Uitspraken

De rechtbank zal eerst de vorderingen in reconventie bespreken aangezien de toewijsbaarheid van de vorderingen in conventie afhangt van de vraag of de merken van Easygroup geldig zijn.

De reconventionele vorderingen ten aanzien van de geldigheid zijn voor alle betrokken merken grotendeels gebaseerd op dezelfde argumenten, zodat een en ander zich deels leent voor gezamenlijke behandeling. De rechtbank zal derhalve eerst ingaan op een aantal algemene punten en daarna de merken afzonderlijk bespreken.

Een Uniemerk wordt nietig verklaard als het beschrijvend is in de zin van artikel 7 lid 1 sub c UMVo. Het daaraan ten grondslag liggende algemeen belang is dat tekens of benamingen voor een ieder vrij beschikbaar blijven zodat ook anderen deze tekens en benamingen kunnen gebruiken om dezelfde kenmerken van hun eigen waren en diensten te beschrijven. Voor het oordeel dat een merk beschrijvend is, is voldoende dat het teken of de benaming in minstens één van de potentiële betekenissen een kenmerk van de betrokken waren of diensten kan aanduiden. De uiteindelijke concrete beoordeling van het merk vindt plaats enerzijds in relatie tot de waren of diensten waarvoor het is ingeschreven en anderzijds in relatie tot de perceptie ervan door het relevante publiek, dat bestaat uit de normaal geïnformeerde en redelijk omzichtige en oplettende gemiddelde consument van die waren of diensten. Hierbij geldt dat het verband voldoende rechtstreeks en concreet moet zijn. Voorts geldt als referentiebasis de wijze waarop het relevante publiek het betrokken woord normaliter opvat.

Een ab initio niet onderscheidend merk kan, als gevolg van (intensief) gebruik, alsnog onderscheidend vermogen krijgen (artikel 7 lid 3 jo artikel 59 lid 2 UMVo). Het merk is dan “ingeburgerd”. Om vast te stellen of een merk is ingeburgerd, moeten alle factoren worden onderzocht waaruit kan blijken dat het merk geschikt is geworden om de betrokken waar of dienst als afkomstig van een bepaalde onderneming te identificeren en dus om deze waar of dienst van andere ondernemingen te onderscheiden. Daarbij moet rekening worden gehouden met de duur van het gebruik van het merk, het marktaandeel van het merk, de intensiteit en de geografische spreiding van het gebruik van dit merk, de hoogte van de reclamekosten van de onderneming voor het merk, en het percentage van de betrokken kringen dat de waar of dienst op basis van het merk als afkomstig van een bepaalde onderneming identificeert. Een marktonderzoek kan eventueel een bijdrage aan de beoordeling leveren.4 De merkhouder dient te kunnen aantonen dat het merk in alle landen van de Unie waar onderscheidend vermogen ontbrak, is ingeburgerd. De merkhouder hoeft echter niet het bewijs te leveren van inburgering in ieder betreffende lidstaat afzonderlijk.5

Tussen partijen is niet in geschil dat bij de samengestelde woordmerken, het tweede deel van het woord beschrijvend is. Easygroup beroept zich, bijvoorbeeld, niet op het (ab initio) onderscheidend vermogen van het element “CURRENCY” in het merk EASYCURRENCY of het onderscheidend vermogen van het element “BUS” in het merk EASYBUS. Volgens Easygroup is het element “EASY” wel (ab initio) onderscheidend. Bovendien hebben de merken volgens Easygroup door intensief gebruik (een groter) onderscheidend vermogen verworven.

Bunq, daarentegen, betoogt dat het element EASY in het geheel niet onderscheidend is. Haar standpunt komt erop neer dat het relevante publiek, dat grotendeels de Engelse taal machtig is, de aanduiding EASY zal begrijpen in de betekenis van ‘eenvoudig’, ‘simpel’ en/of ‘niet moeilijk’. Oftewel, het woord ‘easy’ wordt gebruikt om aan te duiden dat iets met gemak kan worden gedaan of verkregen, dus met weinig inspanning of moeite, hetgeen uitsluitend beschrijvend is omdat het iets zegt over de kwaliteit van de waar of dienst die onder het merk wordt aangeboden.

In reactie op het betoog van Bunq voert Easygroup aan dat het overgrote merendeel van het relevante publiek de Engelse taal niet machtig is, althans onvoldoende om de betekenis van ‘easy’ te begrijpen en zij wijst in dit verband op diverse bronnen en statistieken.

De rechtbank stelt voorop dat tussen partijen niet in geschil is dat het merendeel van de waren en diensten van Easygroup bestemd zijn voor gewone consumenten en er dus geen sprake is van een relevant publiek met bijzondere kennis of eigenschappen. In de jurisprudentie wordt over het algemeen aangenomen dat een groot deel van de Europese consumenten een basiskennis heeft van de Engelse taal.6 De door Easygroup overgelegde statistieken vormen geen aanleiding om van dit uitgangspunt af te wijken. Easygroup baseert zich in dit verband op cijfers die zien op de mate waarin inwoners van niet Engelstalige landen in staat zijn om een gesprek te voeren in het Engels. Easygroup verwijst naar, bijvoorbeeld, een publicatie van het European Data Journalism Network.7 Uit deze publicatie moet volgens Easygroup blijken dat 65% van de Europeanen alleen de moedertaal spreekt. Dit is echter geen correcte weergave van wat er in die publicatie staat. Daarin staat namelijk dat 35% alleen de moedertaal spreekt, terwijl 65% een tweede, derde of zelfs vierde taal beheerst. In diezelfde publicatie staat ook dat het Engels de meest gesproken tweede taal is en dat 98% van Europese basisschoolleerlingen Engelse taalles krijgt.

Voorts wijst Easygroup op statistieken van de Europese Commissie waaruit blijkt dat slechts een beperkt aantal inwoners van bepaalde Europese landen in staat is om een gesprek te voeren in het Engels. Het feit echter dat iemand niet in staat is in een andere taal een gesprek te voeren, wil echter nog niet zeggen dat die persoon niet in staat is simpele woorden uit die taal, zoals het woord ‘easy’, te begrijpen.

Hetgeen Easygroup in dit verband heeft aangevoerd, ondersteunt derhalve niet haar betoog dat de meeste consumenten in Europa de Engelse taal onvoldoende machtig zijn om de betekenis van het woord ‘easy’ te kennen.

Daar komt bij dat de geldigheid van een merk dient te worden beoordeeld voor alle landen van de Europese Unie. Indien een merk in slechts één lidstaat beschrijvend is, staat dat in de weg aan registratie als Uniemerk. Dat geldt dus ook voor de lidstaten Ierland en Malta, die het Engels kennen als officiële taal.

