Uitspraken

Aan de werkgeefster komt een zekere mate van beleidsvrijheid toe ten aanzien van de bedrijfsvoering en de inrichting van haar organisatie. Dit betekent dat zij de beleidsmatige ruimte heeft om haar organisatie aan te passen aan de ontwikkelingen in de markt en dat dit tot gevolg kan hebben dat functies veranderen of zelfs komen te vervallen. Wel dient dit met de nodige zorg voor de betrokken werknemers gepaard te gaan. In dit geval heeft de reorganisatie ook de instemming van de ondernemingsraad gekregen. Met betrekking tot de uit de reorganisatie voortvloeiende gedwongen ontslagen is in overleg met de ondernemingsraad en vakbonden een sociaal plan opgesteld. Krachtens Aanbeveling 3.7 van de Kring van Kantonrechters is de kantonrechter in principe gebonden aan een op dergelijke wijze tot stand gekomen sociaal plan, behoudens de situatie waarin dat voor de werknemer tot een evident onbillijke uitkomst zou leiden. De kantonrechter zal dit marginaal toetsen.

[verweerder] bestrijdt in diens verweer het vervallen van diens functie verder niet. Hij vindt de overeenkomstig het sociaal plan aangeboden aanvullingsregeling onbillijk en verzoekt voor het geval de arbeidsovereenkomst ontbonden zou worden, om toekenning van een transitievergoeding van € 75.000,00.

De kantonrechter stelt voorop dat het verzoek tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst ingekomen is ter griffie van deze rechtbank op 12 juni 2015 en dus ruimschoots vóór inwerkingtreding van het ‘ontslaggedeelte’ van de Wet werk en zekerheid (Wwz) op 1 juli 2015. Van een in die wet geregelde transitievergoeding kan aldus geen sprake zijn.

Xella heeft een berekening in het geding gebracht van het aan [verweerder] op grond van de aanvullingsregeling respectievelijk de kantonrechtersformule toekomende bedrag en de verschillen tussen beide aanspraken toegelicht. De conform het sociaal plan aangeboden aanvullingsregeling is (in ieder geval voor [verweerder] ) niet ongunstiger dan het resultaat van toepassing van de kantonrechtersformule. Ter zitting heeft [verweerder] deze door Xella gemaakte berekening (uitkomend op € 33.493,82 bruto in totaal) en de daarop gegeven toelichting als juist aangemerkt. Op deze wijze heeft [verweerder] ingestemd met de aanvullingsregeling, terwijl hij zich - door de ontbindingsreden niet aan te vechten - al eerder neergelegd had bij de ontbinding van de arbeidsovereenkomst.

De kantonrechter is van oordeel dat voldoende aannemelijk is geworden dat - zonder dat partijen elkaar daarvan een verwijt maken - er sprake is van een verandering in de omstandigheden die tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst dient te leiden. De kantonrechter heeft zich op basis van de door Xella gegeven informatie ervan vergewist dat het verzoek geen verband houdt met een collectief ontslag als bedoeld in art. 3 van de Wet melding collectief ontslag (Wmco). Aan de getalsnorm van die wet is immers niet voldaan. Ook van een ander bijzonder opzegverbod is in dit geval geen sprake.

De kantonrechter is van oordeel dat, alle omstandigheden van het geval in aanmerking genomen, de door Xella conform het sociaal plan aangeboden vergoeding als redelijk dient te worden aangemerkt, zodat hij overeenkomstig dat aanbod een vergoeding aan [verweerder] zal toekennen.

Nu Xella zich uitdrukkelijk tot betaling van de toe te kennen vergoeding bereid heeft verklaard, kan reeds aanstonds een eindbeslissing worden gegeven.

De kantonrechter acht termen aanwezig de proceskosten te compenseren in die zin, dat iedere partij haar eigen kosten draagt.