vonnis
RECHTBANK HAARLEM
Sector civiel recht
zaaknummer / rolnummer: 167919 / KG ZA 10-157
Vonnis in kort geding van 6 mei 2010
in de zaak van
[Eiseres],
wonende te Amsterdam,
eiseres,
advocaat mr. A.C. Herweijer,
tegen
[Gedaagde],
wonende te Wormerveer, gemeente Zaanstad,
gedaagde,
verschenen in persoon.
Partijen zullen hierna [eiseres] en [gedaagde] genoemd worden.
1. De procedure
1.1. Het verloop van de procedure blijkt uit:
- de dagvaarding
- de mondelinge behandeling.
1.2. Ten slotte is vonnis bepaald.
2. De feiten
2.1. [eiseres] heeft zeven konijnen. Een van de konijnen van [eiseres], door haar Punkie genoemd werd niet geaccepteerd door de andere vrouwtjes konijnen van [eiseres] en moest daarom alleen in een aparte kooi verblijven.
2.2. Bij email van 28 februari 2009 heeft [eiseres] [gedaagde] gevraagd of Punkie bij haar terecht zou kunnen komen of dat [gedaagde] anders zou kunnen bemiddelen.
2.3. Bij email van 1 maart 2009 heeft [gedaagde] [eiseres] onder meer het volgende geschreven:
Ik ben geen officiële opvang.
Het is mijn hobby om konijnen en soms ook andere kleine dieren op te vangen en te herplaatsen.
Als professioneel dierenverzorgster gaat mij het herplaatsen van dieren vrij makkelijk af omdat ik veel contacten in de dierenwereld heb.
2.4. Bij latere email van 1 maart 2009 heeft [gedaagde] [eiseres] onder meer het volgende geschreven:
Net als een officieel asiel/opvang geef ik geen privé-gegevens door van waar ik dieren plaats. Ik kan wel jouw gegevens meegeven met de nieuwe eigenaar, zodat diegene de keuze kan maken om contact op te nemen met jou. Je kunt mij altijd mailen hoe het met haar gaat en of ze al herplaatst is.
2.5. Op 8 maart 2009 heeft [eiseres] Punkie aan [gedaagde] afgegeven.
2.6. Bij email van 21 maart 2009 heeft [gedaagde] [eiseres] onder meer het volgende geschreven:
Ik heb Punkie op een heel ongebruikelijke manier gekoppeld aan een (nieuwe) groep van 4 voedsters en een gecastreerde ram.
Ik heb alles gewoon losgelaten in de tuin. Punkie dacht de boel wel even te domineren, maar ze kreeg 3 voedsters achter haar aan en toen moest ze het ontgelden, hahahaha! (de plukken haar vlogen in het rond) (…)
Ik heb ze afgelopen woensdag naar een zorgboerderij gebracht, waar het nog steeds goed gaat. Ik heb met de zorgboerderij afgesproken, dat als het toch mis mocht gaan, dat ik Punkie dan weer gewoon terug neem.
Tot nu toe niks van ze gehoord, dus ik heb goede hoop. (…)
2.7. Naar aanleiding van bovenstaande email heeft [eiseres] verscheidene pogingen gedaan te achterhalen hoe het, na deze vechtpartij, met Punkie gaat en op welke zorgboerderij Punkie is herplaatst.
2.8. [gedaagde] weigert [eiseres] de gevraagde informatie te verschaffen. Bij email van 19 februari 2010 heeft [gedaagde] onder meer het volgende aan de advocaat van [eiseres] geschreven:
Ik vang als hobby konijnen en soms ook andere kleine dieren op en probeer ze te herplaatsen. Ik ben geen officiële opvang/stichting en doe het geheel belangeloos. (dit communiceer ik ook altijd goed naar mensen die afstand komen doen van hun dier)
Ook mevrouw [eiseres] heeft gratis(!) gebruik gemaakt van mijn aanbod. Ik laat mij dan ook niet voorschrijven hoe ik dieren moet herplaats, omdat ik dat als professioneel dierenverzorgster heel goed zelf kan.
