Uitspraken

Het standpunt van de officier van justitie

Feit 1

De officier van justitie is van mening dat wettig en overtuigend bewezen kan worden geacht dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan mensenhandel in die zin dat:

Voor strafbaarheid op grond van artikel 273f van het Wetboek van Strafrecht is vereist dat het slachtoffer met behulp van een of meerdere ongeoorloofde middelen door verdachte is gedwongen dan wel bewogen zich beschikbaar te stellen voor prostitutie. Een eventuele instemming van het slachtoffer met haar exploitatie ten behoeve van het verrichten van seksuele diensten doet niets af aan de strafbaarheid van de dader als gebruik wordt gemaakt van ongeoorloofde middelen. De officier van justitie verwijst hierbij naar het arrest Chinese Horeca (Hoge Raad 17 oktober 2009, NJ 2010, 598). In onderhavige zaak is sprake van geweld, bedreiging met geweld, misleiding, misbruik van uit feitelijke omstandigheden voortvloeiend overwicht en misbruik van een kwetsbare positie. Zij wijst daarbij op de noot van AG Vellinga bij een arrest van de Hoge Raad (LJN BJ3537). Verdachte heeft een psychisch overwicht op de slachtoffers.

Feit 2

De officier van justitie acht dit feit wettig en overtuigend bewezen en baseert zich daarbij op de verklaringen van het slachtoffer [slachtoffer 3], de verklaringen van haar vader en de verklaring van [medeverdachte/slachtoffer].

Feit 3

De officier van justitie acht dit feit wettig en overtuigend bewezen en baseert zich daarbij op de verklaringen van het slachtoffer [medeverdachte/slachtoffer], de foto’s van het letsel, de letselbeschrijving en de verklaring van getuige [getuige 4].

Feit 4

De officier van justitie acht dit feit wettig en overtuigend bewezen en baseert zich daarbij op het proces-verbaal van doorzoeking, het proces-verbaal van onderzoek pistool en stroomstootwapen en de bekennende verklaring van verdachte.

Het standpunt van de verdediging

Betrouwbaarheid verklaring [slachtoffer 3]

De verdediging betoogt dat de verklaringen van [slachtoffer 3] van het bewijs dienen te worden uitgesloten, nu zij een kennelijk leugenachtige getuige is. Zij wijst daarbij op de verklaring van [slachtoffer 3] bij de rechter-commissaris en haar verklaring bij de politie op 4 september 2013. [slachtoffer 3] heeft pertinent en met grote stelligheid ontkend getuige [getuige 5] te kennen en pas als zij er niet meer onderuit kan geeft zij toe dat zij hem kent. Haar verklaring daarvoor is dat zij dichtklapte, maar naar de mening van de verdediging is dit liegen geweest.

Feit 1

De verdediging is van mening dat de rechtbank niet tot een bewezenverklaring van mensenhandel kan komen en verzoekt verdachte integraal vrij te spreken van dit feit. Zij wijst daarbij op het volgende. Verdachte ontkent niet dat [slachtoffer 2], [slachtoffer 1] en [slachtoffer 3] tegen betaling seksuele handelingen hebben verricht met klanten en dat hij voor het faciliteren daarvan ook zijn deel heeft gekregen, maar hij stelt dat de aangeefsters deze werkzaamheden vrijwillig hebben verricht. Verdachte heeft hen niet zodanig bedreigd met geweld, geweld gebruikt of op een andere manier gedwongen, dat gezegd kan worden dat zij daaraan geen of onvoldoende weerstand konden bieden en redelijkerwijs geen andere keuze hadden dan in een situatie van uitbuiting te geraken of te blijven.

[slachtoffer 1]

Subsidiair merkt de verdediging op dat indien de rechtbank tot enige bewezenverklaring ten aanzien van [slachtoffer 1] komt, het handelen hooguit als een (niet tenlastegelegde) poging is aan te merken, aangezien [slachtoffer 1] op heterdaad betrapt is, er geen voltooide betaling heeft plaatsgevonden en verdachte derhalve geen voordeel heeft getrokken uit uitbuiting.

[slachtoffer 3]

Verdachte ontkent [slachtoffer 3] onder druk te hebben gezet door het gebruik van een taser alsook dat hij [slachtoffer 3] verkracht zou hebben.

[slachtoffer 2]

De stelling van [slachtoffer 2] dat zij door verdachte is bedreigd met een vuurwapen alsook dat zij op een afgelegen plek is bedreigd met een steen wordt niet ondersteund door andere bewijsmiddelen.

Subsidiair

Indien de rechtbank tot een bewezenverklaring mocht komen, merkt de verdediging op dat de periode te ruim is ten laste gelegd, nu uit de verklaring blijkt dat - kort gezegd - de mensenhandel zich heeft afgespeeld tussen 20 februari en 6 april 2013. Bovendien betoogt de verdediging vrijspraak van de strafverzwarende omstandigheid van medeplegen, nu de enige medeverdachten in deze zaak niet worden vervolgd.

Feit 2

De verdediging is van mening dat de rechtbank eveneens niet tot een bewezenverklaring van dit feit kan komen en wijst daarbij op het feit dat er naast de verklaring van aangeefster [slachtoffer 3] geen steunbewijs is. Verdachte ontkent het onder 2 ten laste gelegde.

Feit 3

De verdediging is van mening dat, nu er naast de verklaring van [medeverdachte/slachtoffer] geen steunbewijs is en verdachte heeft verklaard dat het letsel de gevolgen zijn van - soms stevige - stoeipartijen, er onvoldoende wettig en overtuigend bewijs is om tot een bewezenverklaring te komen. Verdachte ontkent [medeverdachte/slachtoffer] te hebben mishandeld. De verdediging verzoekt dan ook verdachte van dit feit vrij te spreken.

Feit 4

De verdediging refereert zich ten aanzien van feit 4 aan het oordeel van de rechtbank.

