv gebaseerde vordering is toewijsbaar als (i) de eiser een rechtmatig belang heeft, (ii) de vordering bepaalde bescheiden betreft, (iii) de verweerder over deze bescheiden daadwerkelijk de beschikking heeft, en (iv) de eiser partij is bij de rechtsbetrekking waarop de gevorderde bescheiden zien.

Abbott c.s. stelt dat HTG c.s. inbreuk op haar Uniemerkenrechten maakt en onrechtmatig handelt in die zin dat HTG c.s. betrokkenheid heeft bij of profiteert van de inbreuk op buitenlandse - Amerikaanse - merken van Abbott c.s., en handelt op een wijze die schadelijk is voor de reputatie van Abbott c.s., haar producten en merken.

Niet in geschil is dat Kamstra counterfeit verpakte test strips aan H&H heeft verkocht. Abbott c.s. heeft aannemelijk gemaakt dat het gaat om test strips die van oorsprong waren bedoeld voor andere markten dan de Amerikaanse en die zonder haar toestemming - vermoedelijk in Europa - zijn herverpakt en voorzien van bijsluiters die sterk lijken op de verpakkingen en bijsluiters die in de Verenigde Staten worden gebruikt. Ook is onderbouwd gesteld dat de herverpakking moet hebben plaatsgevonden voordat de test strips naar de Verenigde Staten werden geëxporteerd. Abbott c.s. heeft verwezen naar de zogenoemde NDC code op de door haar in het geding gebrachte verkoopinformatie en douanedocumentatie, en naar het feit dat H&H in 2015 een rechterlijk verbod werd opgelegd om test strips in internationale verpakkingen te verhandelen, zodat het onwaarschijnlijk is dat de door haar geïmporteerde test strips geen Amerikaanse verpakkingen en bijsluiters hadden. Abbott c.s. heeft voorts met een e-mail onderbouwd dat Isaac Bawany, bij wie in Ierland counterfeit verpakte test strips zijn aangetroffen, heeft verklaard dat hij van HTG opdracht heeft gekregen om Freestyle Lite test strips te herverpakken.

Abbott c.s. heeft hiermee naar het oordeel van de voorzieningenrechter voldoende gesteld om aan te nemen dat met de handel in counterfeit verpakte test strips inbreuk wordt gemaakt op de Uniemerkenrechten van Abbott Diabetes en Abbott Laboratories, dat HTG c.s. daarmee onrechtmatig handelt, en dat door HTG c.s. onrechtmatig jegens Abbott c.s. is gehandeld doordat met deze handel schade is veroorzaakt aan haar reputatie, producten en merk.

Met het bovenstaande moet naar het voorshandse oordeel van de voorzieningenrechter worden aangenomen dat Abbott c.s. partij is bij een rechtsbetrekking en een rechtmatig belang heeft als bedoeld in art. 843a Rv jo art. 1019a lid 1 Rv.

Het verweer van HTG c.s. dat zij alleen Freestyle Lite test strips heeft doorgeleverd aan H&H en zij slachtoffer is van een malafide leverancier, leidt niet tot een ander oordeel. Ter onderbouwing verwijst HTG c.s. naar een onderzoek door een externe accountant, die constateert dat de voorraadtransacties aansluiten op bij- en afschrijvingen op de bankrekening van Kamstra. De conclusies van de accountant zijn ter zitting gemotiveerd en gedetailleerd door Abbott c.s. betwist. Het gaat de reikwijdte van dit kort geding te buiten om die stellingen en het onderzoek van de accountant in deze procedure te beoordelen, omdat daarvoor bewijslevering of voorlichting door een deskundige nodig is, daargelaten wat het onderzoek precies kan zeggen over de reikwijdte van de mogelijke betrokkenheid van HTG c.s. bij de handel in counterfeit verpakte test strips. Dit onderzoek - ook in samenhang beschouwd met het andere verweer van HTG c.s., bijvoorbeeld de betwisting van de verklaring van Isaac Bawany - is in elk geval onvoldoende om te concluderen dat uit de door Abbott c.s. gestelde feiten niet een redelijk vermoeden van een inbreuk op de Uniemerken kan worden afgeleid, of anderszins van een onrechtmatig handelen, of dat Abbott c.s. dit niet op voorhand met voldoende bewijsmateriaal heeft onderbouwd (Hoge Raad 13 november 2015, ECLI:NL:HR:2015:3304).

De voorzieningenrechter is voorts van oordeel dat de bescheiden voldoende bepaald zijn. Dit geldt zowel voor de bescheiden die door het beslag zijn getroffen als voor de 'overige documentatie'. De bescheiden worden in de gegeven omstandigheden voldoende concreet gemaakt (Hoge Raad 26 oktober 2012, ECLI:NL:HR: 2012: BW92440). Van een fishing expedition is, anders dan HTG c.s. heeft aangevoerd, dan ook geen sprake.

HTG c.s. heeft voorts niet betwist dat zij beschikt over de 'overige documentatie' zodat eveneens aan de bovengenoemde voorwaarde (iii) is voldaan.

Met het bovenstaande ligt de primaire vordering in beginsel voor toewijzing gereed, met dien verstande dat ingevolge art. 1019a lid 3 Rv de vordering moet worden afgewezen als de bescherming van vertrouwelijke informatie bij toewijzing niet is gewaarborgd.

