Uitspraken

tegen:

Partijen worden hierna ook '[eiser]', 'de Staat', '[gedaagde 2]', '[gedaagde 3]', en '[gedaagde 4]' genoemd.

1. De feiten

Op grond van de stukken en het verhandelde ter zitting van 19 juni 2007 wordt in dit geding van het volgende uitgegaan.

1.1. [eiser] is van Koerdische afkomst en is een van de oprichters van het in Brussel gevestigde Koerdische parlement in ballingschap.

1.2. [gedaagde 2] is secretaris-generaal van het Ministerie van Justitie. [gedaagde 3] is advocaat-generaal in het ressortsparket 's-Hertogenbosch. [gedaagde 4] is hoofddirecteur van de Dienst Justitiële Inrichtingen van voornoemd ministerie.

1.3. In 1998 is [eiser] gearresteerd. Sindsdien is hij gedetineerd. [eiser] heeft bijna zes jaar van zijn detentie doorgebracht in de Extra Beveiligde Inrichting (EBI) te Vught.

1.4. [gedaagde 3] was de behandelend advocaat-generaal in het hoger beroep van de strafzaak tegen [eiser].

1.5. In dat hoger beroep heeft het gerechtshof 's-Hertogenbosch [eiser] bij arrest van 30 juli 2002 veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf, wegens diverse misdrijven waaronder het medeplegen van moord en het als bestuurder deelnemen aan een criminele organisatie. Deze veroordeling is voor een (zeer) groot deel gebaseerd op zogeheten tapverslagen.

1.6. [eiser] heeft tegen het arrest van het gerechtshof 's-Hertogenbosch beroep in cassatie ingesteld. De Hoge Raad heeft dat beroep bij arrest van 21 oktober 2003 verworpen.

1.7. Vanaf 12 augustus 2005 verblijft [eiser] in de Penitentiaire Inrichting Midden Holland, locatie Alphen aan den Rijn (hierna ook 'de P.I. Alphen aan den Rijn').

1.8. Op 14 januari 2007 heeft [eiser] de (unit)directeur van de P.I. Alphen aan den Rijn verzocht om drie personen te mogen uitnodigen voor een gesprek in deze instelling ten behoeve van het televisieprogramma Zembla. De (unit)directeur heeft dat verzoek afgewezen. Tegen die afwijzing heeft [eiser] beklag gedaan bij de in artikel 62 lid 1 van de Penitentiaire beginselenwet (Pbw) bedoelde beklagcommissie (hierna 'de beklagcommissie'). Bij beslissing van 26 maart 2007 is het beklag ongegrond verklaard. [eiser] heeft tegen die beslissing vervolgens beroep ingesteld bij de in artikel 69 lid 2 Pbw bedoelde beroepscommissie uit de Raad voor strafrechtstoepassing en jeugdbescherming (hierna 'de beroepscommissie'). Op dit beroep is nog niet beslist.

1.9. De door [eiser] overgelegde Nederlandse vertaling van een aantal fragmenten uit een in het Turks opgesteld "aanvullend rapport" - van welk aanvullend rapport in dit kort geding slechts het voorblad, de eerste pagina en de laatste pagina zijn overgelegd - vermeldt, kort gezegd, dat [eiser] het slachtoffer is geworden van een complot en dat hij is gestraft omdat hij heeft bemiddeld bij besprekingen tussen de PKK en de Turkse generale staf. Verder vermeldt deze vertaling onder meer dat [gedaagde 2], kort samengevat, onder druk is gezet omdat hij zich in het bijzonder in Turkije heeft schuldig gemaakt aan pedofiele praktijken en dat [gedaagde 2] zich vervolgens "speciaal heeft beziggehouden" met de zaak van [eiser].

1.10. Op of omstreeks 2 april 2007 is namens [eiser] aangifte gedaan van diverse misdrijven, waaronder wederrechtelijke vrijheidsberoving en deelneming aan een criminele organisatie, die zouden zijn gepleegd door [gedaagde 2] en mr. H.M.P. Hillenaar, de officier van justitie die (aanvankelijk) de strafzaak in eerste aanleg tegen [eiser] heeft behandeld (hierna 'Hillenaar'), en door diverse onbekende derden. Tevens heeft [eiser] aangifte gedaan van seksuele misdrijven die [gedaagde 2] zou hebben gepleegd.