Het oordeel van de rechtbank 1

Betrouwbaarheid verklaringen [slachtoffer 3]

Daargelaten dat aangeefster [slachtoffer 3] wisselend en op punten aantoonbaar niet conform de waarheid heeft verklaard ten aanzien van de getuige [getuige 5], zijn haar verklaringen op hoofdlijnen consistent en worden deze op verschillende punten ondersteund door ander bewijs. Anders dan de raadsman van verdachte heeft betoogd brengen de verklaringen van [slachtoffer 3] bij de rechter-commissaris en de politie over het al dan niet kennen van de persoon [getuige 5] niet mee dat daarmee alle afgelegde verklaringen in hun geheel wegens onbetrouwbaarheid uitgesloten dienen te worden van het bewijs. De omstandigheid dat aangeefster een kwetsbare jonge vrouw is met de nodige psychische problematiek, maakt dat de rechtbank met bijzondere aandacht haar verklaringen heeft bestudeerd om de betrouwbaarheid ervan in relatie tot het overige bewijsmateriaal te beoordelen. De rechtbank is daarbij tot het oordeel gekomen dat, daar waar de verklaringen van [slachtoffer 3] ten aanzien van verdachte ondersteund worden door andere verklaringen of bewijsmiddelen, deze voldoende betrouwbaar en overtuigend zijn om te gebruiken voor het bewijs. Het verweer wordt verworpen.

Feit 1

Op 21 februari 2013 omstreeks 20:00 uur komt bij de politie een melding binnen dat een meisje mogelijk niet vrijwillig op het parkeerterrein van restaurant De Vier Linden te Goes tussen twee auto’s was overgestapt. De auto waarin zij was gestapt was vervolgens doorgereden naar een parkeerterrein een stukje verderop. De verbalisanten die ter plaatse zijn gegaan treffen daar op een bospaadje een personenauto aan met daarin op de passagiersstoel de geheel ontklede [slachtoffer 1] (verder: [slachtoffer 1]) en op de bestuurderstoel een man met ontbloot onderlichaam.2

De man is als getuige gehoord door de politie. Hij heeft verklaard dat de afspraak voor die avond om 20.00 uur bij het parkeerterrein tot stand was gekomen via internet toen hij reageerde op een advertentie op de website [sitenaam 1]. Gevraagd naar de prijs werd hem een bedrag van € 50,00 voor een half uur genoemd. ‘s Avonds werd een jongedame door een man afgezet bij de auto van de getuige, waarna zij bij hem is ingestapt.3

[slachtoffer 1] heeft verklaard dat zij ongeveer een maand daarvoor verdachte heeft leren kennen in het Nijverheidscentrum. Hij heeft haar verteld dat hij in een groep zat samen met zijn drie broers en dat hij de leider was. Hij vroeg haar of zij geld wilde verdienen en of zij dus lid wilde worden van de groep. Een week voordat zij werd aangetroffen in de auto heeft zij met verdachte gesproken. Hij zei haar dat zij opdrachten die zij kreeg niet mocht weigeren en vertelde dat er meiden zijn die voor de groep seks met mannen tegen betaling hebben. [slachtoffer 1] heeft gezegd dat zij geen seks met mannen wilde hebben. [slachtoffer 2] (verder: [slachtoffer 2]) heeft haar later benaderd. Er werd gesproken over een eed. [slachtoffer 2] had de eed al afgelegd en moest van verdachte [slachtoffer 1] overhalen ook de eed af te leggen. Op 20 februari 2013 heeft [slachtoffer 1] met [slachtoffer 2] en verdachte afgesproken en gezegd dat zij ook geld wilde verdienen en dus ook lid wilde worden van de groep. Zij heeft toen een eed afgelegd. De volgende dag kreeg zij van verdachte een whatsapp-bericht dat zij om 19:30 uur bij de JB moest zijn, omdat haar klant om 20:00 uur kwam. Zij is bij verdachte in de auto gestapt en zij zijn naar de Hollandsche Hoeve in Goes gereden. Verdachte zou op het parkeerterrein wachten en als er iets zou gebeuren moest zij hem bellen. Hij vertelde haar dat de klant vooruit moest betalen.4 De klanten moesten voor een half uur € 50,00 betalen en voor een uur € 100,00. Zij zou hier de helft van krijgen.5 Omstreeks 20:00 uur kwam er een auto aan. [slachtoffer 1] is bij de man ingestapt en zij zijn naar de achterste parkeerplaats gereden. Korte tijd later kwam de politie. [slachtoffer 1] heeft ook met een broer van verdachte, genaamd[medeverdachte](de rechtbank begrijpt: [medeverdachte]), contact gehad door middel van whatsapp-berichten over de vraag of zij lid wilde worden van de groep.6 Ook heeft zij hem op zijn verzoek naaktfoto’s en foto’s in lingerie van zichzelf gestuurd. Deze foto’s heeft zij ook naar verdachte gestuurd.7 De contacten met de (potentiële) klanten werden onderhouden door verdachte en een planner. Zij bepaalden ook de werktijden en gaven de opdracht met de klant aan [slachtoffer 1] door.8