Het voorgaande brengt mee dat moet worden aangenomen dat de betekenis van het woord ‘easy’ door een groot deel van het relevante publiek in de meeste (zo niet alle) lidstaten zal worden begrepen als eenvoudig of makkelijk. Dit element op zichzelf is niet onderscheidend, want het is geschikt om iets te zeggen over de kwaliteit van de waar of dienst.8

De volgende vraag is of, door een tweede, beschrijvend woord toe te voegen, zoals ‘currency’, ‘hotel’ of ‘bus’, het merk wel (ab initio) onderscheidend wordt. Hiervan is in ieder geval geen sprake voor zover het om waren of diensten gaat waarvoor het tweede woordelement beschrijvend is (en dit is tussen partijen niet in geschil, zoals hiervoor is overwogen). Het is vaste rechtspraak dat de gewone combinatie van bestanddelen die elk op zich een beschrijving vormen van kenmerken van de waren of de diensten waarvoor de inschrijving wordt aangevraagd, in de regel zelf ook een beschrijving van die kenmerken in de zin van artikel 7 lid 1, sub c UMVo blijft. Dit wordt anders indien die combinatie een indruk wekt die voldoende afwijkt van de indruk die uitgaat van de samenvoeging van die bestanddelen.9

Naar het oordeel van de rechtbank is bij geen van de onderhavige merken echter sprake van een dergelijke voldoende afwijkende indruk. Met het enkel samenvoegen van ‘easy’ met, bijvoorbeeld ‘bus’ of ‘hotel’, wordt geen betekenis toegevoegd aan de samengevoegde woorden, anders dan de betekenis die ze al hebben.

Tot slot is er de vraag of het beeldelement in de woord/beeldmerken van Easygroup van dien aard is dat de betreffende merken daarmee alsnog onderscheidend vermogen krijgen. Het gaat dan steeds om het gebruik van het lettertype Cooper Black op een oranje (Pantone 021 c) achtergrond. Grafische elementen in een woord/beeldmerk kunnen een merk onderscheidend maken wanneer zij het relevante publiek in staat stellen de betreffende waren of diensten zonder gevaar van verwarring te onderscheiden van waren of diensten met een andere herkomst.10 De door Easygroup gehanteerde grafische elementen zijn echter niet van dien aard dat zij het relevante publiek daartoe in staat stellen. Het betreft een standaard lettertype en een effen kleur als achtergrond. Deze grafische elementen, in combinatie met de niet onderscheidende elementen ‘easy’ en, in voorkomende gevallen, de steeds beschrijvende tweede woordelementen, leveren naar het oordeel van de rechtbank geen ab initio onderscheidend merk op, althans niet voor die waren en diensten waarvoor het tweede woordelement als beschrijvend moet worden beschouwd.

Een merk kan worden vervallen verklaard wanneer dat merk gedurende een ononderbroken periode van vijf jaar niet normaal in de Unie is gebruikt voor de waren of diensten waarvoor het ingeschreven en er geen geldige reden is voor het niet gebruiken (artikel 18 lid 1 jo. artikel 58 lid 1 sub a UMVo).

Volgens vaste jurisprudentie moet ervan worden uitgegaan dat van een merk normaal gebruik wordt gemaakt wanneer het overeenkomstig zijn voornaamste functie – dat wil zeggen het waarborgen van de identiteit van de oorsprong van de waren of diensten waarvoor het is ingeschreven – wordt gebruikt teneinde voor deze waren of diensten een afzet te vinden of te behouden, met uitsluiting van symbolisch gebruik dat er enkel toe strekt de aan het merk verbonden rechten te behouden.11 Bij de beoordeling of van het merk een normaal gebruik is gemaakt, moet rekening worden gehouden met alle feiten en omstandigheden aan de hand waarvan kan worden vastgesteld dat de commerciële exploitatie ervan in het zakenleven reëel is. Daarbij moet in het bijzonder rekening worden gehouden met de gebruiken die in de betrokken economische sector gerechtvaardigd worden geacht om voor de door het merk beschermde waren of diensten marktaandeel te behouden of te verkrijgen, de aard van die waren of diensten, de kenmerken van de markt en de omvang en de frequentie van het gebruik van het merk. Wanneer het gebruik een werkelijk commercieel doel dient, kan zelfs een gering gebruik van het merk volstaan voor het bewijs van een normaal gebruik.12

Zoals hierboven reeds is overwogen, is van normaal gebruik van een merk sprake wanneer het overeenkomstig zijn voornaamste functie – dat wil zeggen het waarborgen van de identiteit van de oorsprong van de waren of diensten waarvoor het is ingeschreven – wordt gebruikt teneinde voor deze waren of diensten een afzet te vinden of te behouden.

Dit uitganspunt wordt door Easygroup miskend, daar waar zij, bijvoorbeeld, stelt dat zij het merk EASYCURRENCY normaal heeft gebruikt voor “elektrische apparaten en instrumenten, te weten machines voor het in ontvangst nemen en afgeven van geld” met de volgende toelichting:

Easygroup veronderstelt kennelijk dat het enkele gegeven dat er een elektrisch apparaat, namelijk een pinautomaat, wordt gebruikt bij het afrekenen voor de dienst die zij onder het merk EASYCURRENCY aanbiedt, meebrengt dat daarmee het merk ook is gebruikt voor elektrische apparaten. Deze veronderstelling is onjuist. Daarmee is immers geen sprake van gebruik van het merk teneinde voor elektrische apparaten afzet te vinden of te behouden. Voor zover Easygroup een soortgelijke redenering hanteert ten aanzien van haar overige merken, doet zij dat tevergeefs.

Een merk kan worden nietig verklaard wanneer de aanvrager bij indiening van de aanvrage te kwader trouw was (artikel 59 lid 1 sub b UMVo).

Bij de beoordeling of er sprake is van een depot te kwader trouw dient rekening te worden gehouden met alle relevante factoren die het concrete geval kenmerken en die bestonden op het tijdstip van indiening van de aanvraag tot inschrijving van het teken als merk, en met name met:

• -

  het feit dat de aanvrager weet of behoort te weten dat een derde in ten minste één lidstaat een gelijk of overeenstemmend teken gebruikt voor dezelfde of een soortgelijke waar of dienst, waardoor verwarring kan ontstaan met het teken waarvan inschrijving is aangevraagd;

• -

  het oogmerk van de aanvrager om die derde het verdere gebruik van dit teken te beletten; en

• -

  de omvang van de rechtsbescherming die het teken van de derde en het teken waarvan inschrijving is aangevraagd, genieten.13

Bij de beoordeling van het bestaan van kwade trouw moet, zoals hiervoor is overwogen, tevens het oogmerk van de aanvrager op het tijdstip van de indiening van de merkaanvraag in aanmerking worden genomen. Een merkaanvraag zonder enig voornemen het merk te gebruiken voor de in de inschrijving aangeduide waren en diensten, levert een handeling te kwader trouw op indien de aanvrager van dat merk de bedoeling had om afbreuk te doen aan de belangen van derden op een wijze die niet strookt met de eerlijke gebruiken, dan wel om – zelfs zonder een derde in het bijzonder op het oog te hebben – een uitsluitend recht te verkrijgen voor andere doeleinden dan die welke vallen onder de functies van een merk.14 Het (subjectieve) oogmerk van de aanvrager moet op objectieve wijze worden vastgesteld.15

De vorderingen van Bunq, voor zover gebaseerd op het leerstuk van het depot te kwader trouw, zijn gebaseerd op de stellingname dat voor een deel van de waren en diensten waarvoor de merken zijn gedeponeerd geldt dat Easygroup nooit van plan is geweest de merken daadwerkelijk voor die waren en diensten te gebruiken.

Easygroup brengt daar tegenin dat het bij het aanvragen van een merk niet vereist is dat de aanvrager aantoont dat het gebruik van het te deponeren merk reeds is aangevangen of dat er al voorbereidingen zijn getroffen om met het gebruik van het te deponeren merk te starten. Dat brengt volgens Easygroup met zich mee dat het toegestaan (en gebruikelijk) is om een merk voor meerdere klassen te registreren, ook als er nog geen uitgewerkt plan voor gebruik is. Daarna heeft de merkhouder een periode van vijf jaar om het merk voor de ingeschreven waren en/of diensten te gaan gebruiken. Ook volgt nergens uit dat een merk moet aansluiten bij de huidige commerciële praktijk van de aanvrager, aldus nog steeds Easygroup.

De rechtbank oordeelt in dit verband als volgt. De enkele omstandigheid dat een merk voor meerdere waren en diensten wordt gedeponeerd, zonder dat op het moment van de aanvrage de intentie bestond om de merken ook voor al die waren of diensten te gebruiken, levert als zodanig geen kwade trouw op in de zin van artikel 59 lid 1 sub b UMVo. Zoals overwogen, is van kwade trouw pas sprake als, naast de ontbrekende intentie om het merk te gaan gebruiken, de aanvrager van dat merk de bedoeling had om afbreuk te doen aan de belangen van derden op een wijze die niet strookt met de eerlijke gebruiken, dan wel om een uitsluitend recht te verkrijgen voor andere doeleinden dan die welke vallen onder de functies van een merk.

Bunq heeft niet gesteld dat Easygroup de bedoeling heeft gehad om afbreuk te doen aan de belangen van derden, zodat de zaak zich beperkt tot de vraag of Easygroup merkaanvragen voor bepaalde waren en diensten heeft gedaan met het oogmerk – zonder een derde in het bijzonder op het oog te hebben – een uitsluitend recht te verkrijgen voor andere doeleinden dan die welke vallen onder de functies van een merk, met name de functie van herkomstaanduiding.

Om te beoordelen of Easygroup dat oogmerk heeft gehad, dient de rechtbank rekening te houden met alle omstandigheden van het geval, waaronder de vraag of Easygroup de merken voor de betreffende waar of dienst heeft gebruikt, zij daartoe concrete plannen had of zij een redelijke verwachting had die merken in de toekomst te gaan gebruiken voor de betreffende diensten of waren.

De rechtbank zal hierna, in het licht van hetgeen hiervoor is overwogen, de geldigheid van de in reconventie aangevallen merken beoordelen.

Daarbij merkt de rechtbank op dat zij bij die beoordeling alleen de overgelegde bewijsstukken zal betrekken die Easygroup in de conclusies en aktes en bij de mondeling behandeling heeft toegelicht. Easygroup heeft een groot aantal producties overgelegd, maar slechts een deel daarvan expliciet toegelicht. De eisen van een behoorlijke rechtspleging brengen mee dat een partij die een beroep wil doen op uit bepaalde producties blijkende feiten en omstandigheden, dit op een zodanige wijze dient te doen dat voor de rechter duidelijk is welke stellingen hem ter beoordeling worden voorgelegd en dat voor de wederpartij duidelijk is waartegen zij zich dient te verweren. De rechter heeft slechts te letten op de feiten waarop een partij ter ondersteuning van haar standpunt een beroep heeft gedaan, en de enkele omstandigheid dat uit door een partij overgelegde stukken een bepaald feit blijkt, impliceert niet dat zij zich ter ondersteuning van haar standpunt op dat feit beroept.16

Bunq vordert primair nietigverklaring van het merk EASYCURRENCY wegens gebrek aan onderscheidend vermogen, subsidiair vervallenverklaring wegens non-usus en meer subsidiair nietigverklaring wegens depot te kwader trouw.

Het merk EASYCURRENCY staat ingeschreven voor de volgende waren en diensten:

De rechtbank acht EASYCURRENCY beschrijvend voor alle diensten die verband houden met bancaire of financiële dienstverlening. Ook acht de rechtbank EASYCURRENCY beschrijvend ten aanzien van bepaalde diensten met betrekking tot het verstrekken van reisinformatie, aangezien dit verband kan houden met informatie over buitenlandse valuta. Tot slot moet EASYCURRENCY beschrijvend worden geacht voor waren die verband houden met betaaldiensten (pinautomaten, chipkaarten en dergelijke).

Voor zover Easygroup betoogt dat EASYCURRENCY niet beschrijvend is voor (een deel van de) diensten in klasse 36 omdat het om, zoals zij stelt, complexe en voor de consument moeilijk te doorgronden diensten zou gaan, faalt dat betoog. In de eerste plaats geldt voor veel van de genoemde diensten dat deze voor de gemiddelde consument zeer goed te doorgronden zijn, zoals bijvoorbeeld “credit card, bureau de change services, car financing en mortgages”. Voor andere diensten, zoals “rental, hire and leasing of equipment for processing financial cards and data relating thereto” geldt dat de gemiddelde consument bezwaarlijk als het relevante publiek kan worden beschouwd. Dergelijke diensten zijn in de regel bestemd voor professionele verleners van financiële diensten, die wel degelijk in staat zijn de betekenis daarvan te begrijpen.

EASYCURRENCY is naar het oordeel van de rechtbank niet voor alle van de bovengenoemde waren en diensten beschrijvend, en heeft derhalve wel onderscheidend vermogen ten aanzien van de volgende waren en diensten:

Ten aanzien van de wijze waarop het merk EASYCURRENCY is gebruikt, wijst Easygroup op het volgende:

• -

  Licentieovereenkomsten

• -

  Nieuwsartikelen

• -

  De websites van Easy en easycurrency.com

Deze gegevens zeggen (voor zover toegelicht) concreet niets over de duur van het gebruik van het merk, het marktaandeel van het merk, de intensiteit en de geografische spreiding van het gebruik van dit merk, de hoogte van de reclamekosten van de onderneming voor het merk, dan wel het percentage van de betrokken kringen dat de waar op basis van het merk als afkomstig van een bepaalde onderneming identificeert. De stelling dat EASYCURRENCY is ingeburgerd, is daarmee onvoldoende onderbouwd.

Uit de overgelegde gegevens blijkt (voor zover toegelicht) dat Easygroup het merk EASYCURRENCY heeft gebruikt voor bepaalde betaaldiensten (‘travel cash, money transfers, currency cards’). Van enig gebruik van het merk in de Unie gedurende een ononderbroken periode van vijf jaar om afzet te vinden of te behouden voor de waren en diensten die onder r.o. 6.6.5 staan vermeld, voor zover niet door Easygroup is erkend dat zij het merk daarvoor niet heeft gebruikt, is echter geen sprake. Zoals reeds overwogen in r.o. 6.3.4, het enkele feit dat een daar vermelde waar of dienst betrokken is bij de diensten die Easygroup aanbiedt onder het merk EASYCURRENCY, betekent niet dat het merk ook voor de daar vermelde dienst normaal is gebruikt.

De slotsom is dat het merk EASYCURRENCY nietig zal worden veklaard, uitgezonderd voor de waren vermeld in r.o. 6.6.5, en dat het voor de daarin vermelde waren en diensten vervallen zal worden verklaard.

Bunq vordert primair nietigverklaring van het merk easyMoney wegens gebrek aan onderscheidend vermogen en subsidiair nietigverklaring wegens depot te kwader trouw.

Het merk easyMoney is ingeschreven voor de volgende waren en diensten:

De rechtbank acht easyMoney beschrijvend voor alle diensten die verband houden met bancaire of financiële dienstverlening. Ook acht de rechtbank easyMoney beschrijvend ten aanzien van bepaalde diensten met betrekking tot het verstrekken van reisinformatie, aangezien dit verband kan houden met informatie over buitenlandse valuta. Verder is easyMoney beschrijvend voor real estate services omdat dat verband kan houden met het (makkelijk) verdienen van geld. easyMoney is niet voor alle van de bovengenoemde waren en diensten beschrijvend, en heeft derhalve wel onderscheidend vermogen ten aanzien van de volgende waren en diensten:

Ten aanzien van de wijze waarop het merk easyMoney is gebruikt, wijst Easygroup op het volgende:

• -

  Omzetgegevens

• -

  Nieuwsartikelen

• -

  De websites easymoney.com

Easygroup heeft geen gegevens overgelegd die concreet iets zeggen over de duur van het gebruik van het merk, het marktaandeel van het merk, de intensiteit en de geografische spreiding van het gebruik van dit merk, de hoogte van de reclamekosten van de onderneming voor het merk, dan wel het percentage van de betrokken kringen dat de waar op basis van het merk als afkomstig van een bepaalde onderneming identificeert. De omzetgegevens die Easygroup heeft overgelegd, bieden onvoldoende aanknopingspunten om de mate waarin het relevante publiek easMoney als merk percipieert, te kunnen vaststellen. De stelling dat easyMoney is ingeburgerd als merk voor de waren en diensten waarvoor dat merk beschrijvend is te achten, is daarmee onvoldoende onderbouwd.

Ten aanzien van de waren en diensten waarvoor easyMoney niet beschrijvend is, stelt Bunq dat Easygroup nooit van plan is geweest het merk voor die waren en diensten te gebruiken en er ook geen commerciële logica bestond voor die depots. Haar stelling komt erop neer dat Easygroup het merk easyMoney alleen gebruikt (of wil gaan gebruiken) voor waren en diensten die te relateren zijn aan geld en financiële dienstverlening.

Easygroup betoogt in dit verband dat Bunq geen concrete punten heeft aangedragen waaruit de kwade trouw zou volgen wat betreft dit merk. Het is volgens Easygroup aan Bunq om aan te tonen dat de merken zijn aangevraagd met de bedoeling om een uitsluitend recht te verkrijgen voor andere doeleinden dan die welke vallen onder de wezenlijke functies van een merk. Het is dus niet vereist dat Easygroup laat zien dat zij voorafgaande aan de merkaanvraag reeds een concreet en uitgewerkt (commercieel) plan had voor het gebruik van het merk easyMoney. Bij gebreke van concrete stellingen dient de vordering van Bunq op grond van depot te kwader trouw afgewezen te worden, aldus Easygroup.

De rechtbank oordeelt hierover als volgt. Easygroup brengt terecht naar voren dat de stelplicht en bewijslast ten aanzien van de feiten die aan haar vordering tot nietigverklaring van het merk easyMoney merk wegens depot te kwader trouw, op Bunq rusten. De rechtbank volgt haar echter niet in haar betoog dat Bunq op dit punt geen concrete stellingen naar voren heeft gebracht. Bunq heeft immers beredeneerd dat voor waren en diensten die niet aan geld zijn gerelateerd, er geen voornemen of commerciële logica heeft bestaan voor het deponeren van het merk easyMoney voor die waren en diensten. Dat is naar het oordeel van de rechtbank een voldoende concrete stelling die vraagt om een gemotiveerde betwisting van de zijde van Easygroup. Aan die betwisting kunnen in dit geval niet al te hoge eisen worden gesteld. Het is immers voldoende dat Easygroup met een plausibele verklaring komt dat zij een redelijke verwachting had die merken in de toekomst te gaan gebruiken voor de betreffende diensten of waren.

Een dergelijke verklaring geeft Easygroup echter niet, terwijl ten aanzien van de in r.o. 6.7.3. genoemde waren en diensten de commerciële logica op zijn minst twijfelachtig is. Zo is het, bijvoorbeeld, niet evident dat Easygroup een redelijke verwachting had het merk easyMoney in de toekomst te gaan gebruiken voor “flat screens”, “baggage handling services” of “travel guide books”. Voor zover die commerciële logica er wel is geweest, heeft Easygroup die niet onderbouwd, anders dan in zijn algemeenheid te stellen dat Easygroup een zeer breed scala aan diensten aanbiedt en dat gezien de enorme expansiedrift en het wijde scala aan producten/diensten van Easygroup de merkregistraties logisch verklaarbaar en commercieel logisch zijn.

Daarmee heeft Easygroup de stellingen van Bunq onvoldoende gemotiveerd betwist, zodat moet worden geconcludeerd dat Easygroup het merk easyMoney te kwader trouw voor de in r.o. 6.7.3. (cursief) genoemde waren en diensten heeft gedeponeerd.

De slotsom is dat het merk easyMoney nietig zal worden verklaard.

Bunq vordert primair nietigverklaring van dit merk wegens gebrek aan onderscheidend vermogen, subsidiair vervallenverklaring wegens non-usus en meer subsidiair nietigverklaring wegens depot te kwader trouw. Nu dit merk is vervallen (zie voetnoot 1), heeft Bunq geen belang meer bij haar tegen dit merk gerichte vorderingen. Deze zullen daarom worden afgewezen.

Bunq vordert nietigverklaring van het merk EASYBUS wegens gebrek aan onderscheidend vermogen.

Easygroup heeft het merk EASYBUS laten registreren voor de volgende waren en diensten:

De rechtbank acht de aanduiding EASYBUS beschrijvend voor alle waren en diensten die verband houden met voertuigen die als een bus kunnen worden aangemerkt en met het transport van personen of goederen met een bus. EASYBUS is niet voor alle van de bovengenoemde waren en diensten beschrijvend, en heeft derhalve wel onderscheidend vermogen ten aanzien van de volgende waren en diensten:

Het intensieve gebruik van EASYBUS voor de waren en diensten waarvoor dat merk beschrijvend moet worden geacht, moet volgens Easygroup blijken uit de door haar overgelegde:

• -

  Financiële jaarverslagen

• -

  Wikipediapagina over EASYBUS

• -

  Het boekje over het 25 jarig bestaan van Easygroup

• -

  De website [website]

Uit geen van de overgelegde stukken blijkt de duur van het gebruik van het merk, het marktaandeel van het merk, de intensiteit en de geografische spreiding van het gebruik van dit merk, de hoogte van de reclamekosten van de onderneming voor het merk, dan wel het percentage van de betrokken kringen dat de waar op basis van het merk als afkomstig van een bepaalde onderneming identificeert. De omzetgegevens die Easygroup heeft overgelegd bieden onvoldoende aanknopingspunten om de mate waarin het relevante publiek EASYBUS als merk percipieert, te kunnen vaststellen. Een door Easygroup zelf gepubliceerd boek over haar geschiedenis kan evenmin dienen als bewijs voor de stelling dat EASYBUS is ingeburgerd. De stelling dat EASYBUS is ingeburgerd is daarmee onvoldoende onderbouwd.

De conclusie is dat het merk EASYBUS nietig zal worden verklaard, uitgezonderd voor de waren vermeld in r.o. 6.9.3.

Bunq vordert nietigverklaring van het merk EASYCAR wegens gebrek aan onderscheidend vermogen.

Het merk EASYCAR staat ingeschreven voor de volgende waren en diensten:

De rechtbank acht EASYCAR beschrijvend voor waren en diensten die verband houden met autovoertuigen. EASYCAR is niet beschrijvend met betrekking tot de volgende waren en diensten:

Het gebruik van EASYCAR moet volgens Easygroup blijken uit de door haar overgelegde:

• -

  Financiële jaarverslagen

• -

  Het boekje over het 25 jarig bestaan van Easygroup

• -

  De website www.easycar.com

Deze stukken geven geen concrete informatie over de duur van het gebruik van het merk, het marktaandeel van het merk, de intensiteit en de geografische spreiding van het gebruik van dit merk, de hoogte van de reclamekosten van de onderneming voor het merk, dan wel het percentage van de betrokken kringen dat de waar op basis van het merk als afkomstig van een bepaalde onderneming identificeert. De omzetgegevens die Easygroup heeft overgelegd bieden onvoldoende aanknopingspunten om de mate waarin het relevante publiek EASYCAR als merk percipieert, te kunnen vaststellen. Een door Easygroup zelf gepubliceerd boek over haar geschiedenis kan evenmin dienen als bewijs voor de stelling dat EASYCAR is ingeburgerd. De stelling dat EASYCAR is ingeburgerd is daarmee onvoldoende onderbouwd.

De conclusie is dat het merk EASYCAR nietig zal worden verklaard, uitgezonderd voor de waren vermeld in r.o. 6.10.3.

Bunq vordert vervallenverklaring van het merk EASYCOFFEE wegens non-usus.

Easygroup stelt het merk EASYCOFFEE normaal te gebben gebruikt. Dit volgt volgens haar uit het volgende:

• -

  Er zijn significante bedragen gemoeid met de exploitatie van het merk;

• -

  Het concept waarmee het merk wordt uitgerold heeft verschillende nominaties voor awards ontvangen;

• -

  De website is al geruime tijd beschikbaar voor het publiek;

• -

  De franchise brochure van easyCoffee; en

• -

  Nieuwsberichten over easyCoffee.

Meer specifiek wijst Easygroup op het volgende:

• -

  Veel van de betreffende waren in klasse 30 (brood, suiker, bakkerswaren, gebakken producten, siropen en stropen, rijsmiddelen, zout, mosterd en dergelijke) worden in de EASYCOFFEE-winkels verkocht of vormen een ingrediënt van de producten die daar worden verkocht.;

• -

  Ten aanzien van klasse 35 wijst Easygroup op het feit dat zij met licentie- en franchisemodellen werkt. Ze biedt “signage” en design diensten aan haar fanchisenemers aan, alsmede administratieve ondersteuning. Daarnaast exploiteert zij EASYCOFFEE--koffieautomaten. Ook exploiteert zij onder de naam EASYCOFFEE detailhandel vestigingen voor de verkoop van de in de merkinschrijving genoemde (etens)waren; en

• -

  Easygroup assisteert haar (potentiële) licentienemers in het vinden van geschikte locaties en biedt bestaande locaties aan aan nieuwe uitbaters, zodat sprake is van gebruik voor tijdelijke huisvesting (klasse 43).

Bunq betoogt dat Easygroup met het voorgaande onvoldoende heeft aangetoond dat zij het merk normaal heeft gebruikt omdat (samengevat):

• -

  Het gebruik alleen heeft plaatsgevonden in het Verenigd Koninkrijk en dus niet binnen de Europese Unie;

• -

  De verkoop van een product vanuit een EASYCOFFEE-vestiging niet automatisch impliceert dat daarmee het merk EASYCOFFEE voor dat product is gebruikt;

• -

  De omvang van het gebruik niet blijkt uit het overgelegde bewijs;

• -

  Dat Easygroup koffieautomaten exploiteert, niet blijkt uit het overgelegde bewijs en wordt betwist; en

• -

  De activiteiten die Easygroup noemt niet vallen onder de betreffende dienstenklassen, dan wel onvoldoende blijken uit de overgelegde stukken.