Als iemand afstand doet van z’n dier, dan is het dier niet meer van diegene die er afstand van heeft gedaan. Daarin is de wet duidelijk en valt niet over te twisten!
Ik geef nooit zonder toestemming adresgegevens door aan derden i.v.m. de privacywetgeving. (…)
3. Het geschil
3.1. [eiseres] vordert dat:
het de voorzieningenrechter van de Rechtbank Haarlem, op grond van vorenstaande feiten, moge behage, bij vonnis, voor zover mogelijk uitvoerbaar bij voorraad, gedaagde, te veroordelen, om aan eiseres:
Primair:
de verblijfplaats van Punkie te verstrekken op straffe van verbeurte van een dwangsom van 250 euro per dag, voor iedere dag na datum vonnis, dat gedaagde in verzuim blijft deze informatie te verschaffen,
en indien en voor zover u Edelachtbare niet tot veroordeling van het bovenstaande kunt komen,
Subsidiair:
gedaagde te veroordelen al dat gene te doen wat binnen haar mogelijkheden ligt om eiseres de mogelijkheid te geven zich te kunnen vergewissen van het nog in leven zijn van Punkie, het welzijn van Punkie, kortom de leefomstandigheden van Punkie op dit moment, (in concreto: bijvoorbeeld: een video opname met bewijs van tijdstip, verklaring op schrift) op straffe van verbeurte van een dwangsom van 250 euro per dag, voor iedere dag na datum vonnis, dat gedaagde in verzuim blijft deze informatie te verschaffen.
Alsmede gedaagde te veroordelen in de kosten van dit geding, waaronder begrepen de eigen bijdrage van eiseres, het griffierecht, uittrekstel GBA en de betekeningkosten dagvaarding
en indien gedaagde niet binnen veertien dagen na dagtekening van de aanschrijving tot vrijwillige voldoening van het te dezen te wijzen vonnis heeft voldaan, aan eiseres te voldoen de na het te dezen te wijzen vonnis nog vallende kosten (de nakosten), welke voor wat betreft het nasalaris forfaitair wordt berekend op een bedrag van € 131,- zonder betekening, te verhogen met een bedrag van € 68,- in geval van betekening.
3.2. [eiseres] legt - samengevat - het volgende aan haar vordering ten grondslag. Tussen haar en [gedaagde] is overeengekomen dat [gedaagde] een goed onderkomen voor Punkie zou zoeken. De volharding in het weigeren door [gedaagde] verdere informatie over het welzijn van Punkie te verstrekken is strijdig met het ongeschreven recht in het maatschappelijk verkeer. Het betaamt in het maatschappelijk verkeer niet om een voormalig eigenaresse in onzekerheid te laten over het welzijn van haar huisdier. [gedaagde] handelt daarmee jegens [eiseres] onrechtmatig in de zin van artikel 6:162 van het Burgerlijk Wetboek.
3.3. [gedaagde] voert verweer. Op de stellingen van partijen wordt hierna, voor zover van belang, nader ingegaan.
4. De beoordeling
4.1. Ten verwere tegen zowel de primaire als de subsidiaire vordering van [eiseres] heeft [gedaagde] het volgende aangevoerd. [eiseres] heeft afstand gedaan van Punkie. Daarmee heeft zij alle zeggenschap over Punkie verloren. Daarnaast heeft [gedaagde], voordat Punkie door [eiseres] aan haar is overgedragen, duidelijk te kennen dat zij geen privé gegevens van de nieuwe eigenaren van de door haar herplaatste dieren verstrekt.
