Uitspraken

Bij de Rechtbank was, voor zover van belang, in geschil of een wettelijke grondslag bestaat voor het opleggen van een boete aan een fiscale eenheid in de zin van artikel 7, lid 4, van de Wet OB (hierna: fiscale eenheid). De Rechtbank heeft geoordeeld dat die grondslag kan worden gevonden in de combinatie van artikel 5:1 Awb en artikel 67c AWR.

De middelen lenen zich voor gezamenlijke behandeling. Zij herhalen in wezen het voor de Rechtbank gehouden betoog dat het bepaalde in artikel 5:1, lid 3, Awb eraan in de weg staat dat aan een fiscale eenheid een boete als bedoeld in artikel 67c AWR wordt opgelegd.

Met ingang van 1 juli 2009 is artikel 5:1 Awb in werking getreden waarin voor de Awb een definitie wordt gegeven van de begrippen overtreding en overtreder. Volgens het eerste lid is een overtreding een gedraging die in strijd is met het bepaalde bij of krachtens enig wettelijk voorschrift. In het tweede lid is bepaald dat onder overtreder wordt verstaan degene die de overtreding pleegt of medepleegt. Het derde lid bepaalt, voor zover hier van belang, dat overtredingen kunnen worden begaan door natuurlijke personen, rechtspersonen en de daarmee op grond van artikel 51, lid 3, van het Wetboek van Strafrecht op één lijn te stellen entiteiten, namelijk de vennootschap zonder rechtspersoonlijkheid, de maatschap, de rederij en het doelvermogen.

De totstandkomingsgeschiedenis van artikel 5:1 Awb bevat geen aanwijzingen dat de wetgever met de invoering van dat artikel heeft beoogd de reikwijdte van de toen bestaande bepalingen van Hoofdstuk VIIIA van de AWR over de bestuurlijke boetes te wijzigen en de toepassing van die bepalingen te beperken. Evenmin blijkt uit deze totstandkomingsgeschiedenis dat de wetgever met de invoering van artikel 5:1, lid 3, Awb bepaalde categorieën belastingplichtigen zoals de fiscale eenheid in de zin van de omzetbelasting heeft willen uitsluiten als normadressaat van de in Hoofdstuk VIIIA van de AWR vervatte bepalingen. Een dergelijke uitsluiting ligt, gelet op de aard en de strekking van de hiervoor bedoelde boetebepalingen, ook niet voor de hand. Aan de omstandigheid dat de wetgever noch in de tekst van artikel 67c AWR, noch in die van de andere boetebepalingen in Hoofdstuk VIIIA van de AWR die op 1 juli 2009 al bestonden, uitdrukkelijk heeft opgenomen dat die bepalingen een afwijking behelzen van artikel 5:1, lid 3, Awb, kan evenmin voldoende steun worden ontleend om te oordelen dat de wetgever met de invoering van artikel 5:1 Awb de in Hoofdstuk VIIIA van de AWR bestaande kring van overtreders heeft willen beperken.

Het voorgaande betekent dat artikel 5:1 Awb niet eraan in de weg staat om op grond van artikel 67c AWR een boete op te leggen aan een fiscale eenheid in de zin van artikel 7, lid 4, van de Wet OB. Het hiervoor in de laatste volzin van 2.2.1 weergegeven oordeel van de Rechtbank is dus juist. De middelen falen.