Uitspraken

De rechtbank acht – anders dan de officier van justitie - niet wettig en overtuigend bewezen hetgeen primair is telastegelegd, zodat verdachte daarvan dient te worden vrijgesproken.

In het dossier bevinden zich geen aanwijzingen dat het opzet van verdachte gericht was op de dood van het slachtoffer, dan wel dat verdachte zich willens en wetens heeft blootgesteld aan de aanmerkelijke kans dat dit het gevolg zou zijn van zijn handelen en dat hij die aanmerkelijke kans aanvaard heeft. Verdachtes opzet was gericht op de diefstal, hetgeen de rechtbank niet alleen afleidt uit verdachtes eigen verklaring, maar ook uit de verklaring van [getuige] , welke de rechtbank betrouwbaar acht, omdat haar verklaring door omstandigheden en andere verklaringen gesteund wordt. [getuige] heeft verklaard dat verdachte aan haar zijn voornemen kenbaar heeft gemaakt om het slachtoffer te beroven en hem daartoe te willen vastbinden. Vast staat dat verdachte op enig moment de vaas op het hoofd van het slachtoffer heeft stukgeslagen. Naar het oordeel van de rechtbank heeft verdachte op die manier de diefstal willen voorbereiden. Verdachte heeft immers bij een verhoor door de rechter-commissaris op 18 augustus 2005 verklaard dat hij, nadat hij de professor met een vaas op het hoofd had geslagen, de kamer uit is gegaan en toen het geld uit de kast in de slaapkamer heeft gehaald. Gelet op algemene ervaringen, welke mede bepalend zijn voor het bewijs van voorwaardelijk opzet, heeft verdachte daarmee de eventuele dood van het slachtoffer niet hoeven voorzien.

3.2.

Ter terechtzitting heeft de raadsman van verdachte aangevoerd dat niet bewezen is dat het geld aan het slachtoffer toebehoorde. Volgens verdachte was het geld van hem en had het slachtoffer dit slechts voor hem in bewaring. Verdachte dient derhalve te worden vrijgesproken voor het subsidiair telastegelegde.

De rechtbank verwerpt dit verweer en overweegt daartoe het volgende.

Behalve het van [persoon 1] geleende bedrag van dertigduizend euro is op geen enkele manier aannemelijk geworden dat verdachte over een groot geldbedrag kon beschikken. De rechtbank merkt op dat ook ten aanzien van die geleende dertigduizend euro niet vast staat dat het slachtoffer deze in bewaring had. Anderzijds bevinden zich in het dossier verscheidene verklaringen over de hoeveelheid geld waarover het slachtoffer kon beschikken. [getuige] heeft verklaard dat zij betaald werd voor huishoudelijke diensten. Haar echtgenoot heeft een aanzienlijk geldbedrag van het slachtoffer geleend. Zoals blijkt uit de verklaring van [getuige 2] , afgelegd op 11 mei 2005, bladzijde 1155 tot en met 1160, beschikte het slachtoffer over een dubbele uitkering. Voorts heeft de medewerker van het [postkantoor] , verklaard dat het erop leek dat het slachtoffer telkens zijn rekening leeg haalde. Door deze, alsmede andere verklaringen acht de rechtbank wettig en overtuigend bewezen dat het geld, in elk geval een deel daarvan, ongeacht de herkomst toebehoorde aan het slachtoffer, in elk geval aan een ander of anderen dan verdachte.

ten aanzien van het subsidiair telastegelegde:

op 23 april 2005 te Amsterdam met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening heeft weggenomen een geldbedrag toebehorende aan [slachtoffer] , in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte, welke diefstal werd voorafgegaan van geweld tegen die [slachtoffer] , gepleegd met het oogmerk om die diefstal voor te bereiden, welk geweld hierin bestond dat hij, verdachte, met een vaas met kracht op het hoofd van die [slachtoffer] heeft geslagen, tengevolge waarvan voornoemde [slachtoffer] zwaar lichamelijk letsel heeft bekomen, hetgeen heeft geleid tot het overlijden van die [slachtoffer] op 17 juni 2005.

Voorzover in de telastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zijn deze verbeterd. Verdachte is hierdoor niet in zijn verdediging geschaad.