De rechtbank constateert, met Bunq, dat het gebruik van het merk EASYCOFFEE zich heeft beperkt tot het Verenigd Koninkrijk. De rechtbank gaat echter niet mee met de stelling van Bunq dat dit gebruik, als gevolg van de Brexit, niet relevant is voor de vraag of het merk normaal is gebruikt. Dat gaat immers alleen op voor zover het gaat om gebruik dat heeft plaatsgevonden na 31 december 2020. Gebruik dat dateert van voor die periode heeft te gelden als gebruik in de Europese Unie.17

De volgende vraag is dan of gebruik dat zich heeft beperkt tot het Verenigd Koninkrijk, geldt als normaal gebruik in de Europese Unie. Uit de rechtspraak van het Hof van Justitie volgt dat gebruik in één lidstaat normaal gebruik in de Europese Unie kan opleveren.18 Dit is echter geen automatisme; het hof overweegt immers:

Wil gebruik in één lidstaat normaal gebruik in de Europese Unie opleveren, dient er dus sprake te zijn van “bepaalde omstandigheden”. Ontbreken die omstandigheden, dan levert gebruik in één lidstaat geen normaal gebruik op.

Het is vaste rechtspraak dat de bewijslast ten aanzien van de vraag of een merk normaal is gebruikt, op de merkhouder rust.19 Dit betekent dat het ook aan de merkhouder is, die zich beroept op gebruik in slechts één lidstaat, om de omstandigheden te stellen en (zo nodig) te bewijzen die meebrengen dat dat gebruik ook normaal gebruik in de Europese Unie oplevert. Dit heeft Easygroup echter nagelaten. Het gevolg daarvan is dat niet is gebleken dat het merk EASYCOFFEE normaal is gebruikt in de Europese Unie en dat het dus vervallen zal worden verklaard.

Bunq vordert primair nietigverklaring van het merk EASYHOTEL wegens gebrek aan onderscheidend vermogen, subsidiair vervallenverklaring wegens non-usus en meer subsidiair nietigverklaring wegens depot te kwader trouw.

Het merk EASYHOTEL staat ingeschreven voor de volgende diensten:

Voor deze diensten is de aanduiding EASYHOTEL naar het oordeel van de rechtbank geheel beschrijvend.

Voor zover Easygroup stelt dat EASYHOTEL is ingeburgerd, geldt het volgende.

Easygroup onderbouwt haar stelling dat EASYHOTEL zou zijn ingeburgerd op de volgende omstandigheden:

- Er bestaan hotels met de naam EASYHOTEL in Londen, Glasgow, Sofia, Praag, Berlijn, Frankfurt, Boedapest, Amsterdam, Rotterdam, Den Haag, Edinburgh, Barcelona20.

- Met het merk EASYHOTEL wordt jaarlijks een omzet gerealiseerd van meer dan € 30 miljoen;

Hoewel deze gegevens iets zeggen over de geografische spreiding van het merk, heeft Easygroup geen gegevens overgelegd (of voldoende toegelicht) die concreet iets zeggen over de duur van het gebruik van het merk, het marktaandeel van het merk, de intensiteit van het gebruik van dit merk, de hoogte van de reclamekosten van de onderneming voor het merk, dan wel het percentage van de betrokken kringen dat de waar op basis van het merk als afkomstig van een bepaalde onderneming identificeert. De omzetgegevens die Easygroup heeft overgelegd bieden onvoldoende aanknopingspunten om de mate waarin het relevante publiek EASYHOTEL als merk percipieert, te kunnen vaststellen. Een door Easygroup zelf gepubliceerd boek over haar geschiedenis kan evenmin dienen als bewijs voor de stelling dat EASYHOTEL is ingeburgerd. De stelling dat EASYHOTEL is ingeburgerd is daarmee onvoldoende onderbouwd. Het merk EASYHOTEL zal daarom nietig worden verklaard.

Bunq vordert primair nietigverklaring van het merk easy (1976679) wegens gebrek aan onderscheidend vermogen, subsidiair vervallenverklaring wegens non-usus en meer subsidiair nietigverklaring wegens depot te kwader trouw.

Bunq vordert primair nietigverklaring van het merk easy (018004502) wegens gebrek aan onderscheidend vermogen, subsidiair nietigverklaring wegens depot te kwader trouw.

Uit hetgeen de rechtbank heeft overwogen in onderdeel 6.2 met betrekking tot het onderscheidend vermogen van het woord “easy” en ten aanzien van de beeldelementen (witte letters op een oranje achtergrond), volgt dat het woordmerk easy en het woord/beeldmerk “easy” beschrijvend zijn voor alle waren en diensten.

Verder heeft Easygroup geen gegevens overgelegd (althans voldoende toegelicht) die concreet iets zeggen over de duur van het gebruik van de merken, het marktaandeel van het merk, de intensiteit en de geografische spreiding van het gebruik van dit merk, de hoogte van de reclamekosten van de onderneming voor het merk, dan wel het percentage van de betrokken kringen dat de waar op basis van het merk als afkomstig van een bepaalde onderneming identificeert. De stelling dat het woordmerk easy en het woord/beeldmerk easy zijn ingeburgerd, is daarmee onvoldoende onderbouwd.

Deze merken zullen nietig worden verklaard.

Bunq vordert nietigverklaring van de merken EASYJET wegens gebrek aan onderscheidend vermogen.

Het merk EASYJET (1232909) is ingeschreven voor de volgende waren en diensten:

De rechtbank acht EASYJET beschrijvend voor waren en diensten die verband houden met reizen en in het bijzonder transport per vliegtuig. EASYJET is niet beschrijvend met betrekking tot de volgende waren en diensten:

Ter ondersteuning van haar stelling dat het merk EASYJET is ingeburgerd, wijst Easygroup op (onder meer) de volgende omstandigheden:

• -

  met het merk EASYJET wordt een omzet gegenereerd van GBP 1,3 miljard in 2004 tot GBP 6,4 miljard in 2019;

• -

  EASYJET is een beursgenoteerde onderneming;

• -

  EASYJET heeft een marktaandeel van 5% en is de op een na grootste luchtvaartmaatschappij van Europa;

• -

  het merk wordt al gebruikt sinds 1995;

• -

  met het merk EASYJET zijn meerdere prijzen gewonnen;

• -

  er bestaan uitgebreide Wikipediapagina’s over EASYJET;

• -

  EASYJET heeft met 320 vliegtuigen ruim 68 miljoen passagiers vervoerd in 2017;

• -

  EASYJET is actief op meer dan 1.000 routes en vliegt op 160 luchthavens wereldwijd en op luchthavens in vrijwel alle lidstaten van de Europese Unie.

De juistheid van de hierboven genoemde statistieken is door Bunq betwist omdat Easygroup daarvoor volgens Bunq geen controleerbaar bewijs heeft overgelegd.

De rechtbank is van oordeel dat uit de door Easygroup naar voren gebrachte gegevens afdoende is gebleken dat het merk EASYJET door intensief gebruik onderscheidend vermogen heeft gekregen. Easygroup baseert zich voor een belangrijk deel op de door haar overgelegde jaarrapportages. Nu het hier gaat om rapportages van een beursgenoteerde onderneming, welke rapportages door een externe accountant worden gecontroleerd, mag ervan worden uitgegaan dat de daarin genoemde cijfers juist zijn.

