Uitspraken

gewezen op het hoger beroep tegen het vonnis van de rechtbank Rotterdam van 1 oktober 2020 in de strafzaak tegen de verdachte:

geboren te [plaats] op [datum],

adres: [adres].

Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting in eerste aanleg en het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep van dit hof.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen door en namens de verdachte naar voren is gebracht.

Procesgang

In eerste aanleg is de verdachte vrijgesproken van het tenlastegelegde.

De officier van justitie heeft tegen het vonnis hoger beroep ingesteld.

Tenlastelegging

Aan de verdachte is - na wijziging van de tenlastelegging ter terechtzitting in hoger beroep - tenlastegelegd dat:

Hij in of omstreeks de periode van 1 juni 2018 tot en met 31 oktober 2018, te [pleegplaats], althans elders in Nederland, als ambtenaar, te weten als wethouder van de partij [naam partij] van de gemeente [naam gemeente],

(een) gift(en) en/of (een) belofte(n) heeft gedaan/aangeboden, te weten:

het betalen van enig(e) geldbedrag(en) aan een ambtenaar genaamd [medeverdachte], geboren op [datum] te [plaats] (hierna: [medeverdachte]), in de voornoemde periode werkzaam als gemeenteraadslid van de gemeente [naam gemeente], met het oogmerk om die (ambtenaar) [medeverdachte], te bewegen in zijn bediening, iets te doen en/of na te laten en/of ten gevolge of naar aanleiding van hetgeen door die (ambtenaar) [medeverdachte] in zijn huidige en/of vroegere bediening is gedaan en/of nagelaten, te weten om hem, [medeverdachte]:

Vordering van de advocaat-generaal

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat het vonnis waarvan beroep zal worden vernietigd en dat de verdachte ter zake van het tenlastegelegde zal worden veroordeeld tot een taakstraf voor de duur van 60 uren, subsidiair 30 dagen hechtenis.

Het vonnis waarvan beroep

Het vonnis waarvan beroep kan niet in stand blijven reeds omdat de tenlastelegging in hoger beroep is gewijzigd.

Vrijspraak

Binnen de partij [naam partij] is voorafgaand aan de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 de volgende afspraak gemaakt. Wanneer de partij [naam partij] één wethouder zou leveren, dan zou die wethouderspost gaan naar de verdachte. [medeverdachte] zou dan fractievoorzitter worden. De partij was van oordeel dat de wijze waarop [medeverdachte] invulling wilde geven aan het fractievoorzitterschap van dien aard was, dat hij bovenop de vergoeding die hij als raadslid zou ontvangen, een vergoeding van 1000 euro per maand uit de partijkas zou ontvangen. Aan deze vergoeding werd geen andere voorwaarde gesteld dan het uitvoeren van de functie van fractievoorzitter.

Het hof is van oordeel dat het een partij vrij staat om een fractievoorzitter een extra vergoeding toe te kennen voor de uitoefening van het fractievoorzitterschap. Noch uit het dossier noch uit het onderzoek ter terechtzitting in eerste aanleg en in hoger beroep is gebleken dat aan die vergoeding verplichtingen of eisen werden gesteld die op enigerlei wijze een onafhankelijk optreden van [medeverdachte] als fractievoorzitter of gemeenteraadslid zouden kunnen belemmeren of beïnvloeden.

Gelet hierop concludeert het hof dat noch uit het dossier noch uit het onderzoek ter terechtzitting enig bewijs is gebleken voor hetgeen ten laste is gelegd.

Naar het oordeel van het hof is derhalve niet wettig en overtuigend bewezen hetgeen aan de verdachte is tenlastegelegd, zodat de verdachte daarvan behoort te worden vrijgesproken.