Uitspraken

Alvorens de voorzieningenrechter overgaat tot een inhoudelijke beoordeling van de vorderingen van Stichting Bospop, rijst de vraag of de beoogde eisvermeerdering van Stichting Bospop moet worden toegestaan. Slampaq heeft uitdrukkelijk bezwaar gemaakt tegen de vermeerdering van eis. Er wordt volgens Slamaq een geheel nieuw onderwerp (registratie van nieuwe domeinnamen) in de zaak betrokken die over de vraag gaat wie rechthebbende is van de domeinnamen en socialmediakanalen die door Stichting Bospop worden gebruikt.

Artikel 130 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering bepaalt dat zolang de rechter nog geen eindvonnis heeft gewezen, de eiser bevoegd is zijn eis of de gronden daarvan schriftelijk te veranderen of te vermeerderen. De gedaagde is bevoegd daartegen bezwaar te maken op grond dat de verandering of vermeerdering in strijd is met de eisen van een goede procesorde. Daarvan is sprake indien gedaagde door de wijziging van eis onredelijk wordt bemoeilijkt in zijn verdediging dan wel daardoor het geding onredelijk wordt vertraagd. Slampaq heeft de vermeerdering van eis naar eigen zeggen ontvangen op 25 januari 2024, ongeveer een week voor de mondelinge behandeling. Gelet op de uitvoerige conclusie van antwoord heeft Slampaq voldoende gelegenheid gehad om te reageren op de gewijzigde eis. De eiswijziging (hierboven onder 3.1. opgenomen onder 1, 2, 5 en 6, zie schuingedrukt) wordt dan ook toegestaan.

Slampaq heeft bij wijze van verweer aangevoerd dat Stichting Bospop niet rechtsgeldig is vertegenwoordigd. Slampaq voert daartoe het volgende aan. Op 30 november 2022 heeft de rechtbank een vonnis gewezen in de zaak met zaaknummer C/03/292905 / HA ZA 21-291 (productie 1 bij conclusie van antwoord in kort geding). In die procedure ging het om de rechtsgeldigheid van het ontslag van [bestuurder 1] , [bestuurder 2] en [bestuurder 3] als bestuurders van Stichting Bospop. De rechtbank heeft onder r.o. 4.3. het besluit van 13 maart 2021 waarbij [bestuurder 1] , [bestuurder 2] en [bestuurder 3] als bestuurders van de Stichting Bospop zijn ontslagen vernietigd. Stichting Bospop is tegen die uitspraak in hoger beroep gekomen. Op het hoger beroep is nog niet beslist. De drie genoemde bestuurders ( [bestuurder 1] , [bestuurder 2] en [bestuurder 3] ) hebben aangegeven niet achter de onderhavige procedure te staan en de standpunten die in deze procedure door Stichting Bospop worden ingenomen niet te onderschrijven. Het standpunt van de overige bestuurders ( [bestuurder 4] , [bestuurder 5] en mogelijk ook [medewerker] ) is niet bekend, zodat het de indruk wekt dat zij niet zijn geraadpleegd. Enerzijds stelt Slampaq zich op het standpunt dat het gehele bestuur had moeten besluiten tot het voeren van onderhavige procedure en anderzijds dat aangezien meer bestuurders tegen de procedure zijn dan ervoor, de wens van de 3 bestuurders om deze procedure niet te voeren prevaleert.

Door Stichting Bospop is aangevoerd dat op basis van artikel 2:292 lid 2 van het Burgerlijk Wetboek (BW) in combinatie met artikel 7 lid 2 van de statuten van Stichting Bospop de stichting kan worden vertegenwoordigd door twee bestuurders. Nu twee bestuurders opdracht hebben verstrekt om de procedure namens de stichting te voeren, is de stichting wel bevoegd vertegenwoordigd, aldus Stichting Bospop.

De voorzieningenrechter overweegt als volgt. Uit de wet volgt dat een stichting wordt vertegenwoordigd door haar bestuur (artikel 2:292 lid 1 BW). Daarmee wordt het voltallige bestuur bedoeld. Daarnaast kunnen de statuten de bevoegdheid tot vertegenwoordiging toekennen aan een of meer bestuurders. Die bevoegdheid van het voltallige bestuur op grond van lid 1 en van één of meer bestuurders bij statuten toegekende bevoegdheid (lid 2) is onbeperkt en onvoorwaardelijk, voor zover uit de wet niet anders voortvloeit (artikel 2:292 lid 3 BW). Verder bepaalt lid 3 dat een wettelijk toegelaten of voorgeschreven beperking van of voorwaarde voor de bevoegdheid tot vertegenwoordiging slechts door de stichting kan worden ingeroepen.

De voorzieningenrechter volgt Slampaq niet in haar stelling dat in dit geval enkel het voltallige bestuur bevoegd zou zijn. Dat volgt niet uit de wet en staat niet in de uitspraak van 30 november 2022. In die uitspraak heeft de rechtbank in r.o. 3.12 enkel geoordeeld over het besluitvormingsproces met betrekking tot de nieuwe bestuurs- en toezichtstructuur binnen de stichting, zodat die overweging geen betrekking heeft op andere besluiten.

Nu Slampaq de geldigheid van de door Stichting Bospop ingebrachte, niet ondertekende statuten slechts bij gebrek aan wetenschap heeft betwist, is tussen partijen niet in geschil dat op basis van de statuten van Stichting Bospop aan twee gezamenlijk handelende bestuurders vertegenwoordigingsbevoegdheid is toegekend als bedoeld in artikel 2:292 lid 2 BW. Verder staat niet ter discussie dat [bestuurder 6] en [bestuurder 7] bestuurders zijn, die in dit geval gezamenlijk hebben gehandeld. Slampaq stelt dat er méér andersdenkende bestuurders zijn, waardoor [bestuurder 6] en [bestuurder 7] niet langer bevoegd zouden zijn. Die stelling van Slampaq vindt geen steun in de wet of in de rechtspraak. Een stichting kan de vertegenwoordiging in haar statuten regelen en beperken, door op te nemen dat bestuurders slechts gezamenlijk bevoegd zijn. Dat is hier ook gebeurd, waarbij is bepaald dat twee gezamenlijk handelende bestuurders de stichting kunnen vertegenwoordigen. Die bepaling is op grond van artikel 2:292 lid 3 BW onvoorwaardelijk, zodat [bestuurder 6] en [bestuurder 7] de stichting in dit geval mochten vertegenwoordigen. Ten overvloede overweegt de voorzieningenrechter dat enkel de stichting een beroep op een bevoegdheidsbeperking als bedoeld in artikel 2:292 BW kan doen, zodat Slampaq hier geen beroep op kan doen.

Stichting Bospop stelt dat zij spoedeisend belang heeft bij haar vorderingen. Zij voert daartoe aan dat ook een dreiging van een rechtsschending voldoende is om een verbodsvordering in kort geding toe te wijzen. Slampaq voert hiertegen verweer.

De voorzieningenrechter overweegt als volgt. Vooropgesteld wordt dat een vordering die beoogt een einde te maken aan een (gestelde) voortdurende inbreuk op
(IE-)rechten in beginsel als spoedeisend kan worden aangemerkt. De omstandigheden van het geval kunnen echter meebrengen dat spoedeisendheid ontbreekt. De vraag of een eisende partij in kort geding een voldoende spoedeisend belang heeft bij de gevraagde voorziening dient beantwoord te worden aan de hand van een afweging van alle betrokken belangen, beoordeeld naar het moment van de uitspraak. De omstandigheid dat een eiser heeft stilgezeten kan bij die belangenafweging een rol spelen.

De door Stichting Bospop ingestelde vorderingen strekken verder dan een verbodsvordering in kort geding. Ten aanzien van de vorderingen tot overdracht van de domeinnaam, socialmediakanalen en Microsoft 365-omgeving geldt dat door Slampaq door overlegging van e-mailcorrespondentie gemotiveerd aangevoerd dat Stichting Bospop in ieder geval in 2018, 2020 en 2022 wist dat Slampaq stelt rechthebbende daarvan te zijn. Stichting Bospop heeft dit gegeven jarenlang geaccepteerd en geen actie ondernomen. Door Stichting Bospop is onvoldoende gemotiveerd onderbouwd waarom nu zodanige spoed is geboden dat zij de uitkomst van een bodemprocedure niet kan afwachten.

Dat partijen een (tijdelijke) regeling hebben getroffen en dat Stichting Bospop uit hoofde daarvan per maand € 3.000,- aan Slampaq dient te voldoen, is onvoldoende om een spoedeisend belang aan te nemen. Ook is door Slampaq gemotiveerd aangevoerd dat Stichting Bospop op dit moment volledige toegang heeft tot de thans in gebruik zijnde domeinnaam, socialmediakanalen en Microsoft 365-omgeving en dat Slampaq bereid is bij vragen of problemen het nodige te doen om ervoor te zorgen dat Stichting Bospop zo weinig mogelijk hinder ondervindt.

Voor het gevorderde verbod tot het registreren van nieuwe domeinnamen waarin het woord “Bospop” voorkomt, geldt dat de gestelde (dreigende) rechtsinbreuk niet is gebleken. Door Slampaq is terecht aangevoerd dat Stichting Bospop enkel het beeldmerk met woordkenmerken heeft geregistreerd en niet het woord “Bospop” als zodanig. Van een dreigende inbreuk is dan ook niet gebleken, zodat een spoedeisend belang niet op die grond kan worden aangenomen.

Gelet op het voorgaande is de voorzieningenrechter van oordeel dat Stichting Bospop niet-ontvankelijk is in haar vorderingen, omdat mede gelet op de relevante belangen van partijen, het vereiste spoedeisende belang aan de zijde van Stichting Bospop ontbreekt. De overige verweren van Slampaq behoeven daarom geen nadere bespreking.

Stichting Bospop is in het ongelijk gesteld en moet daarom de proceskosten (inclusief nakosten) betalen. De proceskosten van Slampaq worden begroot op: