Uitspraken

De curator stelt verder dat hij in het handelen van Standard c.s. of de raad van commissarissen geen omstandigheden heeft gezien die twijfel aan een juist beleid of een juiste gang van zaken bij NOCB c.s. rechtvaardigen.

[het Bestuur c.s.] en de raad van commissarissen hebben gemotiveerd verweer gevoerd. De Ondernemingskamer zal dit verweer voor zover nodig hierna beoordelen.

De Ondernemingskamer is van oordeel dat sprake is van gegronde redenen om te twijfelen aan een juist beleid en een juiste gang van zaken. Daartoe overweegt zij het volgende.

De curator betoogt dat [het Bestuur c.s.] geen strategie hadden voor een succesvolle exploitatie van de met de overname van de Nederlandse activiteiten van Staples verkregen onderneming. Ook verwijt de curator [het Bestuur c.s.] dat zij de financiële voordelen (badwill en sale and leaseback van het onroerend goed) vanwege de bedrijfseconomisch slechte staat van de overgenomen onderneming niet hebben gebruikt voor de turnaround van de onderneming.

Bij de beoordeling stelt de Ondernemingskamer voorop dat bestuurders zich bij de vervulling van hun taak dienen te richten naar het belang van de vennootschap en haar onderneming. Indien aan de vennootschap een onderneming is verbonden, wordt het vennootschapsbelang in de regel vooral bepaald door het bevorderen van het bestendige succes van deze onderneming. Bij de vervulling van hun taak dienen bestuurders voorts zorgvuldigheid te betrachten met betrekking tot de belangen van al degenen die bij de vennootschap en haar onderneming zijn betrokken. Indien de vennootschap ter uitvoering van haar strategie een overname doet, wordt het belang van de vennootschap in de regel vooral bepaald door het bevorderen van het bestendige succes van de (gecombineerde) onderneming ná de overname (vgl. OK 17 mei, ECLI:NL:GHAMS:2023:1119). Bij de beantwoording van de vraag of een overname het belang van de vennootschap dient, moeten alle omstandigheden van het geval in aanmerking worden genomen, waaronder de financiering van de overname en de daarmee gepaard gaande lasten.

Ten aanzien van de strategie wijzen [het Bestuur c.s.] op het informatiememorandum van NOCB van 15 juni 2018 aan potentiële investeerders, de presentatie aan medewerkers van 1 november 2018 en een rapport van BFI van 23 december 2023. Uit deze documenten volgt volgens [het Bestuur c.s.] dat zij een (turnaround) strategie hadden en deze financieel konden onderbouwen. [het Bestuur c.s.] hebben onweersproken aangevoerd dat daarmee ook concrete resultaten zijn bereikt. Verder wijzen [het Bestuur c.s.] erop dat zij zich hebben laten bijstaan door diverse adviseurs zoals Oaklins, EY en BOLD om de transactie en de periode erna te begeleiden. [het Bestuur c.s.] betogen dat zij aldus wel degelijk een strategie hebben gedefinieerd voor de overname en exploitatie van de Nederlandse activiteiten van Staples.

Dat alles neemt echter niet weg dat er serieuze twijfels bestaan over de wijze van financiering van de overname van Staples Nederland. De curator heeft betoogd dat NOCB c.s. de korting op de koopprijs (door middel van de in de transactie verdisconteerde badwill) niet hebben gebruikt om de overgenomen activiteiten gezond te maken, maar om de koopprijs van de overname (deels) te financieren. Hetzelfde geldt volgens de curator met betrekking tot het voordeel dat is genoten als gevolg van de sale and leaseback van het overgenomen onroerend goed.

