Uitspraken

De rechtbank overweegt als volgt.

Artikel 2:4, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) bepaalt dat het bestuursorgaan zijn taak vervult zonder vooringenomenheid. In het tweede lid staat dat het bestuursorgaan ertegen waakt dat tot het bestuursorgaan behorende of daarvoor werkzame personen die een persoonlijk belang bij een besluit hebben, de besluitvorming beïnvloeden. Het tweede lid strekt ertoe de burger een waarborg te bieden voor naleving van de in het eerste lid neergelegde norm. Daartoe wordt, niet aan de in de bepaling bedoelde personen individueel, maar aan het tot besluiten bevoegde bestuursorgaan, een zorgplicht opgelegd die in elk geval inhoudt dat door het orgaan wordt voorkomen dat de besluitvorming niet meer voldoet aan de in het eerste lid neergelegde norm. Een bestuursorgaan moet dus zo veel mogelijk voorkomen dat er vermenging tussen publieke en persoonlijke belangen ontstaat.

Het risico op vermenging is evident in dit geval. [naam 7] en zijn zoon zijn de vennoten van vergunninghoudster, maar [naam 7] is tevens wethouder van de gemeente Texel, belast met ruimtelijke ordening. Het feit dat hij nog geen wethouder was toen de omgevingsvergunning werd verleend, doet niet af aan het risico op belangenverstrengeling. In de bezwaarfase was hij immers inmiddels wethouder. In de bezwaarfase moet het bestreden besluit worden heroverwogen, waarbij ook aan artikel 2:4 van de Awb moet worden voldaan. Vast staat dat [naam 7] aanwezig was bij de vergadering van het college van 21 maart 2023 waarin is besloten op de bezwaren tegen de omgevingsvergunning. Uit de openbare besluitenlijst blijkt dat hij aanwezig was en volgt niet dat hij niet heeft deelgenomen aan de bespreking en stemming. Ter zitting heeft het college een nader stuk overgelegd waarin staat dat [naam 7] in de vergadering een toelichting heeft gegeven op zijn betrokkenheid bij het project en dat hij verder niet bij de besluitvorming aanwezig is geweest. Ter zitting heeft het college gesteld dat de toelichting slechts was bedoeld om duidelijk te maken dat hij persoonlijk betrokken was bij het vergunde project. Naar het oordeel van de rechtbank valt echter niet uit te sluiten dat een bepaalde invloed uit is gegaan van zijn aanwezigheid en toelichting in de vergadering. Het is bovendien onduidelijk waarom [naam 7] aanwezig diende te zijn bij de vergadering om zijn betrokkenheid bij het project toe te lichten, aangezien die betrokkenheid al bekend was.

De rechtbank is van oordeel dat er strijd is met artikel 2:4, tweede lid, van de Awb. Het college heeft immers niet voldaan aan de zorgplicht die in elk geval inhoudt dat het voorkomt dat de besluitvorming niet meer voldoet aan de in het eerste lid van artikel 2:4 van de Awb neergelegde norm.

Het gebrek kan alleen gerepareerd worden door het nemen van een nieuwe beslissing op bezwaar. Niet in geschil is dat het bouwplan ten aanzien van het bouwvlak, de goothoogte, de bouwhoogte en de dakhelling in strijd is met het bestemmingsplan. Het college kan daar in bepaalde omstandigheden van afwijken door middel van een omgevingsvergunning op grond van artikel 2.12 van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht. Het gaat om een discretionaire bevoegdheid, waarbij het college een belangenafweging maakt om wel of niet mee te werken aan een bouwplan. Dat is een politieke afweging. Het college moet ervoor zorgen dat die op een zuivere manier wordt verricht.

De rechtbank komt niet toe aan een inhoudelijke beoordeling van de overige beroepsgronden van eisers. Dit zou immers neerkomen op een beoordeling van de belangenafweging waarvan zojuist is geoordeeld dat deze niet conform artikel 2:4, tweede lid, van de Awb is uitgevoerd en die met de vereiste waarborgen wellicht anders zou hebben uitgepakt.