Uitspraken

Appellanten [appellant] en [appellante] zijn en betrokkene was bij leven geïndiceerd voor zorg op grond van de Wet langdurige zorg (Wlz). Zij ontvingen van het zorgkantoor een persoonsgebonden budget (pgb). Nadat het zorgkantoor had laten weten dat zij een andere gewaarborgde hulp moesten aanstellen, hebben appellanten [appellant] en [appellante] en betrokkene op 26 december 2022 [naam 2] ( [naam 2] ) als gewaarborgde hulp voorgedragen.

Het zorgkantoor heeft bij afzonderlijke brieven van 9 maart 2023 laten weten dat [naam 2] niet voldoet aan de voorwaarden voor een gewaarborgde hulp en dat een andere gewaarborgde hulp moet worden ingeschakeld. Het zorgkantoor heeft daarbij gemeld dat, indien er geen andere gewaarborgde hulp wordt aangedragen, niet langer wordt voldaan aan de voorwaarden voor het verlenen van een pgb en dit gevolgen kan hebben voor de voortzetting van het pgb. Appellanten [appellant] , [appellante] en betrokkene hebben hiertegen bezwaar gemaakt. Zij hebben geen andere gewaarborgde hulp aangesteld.

Bij afzonderlijke besluiten van 21 april 2023 heeft het zorgkantoor de pgbverleningsbeschikkingen van [appellant] , [appellante] en betrokkene op grond van artikel 5.20, tweede lid, aanhef en onder b, van de Regeling langdurige zorg (Rlz) gewijzigd in die zin dat hun pgb tot 1 juni 2023 wordt verleend. Appellant [appellant] heeft tegen dit besluit bezwaar gemaakt.

Het zorgkantoor heeft bij besluit van 3 juli 2023 (bestreden besluit) het bezwaar van [appellant] , [appellante] en betrokkene tegen de brieven van 9 maart 2023 en het bezwaar van appellant [appellant] tegen het besluit van 21 april 2023 ongegrond verklaard. Onder verwijzing naar onder meer artikel 3.3.3, vierde lid, van de Wlz, artikel 1.1, 5.6, aanhef en sub a en b, artikel 5.11 en artikel 5.20, tweede lid, sub b, van de Rlz heeft het zorgkantoor hieraan ten grondslag gelegd dat [naam 2] niet in staat wordt geacht om de taken en verplichtingen verbonden aan het pgb op verantwoorde wijze uit te voeren. Zo beschikte de heer [naam 2] niet over gevraagde informatie. Ondanks dat alle correspondentie bij hem beschikbaar was, wist hij niet welke informatie was opgevraagd, kon hij niet aangeven wie de budgethouders waren, werden de rollen van budgethouder en gewaarborgde hulp tijdens het gesprek met [naam 2] door elkaar gehaald en leverde hij niet zelf de herhaaldelijk gevraagde informatie aan het zorgkantoor. Het zorgkantoor heeft zich op het standpunt gesteld dat de nadelige gevolgen van de besluiten niet onevenredig zijn in verhouding tot de met de besluiten te dienen doelen. Het pgb is een subsidie, die uit gemeenschapsgeld wordt betaald. Het pgb moet op de juiste wijze worden besteed. De rol van de gewaarborgde hulp is daarbij van groot belang. De mogelijkheid voor zorg in natura resteert.

2. De voorzieningenrechter van de rechtbank heeft het beroep tegen het bestreden besluit ongegrond verklaard en daarmee het bestreden besluit in stand gelaten. Naar het oordeel van de voorzieningenrechter heeft het zorgkantoor, alles in samenhang bezien, voldoende zorgvuldig onderbouwd waarom de heer [naam 2] niet in staat wordt geacht voldoende de regie over de betreffende pgb’s te voeren en voldoende op de hoogte te zijn van de taken en verplichtingen behorend bij een pgb, waaronder het inkopen van kwalitatief verantwoorde zorg op doelmatige wijze. Anders dan gesteld valt in de door appellanten en betrokkene aangehaalde uitspraak van de Raad van 4 januari 20231 niet te lezen dat het niet geschikt achten van een gewaarborgde hulp altijd op een rapport van een derde moet worden gebaseerd of dat er signalen moeten zijn van de zorgverlener of van andere aanverwante partijen dat de gewaarborgde hulp niet geschikt zou zijn. De voorzieningenrechter heeft verder geoordeeld dat geen sprake is van strijd met het evenredigheidsbeginsel. Het zorgkantoor is daarbij gevolgd in zijn standpunt dat de mogelijkheid bestaat om zorg in natura aan te vragen. Door het pgb in stand te laten tot 1 juni 2023 heeft het zorgkantoor zorgvuldig gehandeld. Hieraan kon geen vertrouwen worden ontleend dat het zorgkantoor het pgb niet zou beëindigen. Het zorgkantoor heeft er ook meerdere malen op gewezen dat het niet voldoen aan de verplichtingen gevolgen kon hebben voor het voortzetten van het pgb. De voorzieningenrechter heeft geconcludeerd dat het zorgkantoor zich op het standpunt heeft mogen stellen dat [naam 2] niet voldoet aan de vereisten die aan een gewaarborgde hulp worden gesteld en dat het zorgkantoor het pgb van appellant [appellant] heeft mogen beëindigen.