1.11. Naar aanleiding van deze aangifte heeft het Openbaar Ministerie een oriënterend onderzoek ingesteld, dat thans nog loopt.

1.12. Op 3 april 2007 heeft De Telegraaf een artikel gepubliceerd over deze aangifte. Naar aanleiding van dit artikel heeft een lid van de Tweede Kamer op 4 april 2007 vragen gesteld aan de Minister van Justitie.

1.13. In een aan de advocaten van [eiser] gerichte brief van 5 april 2007 heeft mr. H.J.A. Knijff, advocaat te 's-Gravenhage, namens [gedaagde 2] betwist dat [gedaagde 2] zich schuldig zou hebben gemaakt aan de door [eiser] gestelde misdrijven en in verband daarmee (met name) meegedeeld dat [gedaagde 2] in 1986 voor het laatst in Turkije is geweest.

1.14. Bij brief van 10 april 2007 hebben de advocaten van [eiser] aan het Landelijk Parket een kopie gezonden van onder meer de brief van mr. Knijff en een op 25 december 2002 gedateerd document dat volgens [eiser] afkomstig is van de Turkse overheid en waaruit volgens [eiser] volgt dat [gedaagde 2] dertien keer in Turkije is geweest in de jaren 1995 tot en met 2002.

1.15. Op 12 april 2007 hebben (in ieder geval) [gedaagde 2] en [gedaagde 4] een bezoek gebracht aan de P.I. Alphen aan den Rijn. In verband hiermee zijn [eiser] en een hierna 'T.' te noemen medegedetineerde ingesloten in hun respectieve cellen, op grond van een aan hen opgelegd bewaardersarrest.

1.16. Tegen deze insluiting hebben zowel [eiser] als T. beklag gedaan bij de beklagcommissie.

1.17. In een verklaring van 22 mei 2007 heeft T. verklaard dat het hoofd van de betreffende afdeling hem op 13 april 2007 heeft meegedeeld dat de insluiting van [eiser] en T. verband hield met een bezoek van [gedaagde 2], [gedaagde 4] en [gedaagde 3] aan de P.I. Alphen aan den Rijn. Verder heeft T. onder meer verklaard dat, kort gezegd, zijn insluiting te maken moet hebben gehad met zijn medewerking aan een artikel over "topambtenaren".

1.18. Bij beslissing van 4 juni 2007 heeft de beklagcommissie de klacht van [eiser] tegen zijn insluiting op 12 april 2007 gegrond verklaard, omdat, kort gezegd, een bewaardersarrest bedoeld is voor spoedgevallen, waarvan in dit geval geen sprake was. Tevens heeft de beklagcommissie bepaald dat aan [eiser] als tegemoetkoming een telefoonkaart van € 10,-- moet worden verstrekt.

1.19. In een e-mail van 14 juni 2007 heeft [X], die kennelijk werkzaamheden verricht voor het televisieprogramma Zembla, aan een van de advocaten van [eiser] een (ruwe) Nederlandse vertaling gezonden van een brief [Y], een Turkse journalist. Deze vertaling vermeldt, kort gezegd, dat [Y] uit diverse bronnen heeft vernomen dat [eiser] is vervolgd voor misdrijven die hij niet heeft begaan.

1.21. Tegen [eiser] is thans nog een ontnemingsprocedure aanhangig. Verder lopen er nog diverse klachtprocedures in verband met in 1998 gelegde strafrechtelijke beslagen. In al deze procedures is [gedaagde 3] de behandelend advocaat-generaal.

2. De vorderingen, de gronden daarvoor en het verweer

2.3. Gedaagden voeren gemotiveerd verweer, dat hierna, voor zover nodig, zal worden besproken.

3. De beoordeling van het geschil

3.1. [eiser] legt aan zijn vorderingen ten grondslag dat gedaagden jegens hem onrechtmatig handelen. De burgerlijke rechter, in dit geval de voorzieningenrechter in kort geding, is dan ook bevoegd om van zijn vorderingen kennis te nemen.