[slachtoffer 2] heeft in eerste instantie bij de politie verklaard dat zij niet voor verdachte werkte, omdat zij bang is voor verdachte. Hij heeft niet alleen gedreigd haar wat aan te doen, maar ook haar vriend en een vriendin.9 [slachtoffer 2] heeft later verklaard dat zij lid is geworden van de groep en dat zij de eed, inhoudende dat zij alle opdrachten uitvoert en zweert er alles aan te doen om geld bij elkaar te verzamelen, heeft afgelegd.10 Dit was begin februari 2013. Zij heeft dit gedaan omdat verdachte mooie praatjes had over het verdienen van geld. Hoewel zij geen betaalde seks met mannen wilde is zij akkoord gegaan, omdat verdachte haar bedreigde en zij bang was voor de gevolgen.11 [slachtoffer 2] heeft klanten in Vlissingen, Middelburg, Domburg, Goes en Kapelle afgewerkt. Verdachte bracht haar telkens naar de klant.12 Haar eerste klant had zij op de avond dat [slachtoffer 1] de eed heeft afgelegd.13 Op enig moment is zij zwanger geraakt en hoopte zij de groep te kunnen verlaten. Verdachte heeft gezegd dat zij de groep mocht verlaten op het moment dat zij voor € 5.000,00 prostitutiewerk heeft verricht en twee nieuwe leden heeft aangebracht.14 Hij vertelde haar dat hij tegen [slachtoffer 3] (verder: [slachtoffer 3]) had gezegd dat als zij € 5.000,00 zou betalen en twee nieuwe leden zou aanbrengen zij eruit kon stappen. Ditzelfde gold voor [slachtoffer 2].15 [slachtoffer 2] heeft verklaard dat zij in totaal tien klanten heeft afgewerkt.16 Verdachte regelde de klanten via een planner.17 De klant betaalde voor een half uur

€ 50,00 en voor een uur € 100,00. [slachtoffer 2] kreeg daarvan € 25,00 respectievelijk € 50,00. De planner kreeg € 10,00 en de rest van het bedrag hield verdachte.18 [slachtoffer 2] heeft verklaard dat zij aan [slachtoffer 3] heeft gevraagd ook lid te worden van de

groep.19

[slachtoffer 3] kwam tijdens de doorzoeking van de woning van verdachte op 6 april 2013 aan de deur. Toen de verbalisanten haar vertelden dat verdachte was aangehouden op verdenking van mensenhandel raakte zij in paniek en begon zij te huilen. [slachtoffer 3] heeft verklaard dat verdachte haar heeft verteld dat als zij voor hem werkte zij veel geld kon verdienen. Hij vertelde haar nog niet waarmee. Zij moest lid worden van de groep, de ‘broederschap’, en een eed afleggen dat zij de dingen zou doen die verdachte zei. Als zij dat niet deed werd verdachte heel erg boos.20 [slachtoffer 3] was de rechterhand van verdachte en zij moest er voor zorgen dat [slachtoffer 2] deed wat hij wilde, wat inhield dat zij seks moest hebben met andere mannen.21 Toen [slachtoffer 2] afhaakte omdat ze zwanger was moest [slachtoffer 3] hetzelfde werk doen als [slachtoffer 2].[medeverdachte/slachtoffer] (verder: [medeverdachte/slachtoffer]) regelde als planner een klant voor haar. De klant, die [slachtoffer 3] ontving in het huis van verdachte, betaalde voor een uur € 150,00. [slachtoffer 3], [medeverdachte/slachtoffer] en verdachte kregen ieder een gelijk deel. Verdachte heeft haar ook met een taser mishandeld. Verdachte heeft op de dag dat hij haar met de taser mishandelde foto’s van [slachtoffer 3] in ondergoed gemaakt in zijn woning en naar [medeverdachte/slachtoffer] gestuurd. [medeverdachte/slachtoffer] heeft deze foto’s op een website geplaatst.22 [slachtoffer 3] wilde op een gegeven moment dat het stopte, maar dat kon niet omdat verdachte dreigde haar familie iets aan te doen.23

[slachtoffer 3] is op 14 mei 2013 in een studio in Eindhoven verhoord. Zij heeft onder andere verklaard dat zij verdachte via een vriendin heeft leren kennen. Toen deze vriendin afhaakte was zij aan de beurt.24 Verdachte was boos en heeft bij haar op 30 maart 2013 een taser gebruikt. Deze heeft hij onder haar rechterborst gezet.25 Zij durfde tegen niemand iets te zeggen, omdat hij verschillende keren tegen haar had gezegd dat als zij het verder zou vertellen haar ouders, familie, dierbaren of vrienden er aan zouden gaan.26 Op 1 april 2013 moest zij weer naar de woning van verdachte komen en moest zij eerst met een vriend van verdachte naar bed om het te leren.27 Voorts verklaarde zij dat zij tegen haar wil anale seks heeft gehad met verdachte. [slachtoffer 3] wilde dit niet maar had meegewerkt omdat zij bang was na het incident met de taser twee dagen eerder.28 Zij is op 3 april 2013 ook met een oudere man naar bed geweest.29

[medeverdachte/slachtoffer] heeft verklaard dat verdachte haar vertelde dat hij met zijn broers een organisatie had opgericht die ‘De Broederschap’ heette, die zich bezig hield met prostitutie. Verdachte wilde in Zeeland zoiets voor zichzelf oprichten en vroeg aan [medeverdachte/slachtoffer] of zij een soort rechterhand van hem wilde worden. Toen zij aangaf dit niet te willen bedreigde hij haar om haar kinderen bij haar weg te halen waardoor zij druk voelde.30 De meisjes wisten bij het afleggen van de eed dat zij er niet uit konden stappen. Als ze er toch uit wilden moesten ze nieuwe leden inbrengen en een bedrag van € 5.000,00 betalen. Dat heeft verdachte haar verteld.31 Zij weet dat hij drie meisjes voor hem had werken en dat zij een eed hadden moeten afleggen.32 [slachtoffer 1] had zelf de websites [sitenaam 1] en [sitenaam 2] opgezocht. Vanaf het moment dat [slachtoffer 1] (naakt)foto’s en deze websites naar verdachte had gestuurd, is [medeverdachte/slachtoffer] begonnen als planner. Verdachte en [medeverdachte/slachtoffer] hebben op beide websites een profiel aangemaakt van [slachtoffer 1]. [medeverdachte/slachtoffer] moest de reacties beantwoorden. Verdachte bracht [slachtoffer 1] naar de klant. Hetgeen verdiend werd ging door de helft, een deel was voor het meisje en een deel voor verdachte. [medeverdachte/slachtoffer] kreeg van het deel van verdachte een bedrag.33 [slachtoffer 1] is de eerste keer dat zij een klant had opgepakt, [slachtoffer 2] heeft ongeveer drie weken gewerkt en [slachtoffer 3] heeft één klant gehad.34 Verdachte heeft haar verteld dat hij foto’s heeft gemaakt van [slachtoffer 3] in ondergoed voor haar profiel. [medeverdachte/slachtoffer] moest deze foto’s bij haar profiel plaatsen.35

