Uitspraken

De inspecteur heeft ter zitting gesteld dat hetgeen is aangeduid als “beschikking geen teruggaaf” moet worden beschouwd als een uitspraak op bezwaar. Voor zover de als beschikking geen teruggaaf aangeduide stukken betrekking hebben op aangiften waarop belanghebbende een bedrag heeft voldaan, is dat juist. Voor zover die stukken betrekking hebben op een aangifte waarbij om teruggaaf van omzetbelasting is gevraagd, is sprake van een primaire beschikking. De rechtbank begrijpt de stelling van de inspecteur aldus dat hij voor dat geval instemt met prorogatie. Het beroep is dan in alle gevallen ontvankelijk.

Uit de door de inspecteur overgelegde brochures van [C] (onderdeel van belanghebbende) leidt de rechtbank af dat kajuitzeiljachten worden verhuurd vanaf 21 ft (max. 4 personen) tot 43 ft (max. 10 personen) en dat de kajuitzeiljachten beschikken over slaapplaatsen, een toilet en een gelegenheid tot koken.

Belanghebbende stelt dat de verhuur van de onderhavige kajuitzeiljachten is aan te merken als het gelegenheid geven tot sportbeoefening als bedoeld in post b.3 van de bij de Wet op de omzetbelasting 1968 behorende tabel I en mitsdien is belast tegen het verlaagde tarief van omzetbelasting. Nu belanghebbende zich beroept op een bepaling die afwijkt van de hoofdregel, ligt het op haar weg dit tegenover de betwisting door de inspecteur aannemelijk te maken.

Uit de overgelegde voorwaarden inzake de overeenkomst van verhuur van een kajuitzeiljacht en hetgeen partijen hebben aangevoerd omtrent het gebruik van het jacht, leidt de rechtbank af dat belanghebbende het jacht voor een bepaalde periode tegen een bepaalde prijs per week ter beschikking stelt van de huurder en dat de huurder het jacht gedurende die periode naar eigen inzicht kan gebruiken, bijvoorbeeld voor het deelnemen aan door derden georganiseerde wedstrijden of voor het houden van een vakantie met een sportief karakter, een en ander binnen de grenzen van een gebruik als goed huisvader. Gesteld noch gebleken is dat belanghebbende enige bemoeienis heeft met het gebruik van het jacht gedurende de verhuurperiode. Een mogelijk contact tussen belanghebbende en de huurder in die periode ziet kennelijk slechts op bijzondere omstandigheden die raken aan de veiligheid van het jacht en de gebruikers. Onder deze omstandigheden kan naar het oordeel van de rechtbank niet worden gezegd dat de terbeschikkingstelling van het jacht op grond van de verhuurovereenkomst het karakter heeft van het gelegenheid geven tot sportbeoefening in de zin van post b.3 van tabel I.

Belanghebbende heeft gesteld dat zij naast de enkele verhuur van het kajuitzeiljacht tal van faciliteiten aan de huurder ter beschikking stelt, waardoor het totaal van haar activiteiten is aan te merken als het gelegenheid geven tot sportbeoefening. Naar het oordeel van de rechtbank geldt voor een aantal van bedoelde faciliteiten dat zij inherent zijn aan de verhuur van het jacht. De huurder moet het jacht immers overeenkomstig zijn bestemming kunnen gebruiken. Te denken valt hierbij aan door belanghebbende verrichte administratieve handelingen en het gereedmaken van het kajuitzeiljacht voor (volgend) gebruik, de controle van de zeilvaardigheid van de huurder, het (eventueel) geven van instructies over het optuigen en het gebruik van het kajuitzeiljacht en het verstrekken van de door de huurder benodigde papieren en verzekeringen. Ook het verstrekken van bij het kajuitzeiljacht behorende of voor het zeilen benodigde attributen, zoals de zeilen, een hulpmotor, navigatiemiddelen, een zeilmes, een inventarislijst, zwemvesten, een waterkaart en een informatiegids, is inherent aan de verhuur van het kajuitzeiljacht. Genoemde activiteiten gaan op in de verhuur van het jacht en leiden naar het oordeel van de rechtbank niet tot het gelegenheid geven tot sportbeoefening in de zin van post b.3 van tabel I.

Belanghebbende stelt dat de accommodatie waarover zij beschikt een sportaccommodatie is en dat de verhuur van de kajuitzeiljachten is aan te merken als het recht om gebruik te maken van die sportaccommodatie. Ervan uitgaande dat belanghebbende beschikt over een sportaccommodatie houdt dit naar het oordeel van de rechtbank niet zonder meer in dat het totaal van de activiteiten van belanghebbende, inclusief de verhuur van het jacht, als het verlenen van het recht gebruik te maken van de sportaccommodatie is aan te merken. In dit verband is van belang dat voor de verhuur van de jachten als hier bedoeld op zichzelf niet relevant is of de plaats van overdracht en terugoverdracht van het jacht een water is dat ook als onderdeel van een sportaccommodatie dient of kan dienen. Mede gelet op het onder 4.4 overwogene kan niet gezegd worden dat vanuit de sportaccommodatie van belanghebbende aan de huurder gelegenheid wordt gegeven de zeilsport te beoefenen. Voorts acht de rechtbank van belang dat de bijkomende dienstverlening vanuit de accommodatie enerzijds zodanig bijkomstig is dat het opgaat in de verhuur van het jacht (gelegenheid tot douchen, omkleden en gebruik van het toilet) en anderzijds niet zodanig nauw verbonden is met de verhuur van het jacht dat het tezamen daarmee één dienst vormt (parkeren, kantine en mogelijkheid een overnachting te boeken).

Voor zover belanghebbende bedoeld heeft te stellen dat het kajuitzeiljacht als zodanig een sportaccommodatie is waarvan de huurder het recht krijgt die te gebruiken, is die stelling naar het oordeel van de rechtbank ongegrond. De enkele omstandigheid dat een goed als zodanig geschikt is voor gebruik voor sportieve doeleinden betekent niet dat de verhuur van een dergelijk goed is aan te merken als het gelegenheid geven tot sportbeoefening in de zin van post b.3 van tabel I.

Uit al het vorenoverwogene volgt dat de verhuur van de kajuitzeiljachten onder de gegeven omstandigheden niet is aan te merken als het gelegenheid geven tot sportbeoefening als bedoeld in post b.3 van tabel I.

Het beroep van belanghebbende op post 14 van Bijlage III bij de BTW-richtlijn kan haar niet baten omdat de Hoge Raad post b.3 van tabel 1 bij de Wet op de omzetbelasting 1968 richtlijnconform heeft uitgelegd (zie: Hoge Raad 2 december 2011, nr. 11/00311, ECLI:NL:HR:2011:BU6507, BNB 2012/31).

Gelet op het vorenstaande dient teruggaaf van omzetbelasting te worden verleend in die zin dat het tarief van 6% omzetbelasting van toepassing is op de verhuur van polyvalken, sup-boards en kano’s. De beroepen dienen dan ook gegrond te worden verklaard.