Met de curator is de Ondernemingskamer van oordeel dat deze wijze van financiering van de overname van een verlieslatende onderneming waarvan bekend was dat die in zwaar weer verkeerde, vragen oproept over het beleid en de gang van zaken van NOCB c.s. Weliswaar waren de resultaten van de overgenomen onderneming in eerste instantie positief omdat NOCB c.s. de goedkoop overgenomen voorraden kon verkopen, maar dat veranderde toen deze voorraden eenmaal waren verkocht. De Ondernemingskamer heeft niet kunnen vaststellen dat NOCB c.s. hebben geanticipeerd op de periode nadat de overgenomen voorraad zou zijn verkocht en zij tegen normale prijzen voorraad moest gaan inkopen. Al vanaf het tweede kwartaal van 2019 trad hierdoor een forse daling van de marge op en moesten de aandeelhouders bijspringen om aanvullende liquiditeiten te verstrekken. Zo schreef [indirect bestuurder 1] op 27 mei 2019 per e-mail: “[In overleg] met […] heb ik 500k gestort voor de betaling vakantiegeld enz, niet door vertellen svp. Deze krijgen we beide weer terug als we de ophoging van de bank krijgen.” Dit bericht voedt twijfel over de (aanwezigheid van een realistische) liquiditeitsbegroting en een daarop afgestemd ondernemingsbeleid. Die twijfel wordt versterkt doordat NOCB c.s. het financiële beleid niet hebben aangepast toen was gebleken dat de marges daalden en de liquiditeitskrapte was ingetreden. Integendeel: NOCB c.s. gingen door op de ingeslagen weg door het doen van nieuwe risicovolle overnames.

De curator is van mening dat NOCB onvoldoende heeft onderzocht op welke wijze het belang van de vennootschap werd gediend met de overnames van KEG en Ideatics en dat de zakelijkheid van de voorwaarden voor beide transacties onvoldoende is onderbouwd. Daarbij komt volgens de curator dat zich bij beide overnames een tegenstrijdig belang voordeed.

[het Bestuur c.s.] betogen dat de overnames voortvloeien uit een afspraak met ABN AMRO dat [indirect bestuurder 1] en [indirect bestuurder 2] hun zakelijke activiteiten zouden onderbrengen in NOCB. Wat Ideatics betreft, voeren zij aan dat deze vennootschap beschikte over patenten op het vlak van near field communication die van nut konden zijn voor NOCB en dat ook daadwerkelijk activiteiten met Ideatics zijn ontplooid. Verder benadrukken [het Bestuur c.s.] dat de koopprijs voor de aandelen Ideatics nooit door NOCB aan [bestuurder 2] is betaald maar is omgezet in een lening. De aandelen Ideatics zijn vervolgens in het kader van de overname door Standard voor € 1 overgedragen aan [indirect bestuurder 2] en de vordering van [bestuurder 2] op NOCB is “doorgehaald”. Gevolg is dat NOCB nooit heeft betaald voor de aandelen Ideatics, aldus [het Bestuur c.s.]

Volgens vaste rechtspraak geldt een bestuurder als geconflicteerd in de zin van art. 2:239 lid 6 BW indien hij te maken heeft met zodanig onverenigbare belangen dat in redelijkheid kan worden betwijfeld of hij zich bij zijn handelen uitsluitend laat leiden door het belang van de vennootschap en haar onderneming. De vraag of dat het geval is moet worden beantwoord aan de hand van alle omstandigheden van het geval. Indien een bestuurder geconflicteerd is, dient deze zich te onthouden van deelname aan de beraadslaging en besluitvorming over de desbetreffende transactie. Ook overigens is een hogere mate van zorgvuldigheid vereist in de voorbereiding, besluitvorming en uitvoering van de transactie. Daarbij dienen de te onderscheiden belangen op zorgvuldige wijze gescheiden te worden gehouden en dient een zo groot mogelijke openheid te worden betracht Verder dient bij een tegenstrijdig belang de verhoogde zorgvuldigheid er in beginsel op gericht te zijn dat een transactie geschiedt onder redelijke en marktconforme voorwaarden, zodat deze zakelijk verantwoord is. Daartoe kan inschakeling van deskundige derden gewenst en onder omstandigheden geboden zijn (zie ECLI:NL:GHAMS:2023:846, Ergo Buildings). Voor de transacties met betrekking tot de overname van KEG en Ideatics geldt dat [bestuurder 1] respectievelijk [bestuurder 2] geconflicteerd waren als bestuurders van NOCB.