Verdachte heeft ter zitting verklaard dat de slachtoffers net als hijzelf geld nodig hadden. Hij heeft tegen [slachtoffer 1], [slachtoffer 2] en [slachtoffer 3] gezegd dat er geld te verdienen was door seks te hebben met derden, dat zij daarvoor lid moesten worden van de groep en dat zij een eed moesten afleggen. Een deel van de opbrengst hield verdachte zelf. Hij heeft daarvoor advertenties van [slachtoffer 2] en [slachtoffer 3] geplaatst op sekswebsites, nadat [slachtoffer 1] zelf een advertentie had geplaatst en hij zag dat klanten hierop reageerden. [slachtoffer 3] heeft een klant in zijn woning ontvangen, [slachtoffer 1] heeft hij één keer naar een klant gebracht en ook [slachtoffer 2] bracht hij naar klanten. Verdachte bood bescherming en deed de planning van de afspraken.36 Verdachte stelt dat het zakelijke contacten betrof om geld te verdienen, waarmee de slachtoffers vrijwillig hebben ingestemd. Op geen enkele wijze is door hem dwang uitgeoefend dan wel heeft hij op enigerlei wijze een van hen bedreigd, aldus verdachte. De rol van [medeverdachte/slachtoffer] was dat zij verdachte een aantal malen tegen betaling heeft geholpen met de planning.

Op grond van vorenstaande bewijsmiddelen stelt de rechtbank het volgende vast.

Verdachte heeft in de periode van 19 december 2012 tot en met 8 februari 2013 een taakstraf verricht in het Nijverheidscentrum te Goes. Daar is hij in januari 2013 in contact gekomen met [medeverdachte/slachtoffer] met wie hij bevriend raakte en een relatie kreeg. In voornoemde periode is hij tevens in contact gekomen met [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2], die in het kader van het behoud van hun uitkering in het Nijverheidscentrum werkzaamheden verrichten, alsook met [slachtoffer 3], een vriendin van [slachtoffer 2]. Alle betrokkenen hadden financiële problemen en konden extra geld gebruiken. Verdachte heeft daartoe tegen [slachtoffer 1], [slachtoffer 2] en [slachtoffer 3] gezegd dat zij geld konden verdienen als zij lid werden van de groep ‘De Broederschap’. Zij moesten daarvoor een eed afleggen, hetgeen zij ook hebben gedaan. Hoewel verdachte het wellicht niet expliciet tegen (alle) slachtoffers heeft gezegd, blijkt uit de bewijsmiddelen voldoende dat zijn opzet erop gericht was om de slachtoffers tegen betaling klanten te laten ontvangen en seksuele handelingen met hen te verrichten. Voor dit oordeel is niet relevant of de slachtoffers ten tijde van het afleggen van de eed van deze opzet op de hoogte waren. Verdachte kreeg een deel van de te ontvangen betalingen en regelde in ruil daarvoor de afspraken, deed de planning, reed de slachtoffers naar de klanten en bood de slachtoffers bescherming. Hij heeft in dat kader [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2] naar klanten gebracht, [slachtoffer 3] in zijn woning in ieder geval één klant laten ontvangen, seksadvertenties van [slachtoffer 2] en [slachtoffer 3] op internet geplaatst, en een deel van het ontvangen geld gekregen en voor zichzelf gebruikt. Deze ten laste gelegde feitelijkheden kunnen dan ook naar het oordeel van de rechtbank wettig en overtuigend bewezen worden.

Verdachte heeft voorgaande ten laste gelegde gedragingen ter zitting erkend maar ontkent de overige ten laste gelegde feitelijkheden. De rechtbank overweegt daarover als volgt.

Verlaten groep

[slachtoffer 2] heeft verklaard dat verdachte tegen haar - en volgens zijn eigen zeggen ook tegen [slachtoffer 3] -heeft gezegd dat zij alleen de groep kon verlaten als zij € 5.000,00 zou betalen en twee nieuwe leden zou aanbrengen. [slachtoffer 3] heeft verklaard dat zij na een jaar uit ‘de Broederschap’ mocht. Als zij er eerder uit wilde moest zij een bedrag van duizenden euro’s betalen.37 Bovendien wordt dit bevestigd door [medeverdachte/slachtoffer]: verdachte heeft haar verteld dat de slachtoffers de groep alleen konden verlaten door € 5.000,00 euro te betalen en nieuwe leden aan te brengen. Verdachte heeft bij de politie verklaard dat hij dit tegen [slachtoffer 2] heeft gezegd omdat hij haar niet kwijt wilde.38 Hij heeft dit ter zitting genuanceerd en gezegd dat hij aan [slachtoffer 2] heeft gevraagd of zij niet eerst nog € 5.000,00 wilde verdienen voordat zij de groep verliet. De rechtbank houdt verdachte aan zijn bij de politie afgelegde verklaring nu deze wordt ondersteund door verklaringen van aangeefsters. Gelet op het vorenstaande acht zij dit onderdeel van de tenlastelegging ook wettig en overtuigend bewezen.

