Uitspraken

Nu de gestelde merkinbreuk zich voordoet in de gehele Benelux, en derhalve ook in het arrondissement Den Haag, is deze rechtbank bevoegd kennis te nemen van de vorderingen gebaseerd op de Beneluxmerken van eisers jegens Spirits Internationaal op grond van artikel 4.6 lid 1 BVIE2. Indien moet worden aangenomen dat de bepalingen van EEX II - Vo3 prevaleren boven die van het BVIE en voor zover de vorderingen zijn gebaseerd op anderszins onrechtmatig handelen bestaat internationale bevoegdheid op grond van (in ieder geval) artikel 4 van die Verordening.

Bevoegdheid om kennis te nemen van de vorderingen gebaseerd op de Beneluxmerken van eisers jegens SPI Group volgt eveneens uit artikel 4.6 lid 1 BVIE. Voor zover de vorderingen zijn gebaseerd op anderszins onrechtmatig handelen bestaat internationale bevoegdheid op grond van (in ieder geval) artikel 24 van het Verdrag van Lugano4.

Relatieve bevoegdheid kan worden aangenomen op grond van artikel 4.6 lid 1 BVIE en omdat gedaagden de relatieve bevoegdheid niet hebben bestreden.

Het vereiste spoedeisend belang bij het gevorderde bevel vloeit voort uit de gestelde voortdurende inbreuk op de ingeroepen merkrechten en het voortdurend onrechtmatig handelen.

Nu eisers zich zelf op het standpunt stellen dat FGUP geen rechthebbende is op de ingeroepen merken, dient het door hem gevorderde – voor zover al gehandhaafd - te worden afgewezen.

Zoals uit de door eisers overgelegde producties blijkt, is het standpunt van Spirits International dat FKP heeft geen vorderingsrecht en procesbevoegdheid heeft in de Rotterdamse procedure in hoger beroep door het hof verworpen. In cassatie zijn de tegen dit oordeel gerichte klachten van Spirits International door de Hoge Raad ongegrond bevonden. FKP heeft geen beroep gedaan op gezag van gewijsde van deze uitspraken. Voor wat de vorderingen tegen SPI Group betreft is dat ook niet aan de orde, al niet omdat SPI Group geen partij is in de Rotterdamse procedure. Vooralsnog bestaat er echter onvoldoende aanleiding om aan te nemen dat in een bodemprocedure bij deze rechtbank op dit verweer anders zal worden beslist. Nieuwe gezichtspunten ontbreken. Er moet daarom vooralsnog van worden uitgegaan dat FKP bevoegd is om in rechte op te treden en vorderingen als de onderhavige in eigen naam in te stellen.

Naar voorlopig oordeel stemmen de op de Stoli-wodkafles gebruikte tekens verwarringwekkend overeen met de Beneluxmerkregistratie 731954, zeker nu die tekens worden gebruikt voor dezelfde waren als waarvoor het merk is geregistreerd. De totaalindruk die in het bijzonder door de visuele overeenstemming ontstaat stemt zodanig overeen met het merk dat de in aanmerking te nemen consument mogelijk zal menen dat de wodka uit dezelfde bron afkomstig is of van een gelieerde onderneming. Daarbij zal de consument de verschillen tussen het merk en de tekens niet ontgaan - in het bijzonder niet de verschillende woordelementen STOLI en STOLICHNAYA - maar hij zal mogelijk menen dat het voorheen gebruikte label opnieuw is vormgegeven. Dat het merk een aantal weinig onderscheidende elementen bevat, doet aan dit gevaar niet af. Het gevaar voor verwarring wordt ondersteund door het door eisers als productie 26A, 26B en 26C overgelegde filmmateriaal, waaruit voorshands moet worden opgemaakt dat door het gebruik van de tekens daadwerkelijk verwarring als hier bedoeld ontstaat. Vooralsnog wordt daarom aangenomen dat sprake is van verwarringwekkende overeenstemming als bedoeld in artikel 2.20 lid 1 sub b BVIE met Beneluxmerkregistratie 731954.

Het beroep van gedaagden op gezag van gewijsde van het Rotterdamse vonnis gaat niet op, al niet omdat in die procedure slechts de vraag is beantwoord of het hiervoor bedoelde STOLI-woordmerk en het beeldmerk met registratienummer 954565 (STOLI-group) verwarringwekkend overeenstemmen met het aan FKP over te dragen merk met registratienummer 318391. Een vergelijking tussen (de aan merkinschrijving 318391 min of meer gelijke) merkinschrijving 731954 met de thans gebruikte tekens, bestaande uit het woordelement STOLI en beeldelementen zoals de gebouwen op de achtgrond en de gebruikte kleuren heeft dus niet plaatsgevonden. De totaalindruk van de op de Stoli-fles gebruikte tekens kan niet, zoals gedaagden kennelijk willen aanvoeren, worden gelijkgesteld met die van het STOLI-woordmerk en het beeldmerk nummer 954565, ook al zouden de betreffende elementen ieder voor zich weinig onderscheidend zijn zoals gedaagden stellen.