Met betrekking tot KEG volgt uit overweging 8 van de koopovereenkomst (zie 2.9) dat de koopprijs is gebaseerd op de intrinsieke waarde van het balanstotaal met verrekening van een aanzienlijke post goodwill en uit overweging 11 volgt dat daaraan geen due diligence onderzoek ten grondslag ligt. De Ondernemingskamer kan dan ook niet nagaan hoe de koopprijs is vastgesteld, laat staan dat het hier om een marktconforme prijs zou gaan.

Ten aanzien van Ideatics voeren [het Bestuur c.s.] aan dat de overeengekomen koopprijs van ruim € 1,3 miljoen onderdeel is geworden van een samenstel van transacties waardoor uiteindelijk de vordering van [bestuurder 2] op NOCB zoals volgt uit de leveringsakte is “doorgehaald”. Verder hebben [het Bestuur c.s.] ter zitting toegelicht dat de aandelen in Ideatics bij een eerdere transactie in 2017 waren gewaardeerd. Deze waardering is volgens [het Bestuur c.s.] gebruikt bij de bepaling van de koopprijs bij de transactie eind 2018. Zonder concrete toelichting blijft voor de Ondernemingskamer evenwel onduidelijk hoe de koopprijs tot stand is gekomen en in hoeverre deze zakelijk verantwoord was vanuit het perspectief van NOCB. De Ondernemingskamer kan in deze fase van de procedure evenmin vaststellen of en hoe de koopprijs is betaald en welke invloed deze transactie op de vermogensposities van de betrokken partijen heeft gehad. Het roept vragen op dat BOLD in haar rapport van juni 2021 adviseerde om een volledige voorziening op te nemen voor de aandelen in Ideatics en een lening van NOCB aan Ideatics van ruim € 1,2 miljoen. Ook is opvallend dat ten tijde van de overname door Standard de aandelen in Ideatics voor € 1 zijn overgenomen door [bestuurder 2] . Dat Standard dit zou hebben gedaan om aanspraak te behouden op vergoedingen onder de tijdelijke Noodmaatregel Overbrugging voor Werkgelegenheid – zoals door [bestuurder 2] ter zitting is gesteld – is zonder verdere onderbouwing onbegrijpelijk.

Door voornoemde omstandigheden kan in redelijkheid worden betwijfeld of [het Bestuur c.s.] zich met betrekking tot de overnames van KEG en Ideatics uitsluitend hebben laten leiden door het belang van NOCB. Bovendien is de wijze waarop de overnames van KEG en Ideatics tot stand zijn gekomen niet in overeenstemming met de bij een tegenstrijdig belang op [het Bestuur c.s.] rustende verhoogde zorgvuldigheidsplicht, die meebrengt dat een zo groot mogelijke openheid wordt betracht en dat de marktconformiteit van de transactie wordt gewaarborgd. Mede als gevolg daarvan is niet vast te stellen of de transacties hebben plaatsgevonden onder redelijke en marktconforme voorwaarden en of de besluiten tot de overnames van KEG en Ideatics zakelijk verantwoord waren en in het belang van NOCB en haar onderneming. Naar het oordeel van de Ondernemingskamer vormen deze omstandigheden dan ook gegronde redenen om aan een juist beleid en een juiste gang van zaken te twijfelen. Het verweer van [het Bestuur c.s.] dat alle toenmalige stakeholders zijn betrokken in de transacties gaat in dit geval niet op. Daarmee wordt immers miskend dat de verhoogde zorgvuldigheid bij tegenstrijdig belang niet alleen dient ter bescherming van de vennootschap en haar aandeelhouders maar ook van andere betrokkenen bij de vennootschap en haar onderneming, waaronder crediteuren.

De curator verwijt [het Bestuur c.s.] geen uitgewerkte strategie te hebben gehad met betrekking tot de aankoop van Staples Duitsland in september 2019. Daarnaast zou door de gekozen financieringsstructuren de relatie met de bank op het spel zijn gezet en zou de onderneming zijn belast met een te zware aflossingslast. Bij de beoordeling neemt de Ondernemingskamer de hiervoor onder 3.6 uiteengezette gedragsnorm wederom als uitgangspunt.