Gebruik taser bij [slachtoffer 3]

heeft verklaard dat verdachte haar op 30 maart 2013 in zijn woning elektrische schokken heeft toegebracht met een taser, hetgeen veel pijn deed en waardoor zij brandwonden heeft opgelopen. Op 6 april 2013 heeft er een doorzoeking plaatsgevonden in de woning van verdachte waarbij onder andere een stroomstootwapen in de vorm van een zaklamp is aangetroffen.39 [medeverdachte/slachtoffer] heeft verklaard dat verdachte haar heeft verteld dat hij de taser bij [slachtoffer 3] tegen haar been heeft gezet toen hij boos op haar was.40 Ook bij haar heeft verdachte op enig moment de taser gepakt, deze in de lucht laten knetteren en vervolgens tegen haar hoofd gehouden waardoor zij nog lichte schokken voelde.41

[slachtoffer 3] is op 10 april 2013 onderzocht door een forensisch geneeskundige. Hij heeft bij haar zes ‘brandwonden’ van verschillende ernst, genezing en omvang geconstateerd met ongeveer gelijke afstand tussen de polen.42 Door een forensisch onderzoeker is vervolgens onderzoek verricht aan het stroomstootwapen en naar de verwondingen bij [slachtoffer 3]. Naar aanleiding van dit onderzoek heeft hij geconcludeerd dat de aangetroffen huidbeschadigingen op het lichaam van [slachtoffer 3] kunnen zijn toegebracht door het bij verdachte in beslag genomen stroomstootwapen.43

Verdachte ontkent dat hij de taser bij [slachtoffer 3] heeft gebruikt. Hij stelt dat wellicht een ander het letsel heeft veroorzaakt. Immers, [slachtoffer 3] had een sleutel van de woning waardoor zij te allen tijde in de woning kon en ook iedereen kon meenemen.

De raadsman heeft aangevoerd dat niet onomstotelijk vast staat dat de verwondingen ook daadwerkelijk zijn toegebracht door het stroomstootwapen. De rechtbank acht echter gelet op het vorenstaande, en dan met name de verklaring van [medeverdachte/slachtoffer] dat verdachte ook bij haar met het stroomstootwapen heeft gedreigd, waaruit blijkt dat hij het gebruik daarvan niet schuwde, wettig en overtuigend bewezen dat verdachte [slachtoffer 3] met het stroomstootwapen elektrische schokken heeft toegebracht.

Telefoon [slachtoffer 2]

heeft verklaard dat zij de woensdag voor haar verhoor op 22 maart 2013 naar verdachte moest komen. Hij vroeg of zij alles had gewist van haar Blackberry. Zij moest vervolgens haar telefoon aan hem geven, hij bekeek hem en gaf hem niet meer terug.44 [medeverdachte/slachtoffer] heeft verklaard dat verdachte bij haar kwam met de telefoon van [slachtoffer 2] en dat hij daar in ging zitten kijken45. Over de telefoon van [slachtoffer 2] heeft verdachte ter zitting verklaard dat hij aan haar heeft gevraagd of zij de gegevens had gewist en toen zij dat beaamde heeft hij dit niet meer gecontroleerd. Hij heeft de telefoon van [slachtoffer 2] niet in zijn bezit gehad, aldus verdachte. Gelet op de voornoemde getuigenverklaringen is de rechtbank van oordeel dat wettig en overtuigend is bewezen dat verdachte de telefoon van aangeefster [slachtoffer 2] heeft afgepakt en gecontroleerd.

Bedreiging [slachtoffer 2]

heeft verklaard dat zij op 17 maart 2013 samen met [slachtoffer 3] naar verdachte is toegegaan. [slachtoffer 2] moest bij verdachte in de auto stappen en samen zijn zij een stukje gaan rijden. Verdachte was heel erg boos en heeft een pistool of revolver gepakt, dit tegen haar hoofd gehouden en het laten afgaan met een klik, nadat hij het kogeltje er uit had gehaald. Hij zei daarbij dat als zij haar afspraken niet nakwam dit het gevolg was.46 heeft het bij verdachte in beslag genomen alarmpistool herkend als het pistool dat hij tegen haar hoofd heeft gehouden.47

Verder heeft zij verklaard dat, toen zij - nadat verdachte haar telefoon had afgepakt - uit de auto wilde vluchten, verdachte haar beetpakte en terug trok. Hij reed vervolgens naar een afgelegen plek, pakte een steen en vroeg haar of ze er snel of langzaam van af wilde zijn. Vervolgens heeft hij geprobeerd haar met de steen te slaan, maar dat kon zij afweren.48

Verdachte ontkent [slachtoffer 2] - en ook overigens een van de andere slachtoffers - op enigerlei wijze te hebben bedreigd. [slachtoffer 3] heeft verklaard dat zowel [slachtoffer 2] als ook verdachte haar heeft verteld dat verdachte [slachtoffer 2] met een geweer heeft bedreigd. Verdachte zei dat het geen spelletje was en dat zij moest luisteren.49 [slachtoffer 1] heeft verklaard dat [slachtoffer 2] haar heeft verteld dat verdachte haar had bedreigd door een pistool op haar hoofd te zetten en te dreigen met een steen. Hij zou niet alleen haar iets aandoen maar ook haar vriend en ouders. Verdachte heeft bovendien tegen [slachtoffer 1] verteld dat hij wel eens mensen heeft bedreigd met een pistool.50

Een materiedeskundige van het Regionaal Bureau Wapens en Munitie heeft onderzoek verricht aan het tijdens de doorzoeking in de auto van verdachte aangetroffen wapen. De door [slachtoffer 2] gemaakte tekening van het wapen dat verdachte tegen haar hoofd heeft gezet en de door haar aangegeven kleuren komen overeen met het onder verdachte in beslag genomen wapen. De verklaring van [slachtoffer 2] dat hij het wapen liet afgaan met een klik zou met dit wapen gebeurd kunnen zijn.51

Met betrekking tot het slaan met een steen door verdachte heeft de raadsman van verdachte opgemerkt dat het zeer onwaarschijnlijk is dat verdachte, die ogenschijnlijk veel sterker is dan [slachtoffer 2], niet in staat is haar te raken omdat zij telkens op tijd wist weg te duiken. De rechtbank overweegt dat aan verdachte niet is ten laste gelegd dat hij heeft getracht haar te raken met een steen, maar dat hij haar daarmee heeft gedreigd. Derhalve behoeft dit verweer hier geen verdere bespreking.