HTG c.s. heeft aangevoerd dat de deurwaarder te ruim beslag heeft gelegd en dat daardoor ook beslag is gelegd op vertrouwelijke bedrijfsinformatie. Het is echter onduidelijk gebleven op welke informatie HTG c.s. in dit verband doelt. Zij heeft niet weersproken dat zij geen concurrent van Abbott c.s. is, zodat zonder nadere toelichting die niet is gegeven, niet is in te zien dat bescherming van de marktpositie van HTG c.s. vertrouwelijkheid vereist. Namens Abbott c.s. is ter terechtzitting daarnaast onweersproken verklaard dat, mocht zij informatie aantreffen die niet van belang is voor de opheldering van de handel in counterfeit verpakte test strips, zij deze informatie niet gebruikt. In het licht hiervan had het van HTG c.s. mogen worden verwacht dat zij concreet had gemaakt op welke wijze de vertrouwelijkheid van informatie in het geding komt als de vorderingen van Abbott c.s. worden toegewezen. Dit is niet gebeurd. Het ontbreken van deze toelichting klemt te meer nu ook HTG c.s. zich op het standpunt stelt dat er belang bestaat bij duidelijkheid omtrent de handel in counterfeit verpakte test strips en haar gestelde betrokkenheid hierbij, dat niet is weersproken dat er gezondheidsrisico's dreigen als niet voortvarend wordt opgetreden, en evenmin is weersproken dat de voorgestelde lawyer's only regeling vertraging veroorzaakt.

Op grond van het bovenstaande zullen de primaire vorderingen van Abbott c.s. worden toegewezen.

HTG c.s. vordert primair de opheffing van het door Abbott c.s. gelegde beslag. Daaraan wordt ten grondslag gelegd dat Abbott c.s. in het verzoekschrift waarin verlof tot beslaglegging is verzocht geen melding is gemaakt van de toezeggingen die HTG c.s. op 21 juli 2017 heeft gedaan om mee te helpen de herkomst van de counterfeit verpakte test strips te achterhalen. De voorzieningenrechter overweegt als volgt.

Uit artikel 21 Rv vloeit voor partijen de verplichting voort de voor de beslissing van belang zijnde feiten volledig en naar waarheid aan te voeren. Wordt deze verplichting niet nageleefd, dan kan de rechter daaruit de gevolgtrekking maken die zij geraden acht. Deze verplichting geldt ook bij een beslagrekest (vgl. Hoge Raad 25 maart 2011, ECLI:NL:HR: 2011:BO9675). Misleiding door onvoldoende toelichting kan de voorzieningenrechter reden geven om een beslagverlof te weigeren of om een latere vordering tot opheffing van het beslag reeds om die reden toe te wijzen (vgl. Gerechtshof Amsterdam 10 januari 2012, ECLI:NL:GHAMS:2012:BV0477).

In het beslagrekest wordt geen melding gemaakt van de toezeggingen door HTG c.s. Er is in het licht van het verweer van Abbott c.s. echter onvoldoende gesteld om aan te nemen dat Abbott c.s. hiermee de intentie had om de voorzieningenrechter te misleiden. Partijen waren al geruime tijd in overleg over inzage in bescheiden van HTG c.s., maar slaagden er niet om overeenstemming te bereiken. Ook in het tijdvak tussen de toezeggingen op 21 juli 2017 en het moment dat het beslagrekest (op 26 juli 2017) werd ingediend, is de samenwerking niet tot stand gekomen. Mede gelet op de gezondheidsbelangen die met de beslaglegging zijn gemoeid en de summiere rechterlijke toets die bij verlofverlening wordt aangelegd, acht de voorzieningenrechter het niet aannemelijk dat het verlof niet was verleend als wel mededeling was gedaan van de toezeggingen. De primaire vordering wordt daarom afgewezen.

De subsidiaire vordering tot opheffing van het beslag voor zover het de e-mailboxen van twee werknemers heeft getroffen, wordt eveneens afgewezen. Redengevend is dat uit het enkele feit dat het beslag e-mailaccounts of bescheiden van werknemers van andere ondernemingen dan HTG c.s. heeft getroffen, anders dan HTG c.s. meent, niet volgt dat het beslag niet onder het bij de beschikking van 28 juli 2017 gegeven verlof valt.

Voor zover HTG c.s. stelt dat Abbott c.s. of de deurwaarder onrechtmatig hebben gehandeld doordat het beslag niet in overeenstemming met het verlof van de voorzieningenrechter is gelegd of in strijd is met de Wet Bescherming Persoonsgegevens, en er daarmee jegens haar onrechtmatig wordt gehandeld, geldt dat de beoordeling van die stelling de reikwijdte van dit kort geding te buiten gaat omdat dit noopt tot een nadere uitwerking van stellingen en eventueel tot bewijslevering.

Hiermee liggen de vorderingen van HTG c.s. voor afwijzing gereed.

De procedure betreft naar het oordeel van de voorzieningenrechter een complex kort geding in de zin van de richtlijn Indicatietarieven in IE-zaken, waarvoor in beginsel een maximum tarief van € 25.000- (exclusief BTW) aan advocaatkosten van toepassing is. De voorzieningenrechter ziet in het licht van onder andere het verweer van HTG c.s. dat niet is in te zien waarom de zaak vraagt om de betrokkenheid van drie advocaten met een gemiddeld uurtarief van € 500,-- aanleiding om niet meer dan het standaardtarief toe te wijzen aan salaris advocaat. Dit bedrag wordt vermeerderd met het griffierecht van € 618,- en de kosten voor het uitbrengen van de dagvaarding van € 94,79, in totaal € 25.712,79.