De Ondernemingskamer stelt daarbij voorop dat het bepalen van de strategie in beginsel een aangelegenheid is van het bestuur van de vennootschap en dat de strategie door de rechter terughoudend wordt getoetst. Dat geldt ook voor de vraag of het bestuur redelijkerwijs kon menen dat het belang van de vennootschap was gediend met een overname van Staples Duitsland.

Wat de financiering van die overname betreft is ook hier van belang dat duidelijk was dat de activiteiten van Staples Duitsland niet zonder meer levensvatbaar waren en dat een turnaround noodzakelijk was. De koopprijs van ruim € 13 miljoen werd gefinancierd door ABN AMRO, Quantore en een eigen inbreng van [het Bestuur c.s.] van € 3,5 miljoen, welke eigen inbreng weer werd gefinancierd door Onroko. Over de financiering door Onroko is discussie ontstaan met ABN AMRO. De kern van het bezwaar van ABN AMRO was dat de eigen inbreng van [het Bestuur c.s.] geen extra rente- of aflosverplichtingen met zich mee mocht brengen, niet voor NOCB c.s. en ook niet voor [het Bestuur c.s.] ABN AMRO is daarom niet akkoord gegaan met de initiële leningovereenkomst met Onroko van 30 augustus 2019. De afspraken met Onroko zijn vervolgens tot twee keer toe aangepast waarna ABN AMRO haar akkoord heeft gegeven op 11 september 2019. Vervolgens hebben [het Bestuur c.s.] op 13 september 2019 een overeenkomst gesloten waarbij Onroko alsnog een afroepfaciliteit van maximaal € 887.500 verstrekte. Deze faciliteit kon uiterlijk op 20 september 2019 worden afgeroepen en diende dan uiterlijk op 28 februari 2020 te worden afgelost. Bij een tijdige afroep was ook een totale rentevergoeding van € 118.750,- verschuldigd die in maandelijkse termijnen moest worden voldaan vanaf 30 september 2019. Deze faciliteit lijkt niet in overeenstemming te brengen met de financieringsvoorwaarden van ABN AMRO. Per saldo werd de koopprijs van ruim € 13 miljoen geheel met vreemd vermogen gefinancierd, waarvan binnen vier maanden een bedrag van circa € 8,5 miljoen (exclusief rente en kosten) aan de verschillende financiers moest worden terugbetaald, terwijl duidelijk was dat dit niet zou kunnen worden voldaan uit de overgenomen activiteiten van Staples Duitsland. Waar [het Bestuur c.s.] deze terugbetalingsverplichtingen niet weerspreken, hebben zij zich in hun verweer beroepen op een onderzoeksrapport van BFI. In dat rapport wordt echter onder verwijzing naar een rapport van ABN AMRO van 16 augustus 2019 verondersteld dat [indirect bestuurder 2] en [indirect bestuurder 1] zelf een bedrag van € 5,5 miljoen zouden investeren. Die informatie was in elk geval onjuist op het moment van de overname op 11 september 2019. De vraag is dan ook gewettigd of BFI wel volledig is geïnformeerd. Wat daarvan zij, het rapport van BFI kan de twijfels over de volledig met kort vreemd vermogen gefinancierde overname van Staples Duitsland niet wegnemen. Bij dit alles moet worden bedacht dat deze overname plaatsvond kort nadat NOCB c.s. in de rode cijfers waren beland en de aandeelhouders hadden moeten bijstorten (zie 3.9). Deze gang van zaken roept dan ook de nodige vragen op over de wijze waarop [het Bestuur c.s.] deze transactie hebben gefinancierd en de manier waarop daarbij is omgegaan met de relatie met ABN AMRO, als grootste financier van de gehele onderneming.