Gezien deze beoordeling heeft FKP geen belang bij een beoordeling van de overeenstemming met de aan hem over te dragen merkregistratie 318391 en de vraag of hij zich op dit merk kan beroepen, hoewel het nog niet aan hem is overgedragen.

Gedaagden bestrijden dat zij de wodka op de markt brengen. Volgens hen importeren de distributeurs de wodka rechtstreeks uit Letland. Dat zij zelf binnen de Benelux handelingen verrichten die aan de merkhouder zijn voorbehouden blijkt uit niets. Anders dan eisers betogen, kan gedaagden derhalve geen merkinbreuk worden verweten. De door eisers niet overgelegde overeenkomst die tussen gedaagden en de distributeurs zou zijn gesloten (naar de voorzieningenrechter aanneemt doelen eisers op een licentieovereenkomst) die het de distributeurs toestaat de Stoli-fles op de markt te brengen, is niet als inbreukmakende handeling aan te merken.

Spirits International is echter, naar zij erkent, houdster van het STOLI-merk en werkt als zodanig, zoals zij evenmin bestrijdt, mee aan het gebruik van de inbreukmakende tekens in de Benelux. Zij doet dit bovendien, zoals ter zitting desgevraagd is erkend, met de bedoeling goodwill van de aan FKP over te dragen merkregistratie 318391 over te hevelen naar haar eigen merk. Zij is zich derhalve bewust van de verwarringwekkende overeenstemming tussen de gebruikte tekens en het aan FKP over te dragen merk 318391 (en FKP's merkregistratie 731954). Het bevorderen van het gebruik van het STOLI-merk in de Benelux is onder deze omstandigheden aan te merken als onrechtmatig. Daaraan doet niet af dat Spirits International, naar zij stelt, die goodwill zelf heeft opgebouwd in de jaren dat zij merkregistratie 318391 in bezit had. Dit laatste geeft haar onder omstandigheden mogelijk een aanspraak op vergoeding van die goodwill (bijvoorbeeld op grond van ongerechtvaardigde verrijking), maar kan het eigenmachtig overhevelen van de goodwill niet rechtvaardigen.

Gezien het voorgaande en nu Spirits International ook niet heeft bestreden dat zij het in haar macht heeft het gebruik van het STOLI-merk in de Benelux te beëindigen, is een verbod op onrechtmatig handelen tegen Spirits International toewijsbaar met bepaling van een termijn voor nakoming als hierna vermeld. De gevorderde dwangsom wordt gematigd en aan een maximum gebonden. Het onder ii – iv van het petitum gevorderde zal worden afgewezen nu Spirits International naar voorlopig oordeel geen inbreukmakende handelingen verricht, zoals hiervoor is overwogen.

In de procedure van FKP tegen Spirits International is Spirits International aan te merken als de hoofdzakelijk in het ongelijk gestelde partij. Zij zal worden veroordeeld in de proceskosten, te berekenen volgens het liquidatietarief nu de toe te wijzen vordering niet strekt tot beëindiging van de merkinbreuk, maar tot beëindiging van het onrechtmatig faciliteren daarvan. De kosten zullen worden gesteld op 25% van de totale te liquideren kosten en verschotten5 aan de zijde van eisers.

In de procedure van FKP tegen SPI Group wordt FKP als in het ongelijk gestelde partij veroordeeld in proceskosten. Nu SPI Group zich met succes verweert tegen de gestelde merkinbreuk, zijn de kosten te begroten met toepassing van artikel 1019h Rv. Volgens de onbestreden opgave van gedaagden bedragen de totale proceskosten aan hun zijde € 33.366,-. De bestede tijd aan het deel van het geschil waarop 1019h Rv geen betrekking heeft wordt als verwaarloosbaar ingeschat. Van het opgegeven bedrag is 25% toe te rekenen aan het geschil tussen FKP en SPI Group, derhalve € 8.341,50, te vermeerderen met 25% van het door gedaagden betaalde griffierecht, in totaal € 8.494,756. Voor een hoofdelijke veroordeling in de proceskosten zoals door gedaagden gevorderd bestaat geen grond.

In de procedure van FGUP tegen gedaagden is FGUP aan te merken als de in het ongelijk gestelde partij, zodat FGUP dient te worden veroordeeld in de proceskosten. Deze bedragen aan de zijde van gedaagden 50% van de totale aan hun zijde gemaakte proceskosten, derhalve € 16.683,- en 50% van het door gedaagden betaalde griffierecht, in totaal € 16.989,506. Voor een hoofdelijke veroordeling in de proceskosten bestaat ook hier geen grond.