3.2. Zoals tussen partijen niet in geschil is, is [eiser] ontvankelijk in zijn vordering die er toe strekt dat [gedaagde 2], [gedaagde 3] en [gedaagde 4] zich zullen onthouden van bemoeienis met hem. Voor [eiser] staat immers geen andere rechtsgang open waarin hij die vordering kan instellen en het is voorshands voldoende aannemelijk dat hij een spoedeisend belang bij deze vordering heeft. Allereerst zal daarom beoordeeld worden of deze vordering toewijsbaar is. De andere vordering, die er toe strekt dat het [eiser] zal worden toegestaan om contacten met de media te onderhouden, zal daarna aan de orde komen.

3.3. Gedaagden hebben met klem weersproken dat (met name) [gedaagde 2] zich schuldig zou hebben gemaakt aan de misdrijven waarvan [eiser] hem beschuldigt. Verder hebben zij vooral aangevoerd dat [gedaagde 2] en [gedaagde 4] op 12 april 2007 een werkbezoek hebben afgelegd dat reeds lang voordat de onderhavige aangifte is gedaan was gepland en dat [gedaagde 3] aan dit werkbezoek geen deel heeft genomen.

3.4. Cruciaal voor de toewijsbaarheid van de vordering die er toe strekt dat [gedaagde 2], [gedaagde 3] en [gedaagde 4] zich zullen onthouden van bemoeienis met [eiser] is naar voorlopig oordeel de vraag of [gedaagde 2] zich schuldig heeft gemaakt aan (een van) de zeer ernstige misdrijven waarvan [eiser] hem beschuldigt. Alleen indien het voorshands voldoende aannemelijk zou zijn dat die vraag bevestigend beantwoord zou moeten worden zou het werkbezoek van 12 april 2007 naar voorlopig oordeel kunnen worden gezien als een poging tot intimidatie van [eiser], daargelaten hoe lang van tevoren dit werkbezoek was gepland en of [gedaagde 3] hierbij aanwezig was.

3.6. Wat betreft de vordering die er toe strekt dat het [eiser] zal worden toegestaan om contacten met de media te onderhouden, hebben gedaagden allereerst aangevoerd dat [eiser] daarin niet-ontvankelijk moet worden verklaard omdat er voor hem in dit verband een bijzondere, met voldoende waarborgen omklede rechtsgang openstaat, te weten de mogelijkheid tot het in voorkomend geval indienen van een klacht bij de beklagcommissie, eventueel gevolgd door het instellen van beroep bij de beroepscommissie.

3.7. Dit verweer slaagt. Naar voorlopig oordeel moet de onderhavige bijzondere rechtsgang - waarvan [eiser] in dit verband ook gebruik maakt, zoals hiervoor onder 1.8 is vastgesteld - als een met voldoende waarborgen omklede rechtsgang worden gezien, mede gelet op de onafhankelijke positie van de Raad voor strafrechtstoepassing en jeugdbescherming. [eiser] kan daarom niet worden ontvangen in de onderhavige vorderingen. De kritiek die [eiser] heeft geleverd op de jurisprudentie van de beroepscommissie maakt dat naar voorlopig oordeel niet anders. Mocht [eiser] zich niet kunnen verenigen met de beslissing die de beroepscommissie zal nemen op zijn hiervoor onder 1.8 genoemde beroep, dan kan hij zich ter zake van een schending van zijn recht op vrije meningsuiting wenden tot het Europees Hof voor de Rechten van de Mens.

3.8. Het voorgaande leidt tot de conclusie dat de onder 2.1 sub a weergeven vordering zal worden afgewezen en dat [eiser] niet-ontvankelijk zal worden verklaard in zijn onder 2.1 sub b weergegeven vordering. [eiser] zal, als de in het ongelijk gestelde partij, worden veroordeeld in de kosten van dit geding.

4. De beslissing

De voorzieningenrechter:

wijst de onder 2.1 sub a weergegeven vordering af;

verklaart [eiser] niet-ontvankelijk in zijn onder 2.1 sub b weergegeven vordering;

Dit vonnis is gewezen door mr. R.J. Paris en uitgesproken ter openbare zitting van 25 juni 2007 in tegenwoordigheid van de griffier.

jwo