[het Bestuur c.s.] bleken hun aflossingsverplichtingen niet te kunnen dragen en op 23 december 2019 is – in weerwil van afspraken met ABN AMRO – een bedrag van € 1,5 miljoen geleend via October om de aflossingen aan Onroko te voldoen. NOCB bleek de aflossingen evenmin te kunnen dragen waardoor zij begin 2020 onder bijzonder beheer werd geplaatst bij ABN AMRO. Daarnaast had NOCB in de overeenkomst met Quantore de verplichting op zich genomen om verspreid over vier jaar een inkoopvolume bij Quantore te realiseren van € 120 miljoen, waarvan € 50 miljoen in 2020 en 2021. Achteraf is gebleken dat – zoals ter zitting door de curator toegelicht – een inkoopvolume van ruim € 11,4 miljoen is gerealiseerd tot aan de datum van de faillissementen. Het voorgaande roept dan ook sterk de vraag op of NOCB en [het Bestuur c.s.] wel een realistische inschatting hadden van hun eigen financiële draagkracht en of de financiering van de overnames en de daarmee gepaard gaande lasten wel in het belang waren van NOCB c.s. en haar onderneming.

Dit alles levert gegronde redenen op om te twijfelen aan een juist beleid en een juiste gang van zaken van NOCB c.s.

Volgens de curator hadden NOCB c.s. het financiële beleid en de risicobeheer- en controlesystemen onvoldoende op orde. In reactie daarop hebben [het Bestuur c.s.] toegelicht hoe de administratie en financiële organisatie van NOCB c.s. was opgebouwd.

De Ondernemingskamer overweegt als volgt. De rapporten van Kruger en BOLD geven in duidelijke bewoordingen weer dat het niveau van de (financieel) administratieve organisatie van NOCB c.s. moest worden verbeterd om het managementinzicht te krijgen dat passend was bij de omvang die NOCB c.s. destijds hadden. Kruger constateerde dat de financiële verslaglegging sterk achterbleef bij de groei van NOCB c.s. Dat bleek bijvoorbeeld uit de omstandigheid dat geen geautomatiseerde geconsolideerde managementrapportages werden opgesteld. Ook constateerde Kruger dat de business control functie feitelijk ontbrak en dit ook geen prioriteit had voordat BOLD ondersteuning is gaan bieden. Met betrekking tot de uitgangspunten en aannames voor interne prognoses stelde Kruger vast dat doorgaans de gemiddelde of positieve kant van de denkbare bandbreedte werd gehanteerd. BOLD deelt daarnaast de observatie dat [het Bestuur c.s.] als bestuurders agressieve en ongebruikelijke methodes hebben gehanteerd bij de samenstelling van de cijfers over het eerste half jaar van 2020. De twijfels over de beschikbaarheid en kwaliteit van de managementinformatie worden tevens gevoed door de discrepanties die zijn geconstateerd tussen enerzijds de door de accountant van NOCB c.s. gecontroleerde jaarrekeningen over 2019 en de conceptversie van de jaarrekening over 2020 en anderzijds het door EY in april 2020 opgestelde financieringsmemorandum (zie 2.14), de door Kruger in november 2020 opgestelde rapportage (zie 2.16) en het door BOLD in juni 2021 opgestelde rapport.

Deze omstandigheden tezamen schetsen een beeld waarbij kan worden betwijfeld of [het Bestuur c.s.] voldoende controle hadden over de snelgroeiende onderneming van NOCB c.s. en dit draagt dan ook bij aan de gegronde reden om te twijfelen aan een juist beleid of een juiste gang van zaken bij NOCB c.s.

[het Bestuur c.s.] en de raad van commissarissen voeren aan dat een belangenafweging tot afwijzing van het verzoek van de curator zou moeten leiden. [het Bestuur c.s.] brengen naar voren dat met de toewijzing van het enquêteverzoek geen van de doeleinden van de enquêteprocedure wordt gediend. NOCB en NOC zijn failliet en drijven geen onderneming meer. De curator beschikt zelf over alle informatie en onduidelijk is hoe een enquête nog kan bijdragen aan verdere openheid van zaken of de vaststelling bij wie de verantwoordelijkheid berust voor mogelijk wanbeleid. Hetzelfde geldt voor de beoogde preventieve werking. Bij die stand van zaken moet het belang van [het Bestuur c.s.] om verstoken te blijven van verdere kosten en moeite zwaarder wegen. De raad van commissarissen voert aan dat de curator al openheid van zaken heeft verkregen door zijn eigen onderzoek en dat een aanvullend onderzoek geen redelijk doel meer dient. Ook zij menen dat het onderzoek een onredelijke belasting voor hen vormt en wijzen erop dat de belangen van de gezamenlijke schuldeisers van NOCB c.s. niet gebaat zijn bij een lang en kostbaar enquêteonderzoek.