3. Appellanten zijn het met de uitspraak van de voorzieningenrechter niet eens. Wat zij daartegen hebben aangevoerd wordt hierna besproken.

Het oordeel van de Raad

4. De Raad ziet zich ambtshalve voor de vraag gesteld of de erven van [betrokkene] nog belang hebben bij een inhoudelijke beoordeling van haar hoger beroep. De Raad oordeelt dat dat niet het geval is.

Zoals de Raad eerder heeft overwogen,2 is pas sprake van (voldoende) procesbelang als het resultaat dat de indiener van een bezwaar- of beroepschrift met het maken van bezwaar of het indienen van (hoger) beroep nastreeft, daadwerkelijk kan worden bereikt en het realiseren van dat resultaat voor deze indiener feitelijk betekenis kan hebben. Het hebben van een louter formeel of principieel belang is onvoldoende voor het aannemen van (voldoende) procesbelang. Als sprake is van een periode die al verstreken is, blijft procesbelang aanwezig als een inhoudelijk oordeel over het bestreden besluit van belang kan zijn voor een toekomstige periode. Daarnaast kan procesbelang aanwezig blijven in verband met de beoordeling van een verzoek om schadevergoeding, tenzij op voorhand onaannemelijk is dat schade als gevolg van de besluitvorming is geleden.

Aan deze voorwaarden om procesbelang te kunnen aannemen is niet voldaan. Daarvoor is van belang dat niet is gebleken van een vordering op de boedel. Daar komt bij, dat betrokkene alleen bezwaar heeft gemaakt tegen de brief van 9 maart 2023. Na deze brief heeft het zorgkantoor betrokkene nog pgb verleend tot 1 juni 2023. Tegen de beëindiging van het pgb per 1 juni 2023 heeft betrokkene geen rechtsmiddelen aangewend. Dit maakt dat op voorhand onaannemelijk is dat schade is geleden als gevolg van de door betrokkene bestreden besluitvorming.

De Raad beoordeelt ook ambtshalve of het zorgkantoor de bezwaren tegen de brieven van 9 maart 2023 terecht ontvankelijk heeft geacht en komt tot de conclusie dat dit niet het geval is. Deze brieven zijn namelijk geen besluiten in de zin van artikel 1:3, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht (Awb). Deze brieven bevatten feitelijke mededelingen die niet op een rechtsgevolg zijn gericht.

Dit betekent dat het zorgkantoor het bezwaar van appellanten [appellante] en [appellant] tegen de brieven van 9 maart 2023 niet-ontvankelijk had moeten verklaren. De voorzieningenrechter heeft dit niet onderkend.

Appellant [appellant] heeft in hoger beroep geen wezenlijk nieuwe of andere gronden naar voren gebracht of redenen vermeld waarom de voorzieningenrechter tot een ander oordeel had moeten komen over de beëindiging van het pgb. Appellant heeft zich in essentie beperkt tot het herhalen van de in beroep aangevoerde gronden.

De voorzieningenrechter heeft deze beroepsgronden in de aangevallen uitspraak afdoende besproken en voldoende gemotiveerd waarom deze niet slagen. De Raad maakt het oordeel waartoe de voorzieningenrechter over deze gronden is gekomen tot het zijne.

Uit 4.1 en 4.2 volgt dat het hoger beroep van de erven van [betrokkene] nietontvankelijk moet worden verklaard. Gelet op 4.3.en 4.4 zal de aangevallen uitspraak worden vernietigd voor zover daarbij het beroep van appellanten [appellante] en [appellant] tegen het deel van het besluit van 3 juli 2023 dat ziet op het bezwaar tegen de brieven van 9 maart 2023 ongegrond is verklaard. Dat beroep zal in zoverre gegrond worden verklaard en het besluit van 3 juli 2023 zal worden vernietigd voor zover daarbij de bezwaren van [appellante] en [appellant] tegen de brieven van 9 maart 2023 ongegrond zijn verklaard. De Raad zal deze bezwaren tegen de brieven van 9 maart 2023 niet-ontvankelijk verklaren. Uit 4.5 en 4.6 volgt dat de aangevallen uitspraak zal worden bevestigd, voor zover die ziet op de beëindiging van het pgb van [appellant] per 1 juni 2023.