4.2. De voorzieningenrechter overweegt als volgt.
Door Punkie op 8 maart 2009 aan [gedaagde] af te geven heeft [eiseres] afstand gedaan van haar rechten ten aanzien van Punkie.Door [eiseres] wordt ook erkend dat zij niet langer de eigenaar van Punkie is. Dat aan het doen van die afstand door [eiseres] door [gedaagde] geaccepteerde voorwaarden zijn verbonden, is in dit kort geding niet komen vast te staan. Het feit dat Punkie om niet door [eiseres] aan [gedaagde] is afgestaan, kan dit alles niet anders maken. Eens gegeven blijft gegeven, luidt een al oud gezegde.
4.3. In ieder geval is niet komen vast te staan dat door [eiseres] is bedongen dat zij Punkie bij de nieuwe eigenaar mocht bezoeken of het adres van de nieuwe eigenaar mocht ontvangen, zoals door haar tijdens de mondelinge behandeling naar voren is gebracht. Uit de email van 1 maart 2009, als hiervoor aangehaald onder 2.4. blijkt veeleer van het tegendeel. In deze email heeft [gedaagde] duidelijk te kennen gegeven dat zij geen privé-gegevens verstrekt van derden waar zij de dieren plaatst. Het standpunt van [eiseres] dat dit alleen geldt ten aanzien van particuliere personen en niet ten aanzien van een zorgboerderij, is door haar niet onderbouwd en al evenmin komen vast te staan. Een verplichting tot het verstrekken van meer gegevens dan [gedaagde] met haar email van 21 maart 2009 aan [eiseres] heeft verstrekt, vindt geen steun in het recht. Bij dat oordeel heeft de voorzieningenrechter betrokken dat [gedaagde] ter zitting daarnaar gevraagd heeft laten weten dat Punkie nog leeft en - in het kader van een ter zitting te treffen minnelijke regeling - bereid is [eiseres] daarvan een bewijsstuk (een foto van Punkie met daarop tevens een krant van de dag waarop de foto is genomen) te doen toekomen.
4.4. Gelet op het hiervoor overwogene, kan niet gezegd worden dat [gedaagde] jegens [eiseres] onrechtmatig heeft gehandeld door niet in te gaan op de verlangens van [eiseres]. De gevraagde voorzieningen zullen derhalve worden geweigerd.
4.5. [eiseres] zal als de in het ongelijk te stellen partij in de proceskosten worden veroordeeld. De kosten aan de zijde van [gedaagde] worden begroot op:
- vast recht EUR 263,00
Totaal EUR 263,00
4.6. Geheel los van het hiervoor overwogene en de hieronder te geven beslissing, wil de voorzieningenrechter niet onvermeld laten dat hij zich heeft verbaasd over het feit dat door de Raad voor Rechtsbijstand voor het onderhavige geschil een toevoeging aan [eiseres] is verstrekt. Dat de voorzieningenrechter daarin niet alleen staat, kan blijken uit de inhoud van de vele reacties op het internet die op de publicaties in de pers (met name in het Dagblad Zaanstreek) over het onderhavige kort geding zijn verschenen. Daarin wordt onder meer opgemerkt dat rechters zich toch met andere zaken zouden moeten bezig houden. Daarbij zijn degenen die in die trant reageren er nog niet eens van op de hoogte dat [eiseres] gebruik maakt van (grotendeels) door de overheid - lees de gemeenschap - gefinancierde rechtshulp. Om reden van het vorenstaande zal de voorzieningenrechter een kopie van deze uitspraak aan de Raad voor Rechtsbijstand, regio kantoor Amsterdam, doen toekomen.
5. De beslissing
De voorzieningenrechter
5.1. weigert de gevraagde voorzieningen,
5.2. veroordeelt [eiseres] in de proceskosten, aan de zijde van [gedaagde] tot op heden begroot op EUR 263,00,
5.3. verklaart dit vonnis wat betreft de kostenveroordeling uitvoerbaar bij voorraad.
Dit vonnis is gewezen door mr. A.J. van der Meer en in het openbaar uitgesproken op 6 mei 2010.?
.jpg?width=50&height=55)
.jpg?width=50&height=55)