De Ondernemingskamer volgt [het Bestuur c.s.] en de raad van commissarissen niet in hun betoog. De curator voert terecht aan dat een onderzoek door een door de Ondernemingskamer benoemde onafhankelijke onderzoeker mede tot doel heeft om opening van zaken te verkrijgen en vast te stellen wie verantwoordelijkheid is voor mogelijk blijkend wanbeleid. Dat de curator zelf al over de benodigde informatie zou kunnen beschikken maakt dat niet anders. Daarbij komt dat het niet aan de curator maar aan de Ondernemingskamer is om op basis van het te verrichten onderzoek vast te stellen of sprake is geweest van wanbeleid bij NOCB c.s. en wie daarvoor eventueel verantwoordelijk zijn. Verder geldt dat van zowel het onderzoek als een eventuele vaststelling van (verantwoordelijkheid voor) wanbeleid door de Ondernemingskamer ook een preventieve werking zal uitgaan. Dat de doelen van het enquêterecht niet meer gediend zouden kunnen worden met een onderzoek is onjuist. De kosten van het onderzoek komen ten laste van NOCB c.s., althans de faillissementsboedel. Dat een onderzoek een onevenredige (financiële) belasting voor [het Bestuur c.s.] en de raad van commissarissen met zich brengt is onvoldoende concreet gemaakt. De beoordeling of de belangen van de gezamenlijke schuldeisers in de faillissementen van NOCB c.s. wel worden gediend met een onderzoek zoals door de curator verzocht is voorbehouden aan de rechter-commissaris die toezicht houdt op de curator bij het verlenen van de machtiging op grond van de Faillissementswet om deze enquêteprocedure te mogen beginnen. Dat – zoals [het Bestuur c.s.] nog hebben gesteld – de curator misbruik zou maken van zijn enquêtebevoegdheid omdat hij deze voor een ander doel gebruikt dan waarvoor deze is verleend, is gelet op het voorgaande niet gebleken.

De Ondernemingskamer zal een onderzoek bevelen naar het beleid en de gang van zaken van NOCB en NOC. Daarmee wordt toegekomen aan de beoordeling van de subsidiaire verzoeken van respectievelijk de raad van commissarissen en [het Bestuur c.s.] om de onderzoeksperiode te beperken tot 8 oktober 2020 (de installatiedatum van de raad van commissarissen) of uit te breiden tot 1 maart 2022 (de datum van de faillissementen van NOCB c.s.).

De raad van commissarissen voert aan dat er geen omstandigheden zijn of gebeurtenissen hebben plaatsgevonden na 8 oktober 2020 die leiden tot gegronde redenen om aan een juist beleid en een juiste gang van zaken bij NOCB c.s. te twijfelen. De Ondernemingskamer volgt de raad van commissarissen niet in dat standpunt. De brief van 16 maart 2021 van de raad van commissarissen aan [het Bestuur c.s.] betreft het handelen van [het Bestuur c.s.] met betrekking tot de mogelijke overname door JFG en het geschonden vertrouwen bij ABN AMRO. De raad van commissarissen schrijft daarover zelf in de brief: “Wij spreken bij deze onze ernstige afkeuring uit over de gang van zaken bij NOCB, die in de laatste weken in het bijzonder”. Bij deze stand van zaken bestaat geen aanleiding de onderzoeksperiode te beperken tot het moment van aantreden van de raad van commissarissen. Daarbij wordt opgemerkt dat de Ondernemingskamer het vooralsnog met de curator eens is dat het handelen van de raad van commissarissen zelf geen gegronde reden oplevert voor twijfel aan een juist beleid of een juiste en gang van zaken van NOCB c.s. en het te gelasten onderzoek daarop in zoverre dus ook geen betrekking zal hebben.

