Uitspraken

Op 20 mei 2015 heeft een gesprek plaatsgevonden tussen [verweerder] en [medewerker 1] en [medewerker 2] van bedrijfsrecherchebureau Hoffman B.V. (hierna Hoffman). In dat gesprek is aan de orde gekomen dat [verweerder] krasloten heeft open gekrast zonder deze op de kassa aan te slaan en zonder deze te betalen, waarbij hij het prijzengeld aan zichzelf heeft uitgekeerd. In het gesprek heeft [verweerder] aangegeven dat dit in 2014 is begonnen. Dekker en Coesel hebben een gespreksverslag opgemaakt, dat is ondertekend door [verweerder]. Daarin wordt onder meer vermeld:

“(…) Ik ben ongeveer zeven weken geleden voor het eerst naar de psycholoog geweest. (…) Ik heb de psycholoog niet verteld dat ik dit met die krasloten doe. (…)”

Bij brief van 20 mei 2015 is het ontslag op staande voet schriftelijk bevestigd. De brief is afkomstig van Oliehandel en ondertekend door [statutair directeur]. In de brief wordt beschreven dat sprake is van ernstig verwijtbaar gedrag dat als dringende reden kwalificeert zodat een ontslag op staande voet aan de orde is. De brief vermeldt onder meer:

“(…) Uit dit gesprek [met de medewerkers van Hoffman, ktr] is naar voren gekomen dat je als stationsmanager van ons tankstation in [plaats], tijdens je werk krasloten die voor de verkoop bestemd waren, open gekrast hebt zonder deze krasloten af te rekenen en op de kassa aan te slaan. De prijzen die op de krassloten zijn gevallen heb je aan jezelf uitbetaald. Je hebt aangegeven dat dit al in 2014 is begonnen. Voorafgaande heb je in het gesprek bevestigd (…) Het openkrassen van krasloten, zonder deze op de kassa aan te slaan en zonder deze te betalen, maar wel de prijzen aan jezelf uit te keren, wordt gezien als diefstal van bedrijfseigendommen en is zo’n ernstig verwijtbaar gedrag dat ontslag op staande voet gegeven is. (…) Deze brief word je persoonlijk overhandigd, maar om er zeker van te zijn dat je dit bericht ontvangen hebt, zullen wij deze brief ook aangetekend verstuurd. (…)”

[verzoekster] legt aan haar verzoek – kort samengevat – het volgende ten grondslag.

Primair is sprake van een dringende reden en subsidiair van verandering in de omstandigheden zodanig dat de arbeidsovereenkomst billijkheidshalve met onmiddellijke ingang (voorwaardelijk) wordt ontbonden, voor het geval er nog een arbeidsovereenkomst tussen partijen mocht blijken te bestaan.

[verweerder] heeft zich schuldig gemaakt aan diefstal dan wel verduistering van zaken/goederen die aan [verzoekster] toebehoorden, waardoor [verweerder] het vertrouwen van [verzoekster] onwaardig is geworden.

[verweerder] concludeert tot afwijzing van het verzoek en voert hiertoe – kort samengevat – het volgende aan.

Er is geen sprake van een dringende reden of verandering van omstandigheden.

[verweerder] lijdt aan ernstige verslavingsproblematiek als gevolg waarvan zijn handelen niet verwijtbaar kan worden geacht.

Bovendien is sprake van een opzegverbod wegens ziekte, althans doet [verweerder] terecht een beroep op reflexwerking van het opzegverbod bij ziekte.

Er is geen sprake van diefstal omdat het oogmerk om zich het goed wederrechtelijk toe te eigenen ontbreekt. [verweerder] handelde vanuit een dwangmatige roes door zijn gokverslaving. Voor verduistering geldt hetzelfde. [verweerder] was verminderd toerekeningsvatbaar.

Daarnaast spelen andere persoonlijke omstandigheden een rol. Zo is sprake van ernstig overgewicht en wordt [verweerder] behandeld in de obesitaskliniek. Daarnaast ondervindt [verweerder] als gevolg van werkweken van vijftig tot zestig uur per week in de afgelopen jaren stress en burn out-verschijnselen.

Door het ontslag op staande voet ondervindt [verweerder] ernstig financieel nadeel.

Voor het geval geoordeeld wordt dat ontbinding van de arbeidsovereenkomst gerechtvaardigd is, wordt verzocht om een vergoeding toe te kennen ten laste van [verzoekster] ter hoogte van de transitievergoeding ad € 12.375,- bruto, althans een in goede justitie te bepalen vergoeding en rekening te houden met de geldende fictieve opzegtermijn van drie maanden, althans de toe te kennen vergoeding op te hogen met een daarmee corresponderend bedrag aan salaris, althans, een vergoeding gebaseerd op de kantonrechtersformule naar C=1.