Uitspraken

Het standpunt van het Openbaar Ministerie

De officier van justitie is van mening dat beide ten laste gelegde feiten wettig en overtuigend bewezen dienen te worden verklaard en zij baseert zich daarbij op de zich in het dossier bevindende bewijsmiddelen.

Het standpunt van de verdediging

De verdediging heeft zich op het standpunt gesteld dat bij gebrek aan steunbewijs bij de verklaring van aangeefster, er sprake is van onvoldoende wettig en overtuigend bewijs ten aanzien van beide ten laste gelegde feiten, waardoor verdachte integraal dient te worden vrijgesproken.

Bewijsmiddelen 1

Aangeefster heeft verklaard dat op 14 juni 2014 omstreeks 05.30 uur een auto stopte en dat de bestuurder, verdachte, vroeg of aangeefster wilde dat hij haar naar huis zou brengen. Verdachte begon direct te rijden toen zij instapte. Verdachte wist toen nog niet waar aangeefster naar toe moest en heeft meerdere keren gezegd dat dit niet de goede weg was. Op het moment dat aangeefster het niet vertrouwde, omdat ze op dat moment buiten de stad reden en zij borden zag met Hilversum, Groningen en Amersfoort erop, belde zij een vriend van haar, [getuige] (de rechtbank begrijpt [getuige]). Aangeefster vertelde hem in het Engels dat zij bij een man in de auto zat waarvan ze niet wist waar hij haar heen ging brengen, maar dat zij beschreef dat zij de autodealers Volkswagen en Mini en waarschijnlijk Ford zag en een bord met ‘Utrecht 9’ er op.2 De man zei vervolgens tegen aangeefster: “ja, ja, wij rijden naar Utrecht”. Vervolgens heeft aangeefster tegen [getuige] gezegd dat zij hem zou bellen als zij thuis was en ze heeft opgehangen. Aangeefster zag ook dat de man weer richting Utrecht reed. Even later wilde aangeefster haar telefoon weer pakken om [getuige] nogmaals te bellen, omdat ze bang begon te worden. Toen begon alles. De man pakte haar telefoon af en gooide het naast hem. Aangeefster opende de deur van de auto en probeerde uit de auto te springen. Daarop pakte de man haar bij haar arm vast, zo hard dat ze niet los kon maken, en trok aan haar haar.3 Aangeefster zei vervolgens dat zij haar creditcard bij zich had en dat zij naar een geldautomaat konden gaan. De man stopte de auto, pakte haar hoofd en zei: “suck it”. Hij zei tegen haar dat hij haar geen pijn zou doen, als zij zou doen wat hij wilde.4 De man had zijn broek opengemaakt en zijn penis eruit gehaald, pakte haar hoofd en duwde dat er naartoe. Ze deed de penis in haar mond en hij begon bewegingen met haar hoofd te maken. Vervolgens zei de man dat zij haar broek uit moest doen. Aangeefster deed dit.5 Vervolgens zei de man tegen aangeefster “outside, outside”.6 Aangeefster stapte uit de auto. De man trok de onderbroek van aangeefster naar beneden en deed zijn penis in haar vagina. Hij pakte haar haren vast, zodat hij haar hoofd naar achteren trok en hij begon haar gezicht te likken en deed zijn tong in haar mond. Hij deed dit terwijl hij achter haar stond. De penis ging erin en eruit. Hij deed haar shirt omhoog en raakte haar borsten en buik aan en sloeg op haar billen. Hij likte en penetreerde aangeefster weer, maar toen in haar anus.7 Dit deed pijn en dus ging aangeefster schreeuwen. De man zei: “wrong hole, mistake”. Toen heeft hij zijn penis weer in haar vagina gedaan.8 Daarna moest zij hem pijpen en zijn testikels likken. Hij duwde haar toen naar beneden, waardoor aangeefster met haar knie op de grond terecht kwam en een wond op haar knie heeft. Terwijl ze zijn ballen likte, trok hij zichzelf af. Vervolgens moest aangeefster op haar rug op de achterbank van de auto gaan liggen en daar penetreerde de man aangeefster nogmaals. Vervolgens stopte de man en deed zijn broek dicht.9

Aangeefster heeft verder nog verklaard dat haar telefoon is gaan rinkelen toen zij buiten de auto stond. Zij vroeg aan de man of zij haar telefoon mocht pakken, maar hij zei toen dat ze nog wel terug zouden bellen.10

Verbalisanten hebben verklaard dat zij met aangeefster de route reden waarover aangeefster heeft verklaard dat verdachte deze route met haar heeft gereden op 14 juni 2014. De verbalisanten reden via de Waterlinieweg de A28 richting Amersfoort op en namen de afslag Zeist-Oost. Aangeefster heeft onderweg verklaard dat zij het ANWB bord herkende boven de A28 richting Amersfoort waarop de steden Hilversum, Groningen en Amersfoort stonden. Ook heeft zij de autodealers Volvo, Ford en Mini in Huis ter Heide herkend en het ANWB bord met daarop “Utrecht 9”, welke bij de oprit naar de A28 staat.11