Gelet op het bovenstaande bewijsmiddelen, in onderlinge samenhang bezien, acht de rechtbank wettig en overtuigend bewezen dat verdachte [slachtoffer 2] heeft bedreigd met een wapen alsook met een steen.

Verkrachting [slachtoffer 3]

De rechtbank acht deze feitelijkheid niet wettig en overtuigend bewezen gelet op hetgeen zij hieronder met betrekking tot feit 2 heeft overwogen.

Artikel 273f, eerste lid, Wetboek van Strafrecht

Uit vorenstaande, in onderling verband en samenhang bezien, volgt naar het oordeel van de rechtbank dat verdachte door dwang, (dreiging met) geweld, andere feitelijkheden, misbruik van uit feitelijke omstandigheden voortvloeiend overwicht en de kwetsbare positie van de slachtoffers hen heeft verworven, vervoerd en heeft overgebracht met het oogmerk van uitbuiting van deze slachtoffers (sub 1). Dat de slachtoffers kwetsbare jonge vrouwen met de nodige psychische problematiek waren blijkt uit verklaringen van de ouders alsook uit de over hen opgemaakte rapportages.52 Voor dit oordeel is niet relevant in hoeverre de slachtoffers meenden dat zij de werkzaamheden vrijwillig hebben verricht. Tevens heeft hij de slachtoffers op die wijze bewogen tot het verrichten van diensten, te weten prostitutie (sub 4), voordeel getrokken uit die uitbuiting (sub 6) en de slachtoffers [slachtoffer 2] en [slachtoffer 3] bewogen hem te bevoordelen uit de opbrengst van haar seksuele handelingen met een derde, nu hij van hen geldbedragen heeft ontvangen (sub 9). De rechtbank acht dit laatste onderdeel niet wettig en overtuigend bewezen ten aanzien van [slachtoffer 1] nu zij door de politie is opgepakt, terwijl zij haar eerste klant had. Zij had nog geen geld ontvangen en verdachte is daardoor dan ook niet bevoordeeld.

Periode

De raadsman heeft betoogd dat - indien de rechtbank tot een bewezenverklaring komt - verdachte voor een deel van de periode dient te worden vrijgesproken. De rechtbank overweegt dat verdachte de bewezenverklaarde feiten in de ten laste gelegde periode heeft gepleegd. Dat de periode feitelijk korter is geweest is een omstandigheid waarmee zij bij het bepalen van de strafmaat rekening zal houden.

Medeplegen

Voor een bewezenverklaring van het medeplegen van mensenhandel is vereist dat er tussen verdachte en zijn medeverdachte(n) een zekere mate van nauwe en bewuste samenwerking is geweest. Er moet (voorwaardelijk) opzet op het medeplegen van die mensenhandel hebben bestaan. De samenwerking kan blijken uit voorafgaande al dan niet stilzwijgende afspraken, taakverdelingen, de aanwezigheid ten tijde van het delict en het zich niet distantiëren daarvan. De rechtbank is van oordeel dat een dergelijk opzet uit de bewijsmiddelen valt af te leiden en overweegt daartoe als volgt.

[medeverdachte/slachtoffer] heeft verdachte tegen betaling geholpen met het plaatsen van seksadvertenties op internet, het reageren op reacties op de advertenties door potentiële klanten en de planning van de afspraken. Bovendien is zij op verzoek van verdachte op 3 april 2013 in zijn woning aanwezig geweest, terwijl [slachtoffer 3] boven een klant afwerkte, zodat zij haar daarna kon opvangen. Dat voornoemde handelingen wellicht niet uit vrije wil door [medeverdachte/slachtoffer] zijn verricht doet daar naar het oordeel van de rechtbank niet aan af.

Verder heeft [slachtoffer 1] verklaard dat zij met een broer van verdachte, genaamd [medeverdachte]de rechtbank begrijpt: [medeverdachte]), contact heeft gehad door middel van whatsapp- berichten over de vraag of zij lid wilde worden van de groep.53 Ook heeft zij hem op zijn verzoek naaktfoto’s en foto’s in lingerie van zichzelf gestuurd.54 [medeverdachte] heeft dit tegenover de politie bevestigd. Hij heeft via whatsapp contact gehad met [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2]. Verdachte heeft hem gevraagd om hen te zeggen dat zij een groepje waren en hij moest de indruk wekken dat zij samen wat konden bereiken. [slachtoffer 1] heeft hem op zijn verzoek (naakt)foto’s van zichzelf gestuurd.55 Verdachte heeft verklaard dat zijn broer [medeverdachte] ook mee ging praten. Hij noemde zichzelf, [medeverdachte] en een andere broer genaamd [medeverdachte 2] de drie leiders van de zaak. [medeverdachte] heeft met [slachtoffer 1] en [slachtoffer 2] gesproken.56

Gelet op het vorenstaande is de rechtbank van oordeel dat sprake is van een nauwe en bewuste samenwerking tussen verdachte, [medeverdachte/slachtoffer] en [medeverdachte] en dat derhalve wettig en overtuigend bewezen kan worden dat verdachte de mensenhandel tezamen en in vereniging met hen heeft gepleegd.

Feit 2

Aangeefster [slachtoffer 3] heeft zowel tijdens het studioverhoor alsook later bij de rechter-commissaris verklaard dat zij tegen haar wil seks heeft gehad met verdachte. Daartegenover staat de verklaring van verdachte die ten stelligste ontkent zich schuldig te hebben gemaakt aan de hem verweten gedraging. In het dossier bevindt zich geen ander bewijs ten aanzien van de ten laste gelegde verkrachting.

