Uitspraken

[eiser] is op 6 februari 2010 voor bepaalde tijd in dienst getreden bij Exience in de functie van senior project medewerker voor 32 uur per week tegen een loon van € 3.200,00.

Deze arbeidsovereenkomst is per 20 oktober 2010 omgezet in een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd tegen een loon van € 3.312,00 per maand. [eiser] was en bleef gedetacheerd bij de Rijksoverheid (Rijksgebouwendienst). Per 30 juni 2012 kwam een einde aan de opdracht van de Rijksgebouwendienst. Dit is begin januari 2012 aan [eiser] en Exience aangekondigd.

In het kader van de re-integratie heeft [eiser] zelf een werkplek gevonden bij

Bosro B.V. Ze heeft daar van juli 2013 tot en met eind januari 2014 eenvoudige werkzaamheden uitgevoerd, zonder terugval, en heeft opgebouwd naar 26 uur per week. In december 2013 heeft zij Exience gevraagd naar werkzaamheden op haar eigen werk- en denkniveau en gevraagd om een afspraak bij de bedrijfsarts en een eerstejaarsevaluatie.

Tevens geeft u aan dat wanneer cliënte haar standpunt handhaaft dat met ingang van 28 oktober 2014 een nieuwe ziekteperiode is aangevangen van 104 weken, de rechter om een oordeel gevraagd zal worden.

Reactie

U vergeet in de beschrijving van de opties de mogelijkheid dat het UWV cliënte geschikt kan achten voor het verrichten van haar eigen werkzaamheden.

De kans dat client geschikt wordt geacht voor eigen werkzaamheden is zeker aanwezig en zij zelf vindt ook dat dat het geval is. Cliënte heeft begin april 2016 de bedrijfsarts gezien, die een FML heeft

opgesteld. Uit de opgemaakte FML blijkt dat cliënte met enige minimale en ondergeschikte aanpassingen in staat is haar eigen werkzaamheden te verrichten. Er zijn nog nauwelijks beperkingen aanwezig. De bedrijfsarts adviseert weliswaar opbouwperiode in uren, nu cliënte al geruime tijd niet volledig heeft kunnen werken, doch dat laatste heeft niet te maken met beperkingen, maar met het feit dat re-integratiewerkzaamheden op eigen niveau in de volle omvang tot op heden niet verricht zijn en niet zijn aangeboden.
Cliënte zal dan ook een Wia-uitkering aanvragen, waarbij zij zich op het standpunt zal stellen in staat te zijn haar eigen werkzaamheden te verrichten.
Tevens stelt cliënte zich formeel beschikbaar voor het verrichten van haar eigen werkzaamheden en maakt zij om die reden aanspraak op doorbetaling van haar loon vanaf 19 april 2016. Uiteraard is cliënte bereid om in de tussentijd, in afwachting van de wia-beoordeling vervangende werkzaamheden te verrichten.(…)’

Exience heeft op 12 mei 2016 aan (de gemachtigde van) [eiser] geschreven:
“(…) U schrijft dat mevrouw [eiser] nauwelijks nog beperkt is. Dit maakten wij niet op uit het advies van de bedrijfsarts. Volgens ons heeft de bedrijfsarts in de FML van 1 april 2016 een aanzienlijk aantal beperkingen genoemd, met name waar het gaat om starttijd (op zijn vroegst 9.30 uur en hooguit eens per twee weken eerder), reistijd (max half uur, tenzij dit in werktijd kan), klimmen, knielen of hurken zijn zeer beperkt, en in een omgeving van veel lawaai en hectiek kan ze niet werken (oordoppen of een rustige werkplek is geïndiceerd). Ook is mevrouw [eiser] nog beperkt in concentratie en het omgaan met complexe zaken (kan maar 1 ding tegelijk).

Wij leiden hieruit af dat mevrouw [eiser] nog niet geschikt is voor haar oude bedongen arbeid, hoewel dat mogelijk naar de toekomst kan veranderen. Het is dan ook niet realistisch als mevrouw [eiser] aan UWV zal laten weten dat zij weer geschikt is voor haar oude werkzaamheden. Dit is gewoonweg niet het geval (afgaande op de FML).

U schrijft dat mevrouw [eiser] per datum einde loonsanctie (19 april jl.) zich weer beschikbaar stelt voor werken. Dit is niet juist. Ze heeft dit toen niet gedaan want wilde eerst overleggen met haar advocaat. Eerst nu u deze brief schrijft stelt ze zich formeel beschikbaar voor werk. Dit betekent dat we, zodra ze weer komt werken, haar weer salaris zullen uitbetalen. Echter, dit salaris zal worden gebaseerd op de werkzaamheden (taken) die ze zal verrichten en het aantal uren dat ze zal werken. Omdat we nu al bijna vier jaar ongewijzigd het salaris aan haar hebben uitbetaald en de loonsanctie van UWV is afgelopen, zijn we niet gehouden om haar oude salaris nog te betalen. We gaan nu uit van de werkelijke arbeidsomvang en loonwaarde van het werk wat ze verricht. Als mevrouw [eiser] de uren gaat uitbreiden en ook haar oude bedongen arbeid weer kan doen zullen we haar salaris uiteraard naar die omstandigheid aanpassen. (…)”.