[het Bestuur c.s.] voeren aan dat een beperking van het onderzoek tot 11 juni 2021 leidt tot een onevenwichtig en eenzijdig beeld van de oorzaken van het faillissement. Verder voeren [het Bestuur c.s.] een aantal omstandigheden aan die een uitgebreidere onderzoeksperiode – inclusief de rol van Standard c.s. – bij NOCB c.s. rechtvaardigen. Ook stellen [het Bestuur c.s.] dat zij geen informatie krijgen van de curator over de periode na 11 juni 2021 en zij daarom vrijwel onmogelijk concreet kunnen onderbouwen dat sprake is van gegronde redenen om te twijfelen aan een juist beleid of een juiste gang van zaken bij NOCB c.s. na 11 juni 2021. De Ondernemingskamer ziet geen aanleiding om de onderzoeksperiode te verlengen. De door de curator aangevoerde gegronde redenen hebben geen betrekking op gebeurtenissen of omstandigheden die hebben plaatsgevonden na 11 juni 2021. De omstandigheden die [het Bestuur c.s.] naar voren brengen zijn onvoldoende concreet dan wel onvoldoende onderbouwd om te leiden tot een gegronde reden om te twijfelen aan een juist beleid of een juiste gang van zaken bij NOCB c.s. in de periode na 11 juni 2021. Dat [het Bestuur c.s.] niet zouden beschikken over de benodigde informatie om het bestaan van dergelijke gegronde redenen in de periode tussen 11 juni 2021 en het faillissement van NOCB c.s. aannemelijk te maken of te onderbouwen, maakt – zo al juist – niet dat daarnaar dan maar een onderzoek moet worden gelast. Dat als gevolg van de door de curator voorgestelde onderzoeksperiode mogelijk een eenzijdig beeld van de oorzaken van het faillissement ontstaat, maakt dit niet anders. Het te gelasten onderzoek heeft immers niet als doel om de oorzaken van de faillissementen vast te stellen.

De Ondernemingskamer zal een onderzoek bevelen naar het beleid en de gang van zaken van NOCB c.s. vanaf 21 juni 2018, de datum waarop NOCB de activa van Staples Nederland heeft verkregen, tot 11 juni 2021, de datum waarop [het Bestuur c.s.] zijn afgetreden als bestuurders van NOCB en Standard alle aandelen in NOCB heeft verkregen. Het staat de onderzoeker vrij in het onderzoek aandacht te schenken aan gebeurtenissen die voor of na de onderzoeksperiode hebben plaatsgevonden, voor zover deze licht doen schijnen op wat in de onderzoeksperiode is voorgevallen. Het onderzoek dient met name gericht te zijn op wat hiervoor onder 3.5 tot en met 3.23 is vermeld. Daarnaast staat het de onderzoeker vrij om indien nodig andere door de curator in het verzoek genoemde bezwaren in het onderzoek te betrekken zoals de mutaties in de administratie met betrekking tot onder andere overnamekosten, managementvergoedingen en betalingen aan [het Bestuur c.s.]

De Ondernemingskamer zal de kosten van het onderzoek voor rekening brengen van de faillissementsboedel van NOCB en NOC en bepalen dat de curator voor de betaling daarvan ten genoegen van de onderzoeker zekerheid moet stellen.

De Ondernemingskamer zal het bedrag dat het onderzoek maximaal mag kosten niet meteen vaststellen. Na aanwijzing van een onderzoeker, zal de Ondernemingskamer de onderzoeker vragen om binnen zes weken een plan van aanpak en een begroting van de kosten van het onderzoek te maken en deze aan de Ondernemingskamer toe te sturen. De Ondernemingskamer zal partijen in de gelegenheid stellen zich uit te laten over die begroting en vervolgens het onderzoeksbudget vaststellen.

De Ondernemingskamer ziet aanleiding om [het Bestuur c.s.] als de overwegend in het ongelijk gestelde partijen, veroordelen in de kosten van de procedure aan de zijde van de curator.