Dat het marktaandeel van EASYJET gelijk is aan 5% en dat zij de op een na grootste aanbieder in Europa is, baseert Easygroup op de gegevens die zijn te vinden op de website van Eurocontrol, een organisatie waarin 41 Europese landen samenwerken om Europese luchtvaart te ondersteunen. De rechtbank heeft geen reden om te twijfelen aan de juistheid van deze informatie.

Gezien deze statistieken, moet er van worden uitgegaan dat een aanzienlijk deel van de consumenten in Europa bekend is met het merk EASYJET en dat een substantieel deel van de Europese consumenten de aanduiding EASYJET als merk zal herkennen.

Het voorgaande betekent het volgende voor de merken als hier aan de orde:

• -

  EASYCURRENCY (014365878) wordt geheel nietig, dan wel vervallen verklaard.

• -

  easyMoney (015729891) wordt geheel nietig verklaard.

• -

  EASYBUS (10735561) wordt nietig verklaard, uitgezonderd voor de waren (cursief) vermeld in r.o. 6.9.3.

• -

  EASYCAR (10735553) wordt nietig verklaard, uitgezonderd voor de waren (cursief) vermeld in r.o. 6.10.3.

• -

  EASYCOFFEE (12715793) wordt geheel vervallen verklaard.

• -

  EASYHOTEL (10735496) wordt geheel nietig verklaard.

• -

  easy (1976679) wordt geheel nietig verklaard.

• -

  easy(018004502) wordt geheel nietig verklaard.

De procedure met betrekking tot de merken EASYGYM (8892648 en 9802646) en EASY (01699792) wordt geschorst.

De vorderingen gericht tegen de merken easy Money.com the credit card you design to suit your needs (002643468) en EASYJET (1232909 en 10584001) worden afgewezen.

Easygroup stelt dat, gezien de grote hoeveelheid “easy” merken die Easygroup exploiteert, er sprake is van een zogenaamd “seriemerk”, waardoor de bescherming van haar merken zich uitstrekt tot ieder teken dat aanvangt met “easy”, waaronder dus ook de tekens die door Bunq zijn gebruikt.

Bunq betoogt dat de merken waarop Easygroup zich beroept niet geldig zijn en dat bovendien niet aan de in de jurisprudentie ontwikkelde vereisten is voldaan om van een seriemerk te kunnen spreken.

Ten aanzien van de geldigheid van de merken verwijst de rechtbank naar hetgeen zij heeft overwogen in reconventie. Van de 14 merken waarop Easygroup haar seriemerk- betoog baseert, kan zij er in dit stadium vier inroepen, namelijk EASYJET (1232909 en 10584001), EASYCAR en EASYBUS.

De rechtbank stelt voorop dat een seriemerk niet een in de wet omlijnd begrip is. Het is geen bepaald soort merk, zoals een “collectief merk” dat bijvoorbeeld wel is. Een merk, of groep merken, kan ook niet als seriemerk worden geregistreerd. Het begrip “seriemerk” wordt enkel gebruikt als een relevante omstandigheid bij het beoordelen van het gevaar voor verwarring als bedoeld in artikel 9 lid 2 sub b UMVo.

In het arrest HvJ EU 16 juli 2011, zaak C-317/10 P, Uni, overweegt het hof hierover het volgende:

De overwegingen van het hof laten zich als volgt begrijpen; consequent gebruik van een onderscheidend voor- of achtervoegsel kan ertoe leiden dat het in aanmerking komende publiek meerdere merken met dat gemeenschappelijk element gaat zien als een familie van merken. De consument zal die merken met elkaar in verband brengen en bij ieder teken waarin dat element op dezelfde wijze wordt gebruikt denken dat de betreffende waren of diensten dezelfde herkomst hebben. Er bestaat dan gevaar voor verwarring, ondanks het feit dat het betreffende teken niet op verwarringwekkende wijze overeenstemt met een van de individuele merken die tot de merkenfamilie behoren. Deze vorm van verwarring is in de jurisprudentie meermaals aangenomen, bijvoorbeeld daar waar McDonalds op basis van een serie merken die alle beginnen met “Mc” (McDONALDS, McTOAST, McINTERNET, etcetra) met succes optrad tegen de registratie van het merk McDREAMS.21

Voor een geslaagd beroep op een seriemerk of merkenfamilie is echter niet voldoende dat de merkhouder beschikt over meerdere merkregistraties met een gemeenschappelijke element. De merkhouder moet aantonen dat de merken ook als familie van merken zijn gebruikt en dientengevolge als zodanig door het in aanmerking komende publiek worden gepercipieerd. Daarvoor is op zijn minst nodig dat het gemeenschappelijke element zelf onderscheidend is. Hierboven is reeds geoordeeld dat het element “easy”, zoals dat door Easygroup wordt gebruikt, beschrijvend is en daarom geen onderscheidend vermogen heeft. Hierop strandt de vordering van Easygroup, voor zover zij zich beroept op het bestaan van een seriemerk.

Nu de merken easyMoney en EASYCURRENCY nietig, dan wel vervallen zijn, kan op deze merken geen inbreuk worden gemaakt.

Easygroup stelt, tot slot, dat Bunq met het gebruik van de volgende tekens inbreuk maakt op het merk EASYJET in de zin van artikel 9 lid 1 sub b en c UMVo:

• -

  Easy Bank (ook geschreven als easyBank)

• -

  Easy Money (ook geschreven als easyMoney)

• -

  Easy Green (ook geschreven als easyGreen)

• -

  Easy Plans (ook geschreven als easyPlan)

• -

  Easy Travel (ook geschreven als easyTravel)

De rechtbank merkt op dat Easygroup er uitdrukkelijk voor heeft gekozen in de dagvaarding geen onderbouwing te geven voor het standpunt dat met de tekens Easy Plans (ook geschreven als easyPlan) en Easy Travel (ook geschreven als easyTravel) inbreuk wordt gemaakt op haar merken. Easygroup schrijft in dit verband dat er aan deze tekens in de dagvaarding “geen concrete aandacht wordt besteed”. Easygroup heeft hiervoor gekozen omdat Bunq deze tekens niet (meer) gebruikt. Deze tekens zijn echter wel opgenomen in het petitum. Nu Bunq gemotiveerd betwist dat met deze tekens inbreuk wordt gemaakt, heeft Easygroup onvoldoende gesteld dat met het gebruik van deze tekens inbreuk wordt gemaakt op haar merken, De vorderingen gericht tegen Easy Plans (ook geschreven als easyPlan) en Easy Travel (ook geschreven als easyTravel) zullen reeds hierom worden afgewezen.