De rechtbank overweegt dat is vast komen te staan dat verdachte en [slachtoffer 3] op 1 april 2013 geruime tijd samen in de woning van verdachte aan de[adres 2] zijn geweest. [slachtoffer 3] heeft verklaard dat zij die dag - voordat verdachte haar tot seksuele handelingen met hem dwong - eerst seks moest hebben met een vriend van verdachte om het te leren. Deze verklaring wordt ondersteund door [medeverdachte/slachtoffer], die heeft verklaard dat verdachte haar heeft verteld dat ene [voornaam] [slachtoffer 3] moest uittesten op seksueel gebied en dat [slachtoffer 3] hem heeft gepijpt, maar dat dit niet is gelukt. Dit wordt overigens ontkend door zowel verdachte alsook zijn vriend [vriend verdachte] en is niet aan verdachte ten laste gelegd. Uit de verklaringen van [slachtoffer 3] blijkt verder dat zij die dag de nodige alcohol had gedronken om te ontspannen en dat zij zich daardoor weinig kan herinneren van de handelingen die zij bij en met de vriend van verdachte heeft moeten verrichten. Nadat hij was vertrokken heeft ze nog een glas cola met rum gedronken en vervolgens zou verdachte haar anaal hebben verkracht.

De vader van [slachtoffer 3] heeft weliswaar tegenover de politie verklaard dat hij en zijn vrouw rond eind maart 2013 een negatieve verandering in het gedrag van [slachtoffer 3] hebben waargenomen, onder andere bestaande uit intense verdrietigheid, maar hij weet niet waaraan dit te wijten is, nu zij hen niet heeft willen vertellen wat de oorzaak van haar verdriet is geweest. De behandelend psychiatrisch verpleegkundige heeft aan de hand van haar aantekeningen bevestigd dat [slachtoffer 3] in februari/maart 2013 meer angstsymptomen vertoonde, maar dat [slachtoffer 3] niet kon benoemen waardoor dit kwam. Uit het dossier kan worden afgeleid, zoals hiervoor ook onder 1 overwogen, dat zich in die periode veel heeft afgespeeld in het leven van [slachtoffer 3] en dat zij in ieder geval als gevolg van het onder 1 bewezen verklaarde onder (enorme) druk heeft gestaan. De veranderingen in het gedrag van [slachtoffer 3] zouden erop kunnen duiden dat het ten laste gelegde heeft plaatsgevonden, maar niet kan worden uitgesloten dat de veranderingen in het gedrag van [slachtoffer 3] het gevolg zijn geweest van het gebruik van een taser op haar waardoor zij brandwonden heeft opgelopen en/of het feit dat zij voor verdachte werkzaamheden in de prostitutie moest verrichten. Naar het oordeel van de rechtbank zijn deze getuigenverklaringen dan ook niet redengevend voor de beoordeling van het ten laste gelegde.

Ingevolge artikel 342, tweede lid, van het Wetboek van Strafvordering kan het bewijs dat verdachte het feit heeft begaan niet uitsluitend worden aangenomen op de verklaring van één getuige. Zoals hiervoor overwogen is er ten aanzien van de ten laste gelegde verkrachting dan wel ontuchtige handelingen, behalve de verklaringen van [slachtoffer 3], geen ander bewijs aanwezig. Daarom kan de rechtbank niet komen tot de bewezenverklaring van de aan verdachte onder 2 primair en 2 subsidiair ten laste gelegde feiten. Verdachte zal dan ook worden vrijgesproken van deze feiten.

Feit 3

Zoals hiervoor reeds overwogen werkte [medeverdachte/slachtoffer] als planner voor verdachte. Zij heeft verklaard dat verdachte haar, vanaf het moment dat zij hem te kennen gaf niet voor hem te willen werken, vastpakte en dat dit zodanig hardhandig was dat het pijn deed en dat zij er blauwe plekken aan overhield. Het begon vaak als stoeien, maar uiteindelijk deed hij haar dan pijn. Ook heeft hij haar vastgepakt, tegen de muur geduwd en op de bank gegooid. De mishandelingen gebeurden zowel in haar woning alsook in de woning van verdachte57. De verbalisant heeft tijdens het verhoor geconstateerd dat op de linkerbovenarm en het rechteronderbeen van [medeverdachte/slachtoffer] duidelijk blauwe plekken zichtbaar waren58 en heeft hiervan foto’s gemaakt59. Daarnaast is [medeverdachte/slachtoffer] onderzocht door een forensisch geneeskundige. Deze heeft diverse bloeduitstortingen over het hele lichaam van [medeverdachte/slachtoffer] geconstateerd, waarvan de meesten inmiddels (groten-)deels verdwenen waren. De geconstateerde letsels passen volgens de geneeskundige bij het verhaal van mishandeling.60 Verdachte heeft hierover verklaard dat hij met [medeverdachte/slachtoffer] heeft gestoeid en dat hij weet dat hij daarbij hardhandig is61. Dat hij hardhandig is blijkt ook uit de navolgende sms-berichten:

Sms-bericht 3 april 2013 22:54:02 uur ([medeverdachte/slachtoffer] sms’t aan verdachte): ‘doe me gwn niet expres pijn’.

Sms-bericht 3 april 2013 22:56:13 uur (verdachte sms’t aan [medeverdachte/slachtoffer]): ‘voor mij is het gewoon een spel en ja, ik ben hardhandig’.

Sms-bericht 3 april 2013 22:58:35 uur ([medeverdachte/slachtoffer] sms’t aan verdachte): ’t enige wat ik dan vraag is doe alsjeblieft wat zachter, geen blauwe plekken meer’.62

De verklaring van [medeverdachte/slachtoffer], in onderling samenhang bezien met voornoemde sms-berichten en de verklaring van verdachte, en het geconstateerde letsel bij [medeverdachte/slachtoffer] brengen de rechtbank tot de conclusie dat verdachte het slachtoffer [medeverdachte/slachtoffer] in de tenlastegelegde periode meerdere keren opzettelijk heeft mishandeld.