Getuige [getuige] heeft verklaard dat hij die nacht door aangeefster werd gebeld terwijl hij bij vrienden was. Aangeefster zei tegen hem dat ze met ‘a guy’ was en dat die haar thuis zou brengen, maar dat dat niet thuis was. De getuige heeft verder verklaard dat hij aan haar stem hoorde dat zij ontdaan was.12 Ook heeft hij verklaard dat aangeefster zei dat ze niet kon zien waar ze was en dat ze zou terugbellen met haar locatie zodat hij haar kon komen ophalen. Ze zei: ‘hij zou me naar huis brengen, maar heeft me ergens naartoe gebracht waar ik niet thuis hoor’.13

Uit de telefoongegevens van aangeefster blijkt dat de telefoon van aangeefster op 14 juni 2014 om 05.51 uur voor het laatst uitbelt naar [getuige]. Dit telefoongesprek duurt 159 seconden. Verder blijkt uit de telefoongegevens dat er op 14 juni 2014 te 06.19 uur drie maal is ingebeld door het mobiele nummer dat eindigt op *[telefoonnummer], maar dat er geen contact tot stand is gekomen.14 Dit blijkt het mobiele nummer van [A] te zijn. Zij heeft aan verbalisanten verklaard dat [getuige] haar telefoon had geleend omdat hij een vriendin wilde bellen, omdat hij zich zorgen maakte.15

Verdachte heeft ter zitting bekend op de in de tenlastelegging genoemde plaats en tijd zowel orale als vaginale seks met aangeefster te hebben gehad.16

De hiervoor weergegeven feiten en omstandigheden worden slechts gebezigd tot het bewijs van dat tenlastegelegde feit waarop deze blijkens de inhoud kennelijk betrekking hebben.

Bewijsoverweging

In deze zaak staat vast dat er op 14 juni 2014 seksuele handelingen hebben plaatsgevonden tussen aangeefster en verdachte, waarbij verdachte meerdere keren het lichaam van aangeefster is binnengedrongen. De vraag die de rechtbank dient te beantwoorden is of de seksuele handelingen hebben plaatsgevonden met wederzijds goedvinden of dat er sprake is geweest van verkrachting van aangeefster.

De kern van het bewijs in deze zaak is de verklaring van aangeefster. De rechtbank is van oordeel dat haar verklaring op een aantal belangrijke punten wordt ondersteund door andere bewijsmiddelen. Zo heeft aangeefster verklaard [getuige] te hebben gebeld vanuit de auto van verdachte. De historische telefoongegevens van aangeefster bevestigen dat aangeefster (2,5 minuten) met [getuige] heeft gebeld. Vervolgens wordt aangeefster nog drie keer teruggebeld door [getuige], die kennelijk ongerust is geworden door het eerdere telefoongesprek, maar wordt er door aangeefster niet opgenomen, en dit past bij de verklaring van aangeefster dat zij, als zij buiten de auto staat, haar telefoon hoort overgaan.

Van belang is verder dat aangeefster aan [getuige] de route heeft verteld die gereden werd en dat zij daarom de autodealers buiten de stad benoemde. Ze heeft hierover verder verklaard dat [getuige] haar niet begreep. Uit de verklaring van [getuige] blijkt dat hij haar inderdaad niet helemaal begreep. Ze probeerde een straatnaam te noemen maar dat kwam er verhaspeld uit. Aangeefster heeft verklaard dat verdachte wél begreep wat ze door de telefoon tegen [getuige] zei. Verdachte zei, ja, ja we rijden naar Utrecht en wees haar de het bord met “Utrecht 9” bij de oprit van de A28. Nu door het narijden van de route o.a. langs de autodealers, is vastgesteld dat dit buiten Utrecht heeft plaatsgevonden, is de verklaring van verdachte, dat hij de stad niet uit is geweest, althans niet verder dan de Uithof, ongeloofwaardig. Ook is het hoogst ongeloofwaardig dat verdachte, zoals hij heeft verklaard, niet gemerkt heeft dat aangeefster 2,5 minuten naar iemand heeft gebeld terwijl zij naast verdachte in de auto zat en ontdaan of gestrest zoals [getuige] zegt, een gesprek voert. Bovengenoemde bewijsmiddelen zijn strijdig met het alternatieve scenario dat door verdachte is geschetst, namelijk dat aangeefster in de auto is gestapt, ondanks vragen niet heeft gezegd waar zij heen moest en dat zij onder het rijden, in de stad al, zelf is begonnen met de seksuele handelingen, terwijl hij met een sigaretje en een muziekje een ontspannen sfeer creëerde in de auto.

Op grond van al het voorgaande heeft de rechtbank geen reden te twijfelen aan het feit dat aangeefster door verdachte van haar vrijheid is beroofd en vervolgens is gedwongen tot het ondergaan van seksuele handelingen, waaronder het binnendringen met de penis in de mond, vagina en anus van aangeefster. De rechtbank acht, gelet op het voorgaande, beide ten laste gelegde feiten wettig en overtuigend bewezen.