Op grond van artikel 9 lid 2 sub b UMVo kan de merkhouder gebruik van een teken verbieden wanneer het teken overeenstemt met het merk en wordt gebruikt met betrekking tot waren of diensten die gelijk zijn aan of overeenstemmen met de waren waarvoor het Uniemerk is ingeschreven, indien daardoor verwarring bij het publiek kan ontstaan.

Van inbreuk is sprake als het teken en het merk zodanig overeenstemmen dat daardoor bij het in aanmerking komende publiek van de desbetreffende waren of diensten (directe of indirecte) verwarring kan ontstaan, dus het relevante publiek kan menen dat de betreffende waren of diensten van dezelfde onderneming of in voorkomend geval, van economisch verbonden ondernemingen afkomstig zijn. Of sprake is van verwarringsgevaar dient globaal te worden beoordeeld volgens de indruk die merk en teken bij de gemiddelde consument van de betrokken waren of diensten achterlaten, met inachtneming van alle relevante omstandigheden van het concrete geval, met name (de onderlinge samenhang tussen) de overeenstemming van merk en teken, de soortgelijkheid van de betrokken waren of diensten en het onderscheidend vermogen van het merk. Tevens dient rekening te worden gehouden met het aandachtsniveau van het relevante publiek. De globale beoordeling van het verwarringsgevaar dient te berusten op de totaalindruk die door merk en teken wordt opgeroepen waarbij in het bijzonder rekening dient te worden gehouden met hun onderscheidende en dominerende bestanddelen. Er moet sprake zijn van reëel verwarringsgevaar bij de gemiddeld geïnformeerde, omzichtige en oplettende gewone consument van de betrokken waren of diensten. Het onderzoek moet in twee fases plaatsvinden. In fase 1 moet een vergelijking van de waren/diensten en van merk en teken plaatsvinden om vast te stellen of het merk en het teken visueel, fonetisch en/of begripsmatig een bepaalde mate van overeenstemming vertonen en of sprake is van (soort)gelijke waren of diensten. Hoewel deze vergelijking gebaseerd moet zijn op de totaalindruk die deze tekens in het geheugen van het relevante publiek achterlaten, moet deze toch worden gemaakt in het licht van de intrinsieke kwaliteiten van de tekens. Daarbij mogen de omstandigheden waaronder de waren of diensten in de handel worden gebracht niet worden betrokken. Deze omstandigheden mogen alleen in aanmerking worden genomen in de fase 2, de fase van de globale beoordeling van het verwarringsgevaar. Een globale beoordeling van het verwarringsgevaar dient te worden verricht zodra het merk en het teken een zekere (ook al is het maar geringe) overeenstemming vertonen.22

Naar het oordeel van de rechtbank bestaat er een geringe mate van overeenstemming tussen enerzijds EASYJET en anderzijds Easy Money, Easy Bank en Easy Green. Visueel, auditief en begripsmatig stemmen de elementen EASY en Easy volledig overeen. Zowel Money, Bank als Green wijken echter in zeer grote mate af (visueel, auditief en begripsmatig) van JET.

EASYJET (1232909) staat ingeschreven voor:

Bunq gebruikt de tekens in kwestie alleen in verband met het bieden van bancaire diensten. Naar het oordeel van de rechtbank bestaan tussen de diensten van Bunq en de waren en diensten waarvoor EASYJET is ingeschreven geen punten van verwantschap, waardoor te verwachten valt dat het in aanmerking komende publiek aan de diensten van Bunq dezelfde herkomst zou kunnen toekennen.

Gezien de geringe mate van overeenstemming tussen merk en tekens, welke overeenstemming enkel ziet op het op zichzelf niet onderscheidende element “EASY” en het feit dat de door Bunq onder de tekens geleverde diensten in het geheel niet soortgelijk zijn aan de waren en diensten waarvoor de EASYJET-merken zijn ingeschreven, kan het gebruik van die tekens niet leiden tot verwarring bij het publiek.

Indien EASYJET als een bekend merk in de zin van artikel 9 lid 2 sub c UMVo kan worden aangemerkt, kan Easygroup het gebruik van een met het haar Uniemerk overeenstemmend teken verbieden wanneer door het gebruik zonder geldige reden van het teken ongerechtvaardigd voordeel wordt gehaald uit of afbreuk wordt gedaan aan het onderscheidend vermogen of de reputatie van het Uniemerk.

Bunq betwist dat EASYJET een bekend merk is. Voor zover het wel een bekend merk is, betwist Bunq dat het relevante publiek een verband legt met EASYJET en dat Bunq ongerechtvaardigd voordeel trekt uit, of afbreuk doet aan, het onderscheidend vermogen of de reputatie van EASYJET.

Voor het aannemen van merkinbreuk op grond van artikel 9 lid 2 sub c UMVo is ten eerste vereist dat het relevante publiek een verband legt tussen merk en teken, in die zin dat het teken het (oudere) merk in gedachten oproept. Dat enkele verband is echter onvoldoende. Het moet gaan om zodanig verband dat door het gebruik van het teken in het economische verkeer, zonder geldige reden, ongerechtvaardigd voordeel wordt getrokken uit (aanhaken) of afbreuk wordt gedaan aan het onderscheidend vermogen (verwatering) of de reputatie (afbreken) van het merk.

Daarvoor is vereist dat er overeenstemming bestaat tussen merk en teken en dat die overeenstemming het betrokken publiek ertoe kan brengen om er een samenhang tussen te zien (een verband ertussen te leggen). Het bestaan van een dergelijk verband dient globaal te worden beoordeeld met inachtneming van alle relevante omstandigheden van het concrete geval, met name; de mate van overeenstemming van de conflicterende tekens, het doelpubliek waarvoor de waren of diensten van de conflicterende tekens zijn bestemd, de mate van de bekendheid of de reputatie en van het onderscheidend vermogen van het merk. 23

Zoals reeds overwogen, bestaat er een geringe mate van overeenstemming tussen de EASYJET merken enerzijds, en de tekens van Bunq anderzijds, waarbij de overeenstemming enkel ziet op het, niet onderscheidende, element “EASY”. Voor zover zou worden vastgesteld dat het merk EASYJET een bekend merk is, geldt dat naar het oordeel van de rechtbank alleen voor dat merk als geheel (EASY in combinatie met JET), maar niet voor alleen het element EASY. Zoals reeds overwogen (zie hierboven r.o. 6.2.10), heeft het element EASY als zodanig geen onderscheidend vermogen. Dit betekent dat het in aanmerking komende publiek geen verband zal leggen tussen EASYJET enerzijds en Easy Green, Easy Bank of Easy Money anderzijds. Daarmee is aan een noodzakelijke voorwaarde voor toewijzing van een vordering op grond van artikel 9 lid 2 sub c UMVo niet voldaan.

Het voorgaande brengt mee dat de vorderingen in conventie zullen worden afgewezen.