Vervolgens is een stuk, dat de datum 18 mei 2016 draagt, aan [eiser] toegestuurd met de volgende inhoud:
“(…) Op vrijdag 13 mei hebben we hier concrete afspraken over gemaakt op ons kantoor te Apeldoorn, graag willen we de overeengekomen afspraken vastleggen. Rekening houdend met de beperkingen zoals beschreven in de FML van 1 april 2016, te weten: (…)

Op basis van bovenstaande beperkingen vanuit de FML zijn we gekomen tot het volgende dag- en weekrooster- voor de eerste twee weken. Na deze twee weken volgt een evaluatie zoals aanbevolen in de FML en bepalen we de opvolgende twee weken: (…)
Op vrijdag 27 mei om 14.00 evalueren we de eerste twee weken.

(…)

De inhoud van de werkzaamheden hebben we in onderling overleg vastgesteld op;

(…) Aangezien je beschikbaar bent voor werkzaamheden na het eindigen van de loonsanctie op
19 april jl ontvang je weer salaris vanuit Exience met ingang van 17 mei 2016. Dit salaris is echter gebaseerd op de daadwerkelijke arbeidsomvang en de uit te voeren werkzaamheden. De werkelijke loonwaarde van bovengenoemde werkzaamheden bepalen we aan de hand van onze ervaring en de huidige arbeidsmarkt op €2200,00 bruto per maand op basis van 40 uur.
(…)”.

Het stuk is niet door partijen ondertekend.

Op 20 februari 2020 heeft de arbeidsdeskundige een rapport uitgebracht omtrent [eiser] . Hierin is te lezen: “(…) Na afloop van de loondoorbetalingsverplichting (tot 19-04-2016) had mw. [eiser] geen WIA-aanvraag meer gedaan, aangezien zij hoopte dat haar situatie zou verbeteren. Dat is niet het geval geweest. De verzekeringsarts, [naam 2] , geeft aan dat zij beperkingen heeft overgehouden die zij al die tijd heeft gehad. Zij geeft aan dat haar beperkingen niet zullen verbeteren. (…)

Verzekeringsarts [naam 2] heeft op 03-02-2020 de functionele mogelijkheden van mevrouw [eiser] vastgesteld geldend per 19-04-2016 en op 19-02-2020, geldend per 10-09-2018. De duurzaamheid van de arbeidsbeperkingen is vastgelegd. [naam 2] heeft aangegeven dat de functionele mogelijkhedenlijsten niet veranderd zijn vanaf 19-04-2016 tot heden.

Haar beperkingen zijn als volgt omschreven:

Rekening houdend met de beperkingen op mentaal vlak wordt de klant aangewezen op een voorspelbare werksituatie met afgebakende taken in een rustige werkomgeving zonder veel prikkels en geluiden, hoge werkdruk en werktempo. Ze is tevens beperkt t.a.v. leidinggevende aspecten (…) Zij heeft het VWO afgerond en voor een groot deel op academisch niveau opleiding genoten. Door haar beperkingen is dit niveau echter in werk niet meer haalbaar. Zij zal proefondervindelijk moeten ervaren wat voor werk zij aankan gezien haar specifieke beperkingen ten aanzien van met name het persoonlijk functioneren. Op dit moment is zij nog in dienst bij werkgever en werkt zij op drie dagen gedurende 24 uur per week waarvan een deel van de werktijd reistijd is (kan niet meer dan 30 minuten enkele reis reizen, indien dit langer is dient de meer tijd van de werktijd afgehaald te worden). Daarnaast heeft zij extra pauzes nodig bij dit werk. Op dit moment is zij ziekgemeld voor het aangepaste werk vanaf 13-01-2020. Zij geeft aan dat het werk mentaal en energetisch te zwaar voor haar is en dat zij al lange tijd voelt dat dit werk niet bij haar mogelijkheden past.

Prognose van de beperkingen vastgesteld door de verzekeringsarts:

De medische situatie zal naar verwachting niet in belangrijke mate veranderen

De functionele mogelijkheden zullen naar verwachting niet of nauwelijks veranderen.
(…)
Situatie vanaf 13-05-2016:
Vanaf 13-05-2016 gaat mw. [eiser] werken in aangepast werk als administratief medewerker bij eigen werkgever waarbij zij haar werkuren geleidelijk opbouwt naar 24 uur per week. Van deze 24 uur per week is een deel reistijd (…) en er worden extra pauzes genomen op advies van de bedrijfsarts. Zij werkt ongeveer 6 uur per werkdag met tussenpozen. Het werk is onder andere niet passend omdat zij meer uren werkt dan zij aankan (meer dan 4 uur per dag en meer dan 16 uur per week) en omdat de mentale belasting nog steeds te groot is. Er is twijfel aan de duurzaamheid van de te verwerven inkomsten. Het werk is sterk aangepast
Situatie vanaf 10-09-20 18. de eerste dag van betaling WIA:

Mw. [eiser] werkt (…) op dat moment 24 uur per week (inclusief extra pauzes en deels reistijd in werktijd) in eenvoudig administratief werk bij eigen werkgever. Zij vraagt onder andere trainingen aan voor werknemers ten behoeve van vereiste certificeringen, voert

gegevens op in Excel. Zij werkt 3 dagen per week in Apeldoorn. Zij werkt in een kantoortuin. (…) Er is twijfel aan de duurzaamheid van de te verwerven inkomsten omdat het werk boven haar krachten gaat en sterk aangepast is (extra pauzes en reistijd tijdens werktijd). (…)

Het werk is sterk aangepast Eigenlijk is door mw. [eiser] te lang doorgewerkt boven haar krachten. (…)”.