Overwegingen
1. Op 9 december 2015 heeft verweerder de aanslagen inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen (hierna: IB/PVV) en inkomensafhankelijke bijdrage Zorgverzekeringswet (hierna: ZVW) over het jaar 2012 aan eiser opgelegd. Bij brief van 10 december 2015 heeft eiser daartegen bezwaar gemaakt. Op 15 juli 2016 heeft eiser twee formulieren “Dwangsom bij niet tijdig beslissen” ingevuld. Deze heeft verweerder op 19 juli 2016 ontvangen.
2. Tussen partijen is niet in geschil dat verweerder niet tijdig op de bezwaren heeft beslist. Er is nog steeds niet beslist. Verweerder heeft eiser een dwangsom van € 1.260 (de maximale dwangsom op grond van artikel 4:17 van de Algemene wet bestuursrecht) toegekend met betrekking tot het bezwaar tegen de aanslag IB/PVV 2012. De vraag die partijen verdeeld houdt, is of verweerder een aanvullende dwangsom verschuldigd is voor het te laat beslissen op het bezwaar tegen de aanslag inkomensafhankelijke bijdrage ZVW.
3. Voorop staat dat sprake is van twee verschillende aanslagen en twee afzonderlijke dwangsomaanzeggingen. Dat tegen beide aanslagen in dezelfde brief bezwaar is gemaakt acht de rechtbank niet van belang. Niettemin kan er sprake zijn van een zodanige samenhang tussen bezwaren dat geen recht bestaat op een dwangsom voor elke zaak afzonderlijk.
4. Voorbeelden van samenhangende zaken voor de dwangsomregeling zijn onder meer 742 inhoudelijk vergelijkbare WOB-verzoeken (Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State 28 mei 2014, ECLI:NL:RVS:2014:1870), bezwaren tegen de WOZ-waarden van twee identieke panden (de twee helften van een twee-onder-een-kapwoning, zie Hoge Raad 29 mei 2015, ECLI:NL:HR:2015:1352), op één biljet vermelde beslissingen op bezwaren tegen een belastingaanslag, een vergrijpboete en heffingsrente (Hoge Raad 25 maart 2016, ECLI:NL:HR:2016:485) en verschillende correcties gebaseerd op de uitkomsten van één boekenonderzoek (Rechtbank Gelderland 14 april 2017, ECLI:NL:RBGEL:2017:2067). Hieruit kan worden afgeleid dat wanneer sprake is van inhoudelijke samenhang (met name hetzelfde feitencomplex), dit gevolgen kan hebben voor het aantal keren dat een dwangsom verschuldigd is. De vraag of sprake is van één aanslag of meer aanslagen op één of meer biljetten kan relevant zijn, maar is dus niet doorslaggevend.
5. In dit geval is zeker sprake van inhoudelijke samenhang. De hoogte van de aanslag inkomensafhankelijke bijdrage ZVW is immers afhankelijk van de hoogte van het belastbaar inkomen, dat onderwerp is van de bezwaarprocedure tegen de aanslag IB/PVV. Inhoudelijk heeft eiser geen andere argumenten aangevoerd. Dit brengt ook mee dat niet eerder op het bezwaar tegen de aanslag inkomensafhankelijke bijdrage ZVW kan worden beslist dan nadat is beslist op het bezwaar tegen de aanslag IB/PVV. In deze omstandigheden is naar het oordeel van de rechtbank sprake van een zodanige samenhang dat verweerder terecht heeft volstaan met toekenning van één dwangsom van € 1.260.
6. Het beroep is ongegrond. Er bestaat geen aanleiding voor het toekennen van een proceskostenvergoeding.
Deze uitspraak is gedaan door mr. R.A. Eskes, rechter, in aanwezigheid van M.I.M. Geraerts, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 28 juli 2017.
Afschrift verzonden aan partijen op:
Rechtsmiddel
Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden (belastingkamer), Postbus 9030, 6800 EM Arnhem.
Bij het instellen van hoger beroep dient het volgende in acht te worden genomen:
1. bij het beroepschrift wordt een afschrift van deze uitspraak overgelegd;
2 - het beroepschrift moet ondertekend zijn en ten minste het volgende vermelden:
a. de naam en het adres van de indiener;
b. een dagtekening;
c. een omschrijving van de uitspraak waartegen het hoger beroep is ingesteld;
d. de gronden van het hoger beroep.
.jpg?width=50&height=55)
.jpg?width=50&height=55)