Feit 4

De rechtbank acht feit 4 wettig en overtuigend bewezen gelet op:

De bewezenverklaring

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat verdachte

1.

hij op een of meer tijdstip(pen) in of omstreeks de periode van 1 januari 2013

tot en met 06 april 2013 te Goes en/of Kapelle en/of Vlissingen en/of Domburg

en/of elders, in elk geval (telkens) in Nederland,

(lid 3 sub 1)

tezamen en in vereniging met een ander of anderen

een ander of anderen, te weten, [slachtoffer 1] en/of [slachtoffer 2]

en/of [slachtoffer 3]

(lid 1, onder 1°)

door dwang en/of geweld en/of één of meer (andere) feitelijkheden en/of door

dreiging met geweld en/of andere feitelijkheden, door fraude, afpersing,

misleiding dan wel door misbruik van uit feitelijke omstandigheden

voortvloeiend overwicht en/of door misbruik van de kwetsbare positie,

heeft geworven, vervoerd, overgebracht, gehuisvest en/of opgenomen

met het oogmerk van uitbuiting van die [slachtoffer 1] en/of [slachtoffer 2] en/of

en/of

(lid 1, onder 4°)

(telkens) met één of meerdere van de onder 1° van dit artikel genoemde

middelen, te weten door dwang en/of geweld en/of één of meer (andere)

feitelijkheden en/of door dreiging met geweld en/of andere feitelijkheden,

door fraude, afpersing,

misleiding dan wel door misbruik van uit feitelijke omstandigheden

voortvloeiend overwicht en/of door misbruik van de kwetsbare positie,

die [slachtoffer 1] en/of [slachtoffer 2] en/of [slachtoffer 3] heeft gedwongen en/of bewogen zich

beschikbaar te stellen tot het verrichten van arbeid en/of diensten dan wel de

onder 1° van dit artikel genoemde omstandigheden enige handeling(en) heeft

ondernomen waarvan hij, verdachte en/of diens mededader(s) wist(en) of

redelijkerwijs moest(en) vermoeden dat die [slachtoffer 1] en/of [slachtoffer 2] en/of

[slachtoffer 3] zich daardoor beschikbaar zou(den) stellen tot het verrichten van

arbeid en/of diensten,

en/of

(lid 1, onder 6°)

(telkens) opzettelijk voordeel heeft getrokken uit de uitbuiting van die De

Rooij en/of [slachtoffer 2] en/of [slachtoffer 3],

en/of

(lid 1, onder 9°)

(telkens) met één of meerdere van de onder 1° genoemde middelen, te weten door

dreiging met geweld en/of andere feitelijkheden, door fraude, afpersing,

misleiding dan wel door misbruik van uit feitelijke omstandigheden

voortvloeiend overwicht en/of door misbruik van de kwetsbare positie

die [slachtoffer 1] en/of [slachtoffer 2] en/of [slachtoffer 3] heeft bewogen hem, verdachte en/of

zijn mededader(s) te bevoordelen uit de opbrengst van haar/hun seksuele

handelingen met en/of voor een derde,

immers heeft/hebben verdachte en/of zijn mededader(s) (één of meermalen)

verdienen was en/of dat zij dan lid moest(en) worden van "de groep" en/of

daarvoor een eed moest(en) afleggen, met als doel deze perso(o)n(en) voornoemd

in de prostitutie te brengen en/of dat het verlaten van "de groep" alleen

mogelijk was door betaling van een bedrag van 5000 euro, althans een groot

geldbedrag en/of door het leveren van (2) nieuwe leden voor de groep en/of

internet gezet en/of laten zetten ([sitenaam 1] en/of [sitenaam 2]) en/of

hiervoor (een) (naakt)foto('s) van die [slachtoffer 1] en/of [slachtoffer 2] en/of [slachtoffer 3]

gemaakt en/of laten maken en/of bij de advertentie gezet en/of laten zetten

en/of hiertoe die [slachtoffer 3] een electrische schok toegebracht met een taser en/of

dat wapen op/tegen haar hoofd te zetten en/of (daarbij) te zeggen dat hij haar

gaat afmaken / vermoorden, althans woorden van soortgelijke aard en/of

strekking en/of heeft gedreigd haar familie iets aan te zullen doen en/of

getrokken en/of haar mee naar een afgelegen plek genomen en/of aldaar een

steen gepakt en aan die [slachtoffer 2] gevraagd of ze er snel vanaf wilde zijn of

langzaam vanaf, althans woorden van gelijke dreigende aard en/of strekking

en/of

door welke feiten en omstandigheden voor die [slachtoffer 1] en/of [slachtoffer 2] en/of

[slachtoffer 3] een (afhankelijkheids)situatie is ontstaan waaraan zij zich niet

heeft/hebben kunnen onttrekken en/of tengevolge waarvan zij geen weerstand aan

verdachte en zijn mededaders heeft/hebben kunnen bieden;

3.

hij op een of meer tijdstip(pen) in of omstreeks de periode van 01 januari

2013 tot en met 6 april 2013 te Goes opzettelijk mishandelend een persoon (te

weten [medeverdachte/slachtoffer]), (telkens) hardhandig haar lichaam heeft vastgepakt en/of in

haar lichaam heeft geknepen, waardoor deze letsel heeft bekomen en/of pijn

heeft ondervonden;

4.

hij in of omstreeks de periode van 01 januari 2013 tot en met 06 april 2013,

althans op of omstreeks 6 april 2013 te Goes, althans in Nederland, een of

meer wapens van categorie III, te weten een alarmpistool, (merk ME, model 8

general) voorhanden heeft gehad;

en/of

hij in of omstreeks de periode van 01 januari 2013 tot en met 06 april 2013,

althans op of omstreeks 6 april 2013 te Goes, althans in Nederland, een of

meer wapen(s) van categorie II, te weten een stroomstootwapen (model WS 912),

voorhanden heeft gehad.

De rechtbank acht niet bewezen hetgeen meer of anders is ten laste gelegd. Verdachte zal daarvan worden vrijgesproken.