Uitspraken

Partijen verschillen van mening over de vraag of de aard van de ondernemingen hetzelfde is. Volgens The Office Operators is dat het geval omdat beide ondernemingen personeel inzetten voor het uitvoeren van facilitaire diensten bij bedrijven. Bouwens& betwist dat de aard van de ondernemingen hetzelfde is. In dat verband heeft zij aangevoerd dat zij met The Office Host uitsluitend front-office diensten aan bedrijven met een eigen kantoor verleent terwijl The Office Operators kantoorruimte verhuurt en daarbij in sommige gevallen ook de receptiediensten verzorgt. Volgens Bouwens& verleent The Office Operators in geen geval receptiediensten aan ondernemingen die gebruik maken van de diensten van Bouwens&.

Hoewel partijen zich allebei op de markt van de facilitaire dienstverlening bewegen, zitten zij - zo begrijpt de voorzieningenrechter - niet of nauwelijks in elkaars vaarwater. The Office Operators is, zo blijkt ook uit hoe zij zich op haar website presenteert, gericht op bedrijven die op zoek zijn naar full-service kantoorruimte-flexplekken, eventueel aangevuld met faciliterend personeel. The Office Operators biedt geen faciliterend personeel als zelfstandige dienst aan. Bouwens& daarentegen richt zich met The Office Host op bedrijven die alleen kantoordiensten, zoals receptie-, beveiligings- en chauffeursdiensten, willen afnemen. The Office Host op haar beurt biedt geen kantoorruimte aan. Alleen indien bedrijven die kantoorruimte van The Office Operators huren er ook faciliterend personeel bij willen hebben, begeven partijen zich in elkaars vaarwater.

Bouwens& heeft verder terecht aangevoerd dat de handelsnaam The Office Operators beschrijvend is voor de dienst die zij aanbiedt, hetgeen met zich brengt dat deze handelsnaam weinig onderscheidend vermogen heeft.

Weliswaar is onderscheidend vermogen geen vereiste voor de geldigheid van een handelsnaam, maar het gebrek daaraan, althans de mate waarin onderscheidend vermogen al dan niet aanwezig is, is voor de beschermingsomvang wel relevant. Omdat algemene benamingen niet gemonopoliseerd moeten kunnen worden is de bescherming van een handelsnaam met een beschrijvend karakter beperkt van aard. Een beschrijvende aanduiding, ook indien verwarringwekkend, is alleen onrechtmatig indien bijkomende omstandigheden dat meebrengen. (ECLI:NL:HR:2015:3554).

Als al in hoger beroep of in een bodemzaak geoordeeld zou worden dat wel sprake is van verwarringsgevaar, dan moeten bijkomende omstandigheden aanwezig zijn voordat het gebruik van de handelsnaam The Office Host als onrechtmatig kan worden aangemerkt. Van die bijkomende omstandigheden is niet gebleken.

The Office Operators heeft gesteld dat Bouwens& bewust verwarring tracht te creëren om zo op misleidende wijze klanten bij The Office Operators weg te lokken. Zij heeft dat, tegenover de gemotiveerde betwisting van Bouwens& niet aannemelijk gemaakt. Dat de rode jurken voor het vrouwelijk personeel waarmee Bouwens& onder meer op haar website naar buiten treedt sterk lijken op die van The Office Operators is niet voldoende. The Office Operators heeft geen alleenrecht op het gebruik van de kleur rood, al dan niet in bedrijfskleding voor dames.

Dat Bouwens& onrechtmatig heeft geprofiteerd van de bekendheid van The Office Operators is voorshands ook niet aannemelijk geworden. Bouwens& heeft in dit verband naar voren gebracht dat zij met de kleurkeuze op haar website en in haar reclamemateriaal voor The Office Host aansluiting heeft gezocht bij de huisstijl die zij binnen haar gehele onderneming gebruikt en bij haar slogan “verliefd op service”. Van de huisstijl van The Office Operators zegt Bouwens& tot dit kort geding niet op de hoogte te zijn geweest. De overeenstemmende kenmerken (vrouwelijk personeel met ongeveer hetzelfde model rode jurk, rode accenten op de website en in reclamemateriaal en vergelijkbaar briefpapier met rode letters en een grijs logo op de achtergrond) kan dus op toeval berusten. Ten aanzien van de naam The Office Host heeft Bouwens& aangevoerd dat zij uitsluitend voor deze naam heeft gekozen om haar nieuwe wijze van front office dienstverlening, waarbij meerdere functies bij één persoon zijn ondergebracht, aan te duiden. Ook dit komt vooralsnog niet ongeloofwaardig voor. Bovendien ondersteunt de omstandigheid dat Bouwens& aan ‘The Office Host’ steeds toevoegt ‘powered by Bouwens& het standpunt van Bouwens& dat van een bewust aanhaken bij The Office Operators geen sprake is. Maar ook als geen sprake is van toeval, en Bouwens& wel bewust heeft willen aanhaken bij de bekendheid van The Office Operators, dan leidt dat in dit geval niet tot onrechtmatig handelen. Dat Bouwens& alternatieven heeft, of verwarring mogelijk is, is niet genoeg. Dat Bouwens& opzettelijk de indruk heeft willen wekken dat men niet met een onderdeel van Bouwens& maar met The Office Operators van doen heeft, dan wel anderszins zich heeft schuldig gemaakt aan bedrog of misleiding, is niet aannemelijk geworden. Dat The Office Operators veel reclame heeft gemaakt om haar naam bekendheid te geven maakt dit niet anders.

The Office Operators zal als de in het ongelijk gestelde partij in de proceskosten worden veroordeeld. Bouwens& heeft op grond van artikel 1019h Rv om een vergoeding van de werkelijke proceskosten gevraagd, aangezien het hier (onder meer) een intellectueel eigendomsrecht betreft. De advocaatkosten heeft zij daarbij begroot op € 6.118,00. De voorzieningenrechter acht dit bedrag, gelet op de omvang van dit kort geding, redelijk en evenredig, nu het vergelijkbaar is met het indicatietarief van € 6.000,= voor een eenvoudige IE-zaak.

De kosten aan de zijde van Bouwens& worden dan ook begroot op: