Uitspraken

V.O.F. [eiseres] , gevestigd te [vestigingsplaats] , eiseres
(gemachtigde: G.G. Berloth),

De bestreden uitspraak op bezwaar

De uitspraak van verweerder van 13 april 2016 op het bezwaar van eiseres tegen de informatiebeschikking, gegeven op de voet van artikel 52a van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (Awr).

Zitting

Overwegingen

1. De bedrijfsactiviteiten van eiseres bestaan uit de reparatie van personenauto’s en de handel in tweedehands auto’s. Zij is als zodanig ondernemer in de zin van artikel 7 van de Wet op de omzetbelasting 1968. De firmanten van eiseres zijn [A] ( [A] ) en zijn echtgenote [E] ( [E] ).

2. Op 11 februari 2015 is verweerder begonnen aan een boekenonderzoek bij eiseres. Op 27 oktober 2015 is van dit onderzoek een concept-controlerapport uitgebracht dat in kopie tot de stukken behoort. In paragraaf 4.1 van het concept-controlerapport is, voor zover hier van belang, het volgende vermeld:

3. Op basis van de bij het boekenonderzoek opgedane bevindingen heeft verweerder eiseres de onderhavige informatiebeschikking gegeven. De informatiebeschikking is gedagtekend 7 december 2015 en daarin is onder meer het volgende vermeld:

4. In geschil is of de informatiebeschikking terecht is gegeven. Eiseres stelt dat dit niet het geval is en heeft daarvoor – kort en zakelijk weergegeven – aangevoerd dat verweerder inzage heeft gehad in de volledige administratie die geen gebreken vertoont en voldoet aan de wettelijke eisen. Eiseres stelt verder dat verweerder blijft vasthouden aan gegevens, interpretaties en berekeningen die eerder door haar als onjuist ter zijde zijn geschoven. De informatiebeschikking is, aldus eiseres, slechts gegeven om ondanks het rammelende boekenonderzoek te kunnen komen tot omkering van de bewijslast. Eiseres concludeert daarom tot gegrondverklaring van het beroep en tot vernietiging van de beschikking.

5. Tussen partijen is niet in geschil dat eiseres administratieplichtig is in de zin van artikel 52, tweede lid, van de Awr. Op grond van het eerste lid van dit artikel zijn administratieplichtigen gehouden van hun vermogenstoestand en van alles betreffende hun bedrijf, naar de eisen van dat bedrijf, op zodanige wijze een administratie te voeren en de daartoe behorende boeken, bescheiden en andere gegevensdragers op zodanige wijze te bewaren, dat te allen tijde hun rechten en verplichtingen alsmede de voor de heffing van belasting overigens van belang zijnde gegevens hieruit duidelijk blijken.

6. Zoals blijkt uit de citaten in overweging 3 is de informatiebeschikking gegeven omdat niet is voldaan aan de bewaarplicht, een voorraadadministratie ontbreekt, zich negatieve kassaldi voordoen en sprake is van een te laag of negatief bedrag aan netto-privéuitgaven.

7. Uit het concept-controlerapport komt naar voren dat het niet voldoen aan de bewaarplicht in hoofdzaak ziet op de omstandigheid dat facturen door een computercrash niet digitaal bewaard zijn. Nu, zoals eiseres onweersproken heeft gesteld, de papieren versies van deze facturen echter wel bewaard zijn gebleven, leidt het ontbreken van de digitale versies van de facturen niet tot de conclusie dat eiseres niet heeft voldaan aan haar bewaarplicht. Van de overige bescheiden die volgens verweerder niet zijn bewaard, is onvoldoende duidelijk geworden dat die bescheiden daadwerkelijk aanwezig zijn geweest. Niet aannemelijk is geworden dat eiseres niet heeft voldaan aan de bewaarplicht.

8. Onderhavige informatiebeschikking heeft uitsluitend betrekking op de omzetbelasting. Het wel of niet bijhouden van een voorraadadministratie is niet van invloed op het tijdig en tot de juiste bedragen boeken van de ontvangsten en uitgaven ter zake waarvan omzetbelasting moet worden voldaan of kan worden teruggevraagd. Het ontbreken van een voorraadadministratie leidt er op zichzelf dus niet toe dat de fiscale verplichtingen van eiseres, voor zover die betrekking hebben op de omzetbelasting, niet duidelijk uit de administratie blijken.

9. Eiseres heeft ter zitting gesteld dat de storting in de kas in 2010 van € 5.000 afkomstig is van een van haar bankrekeningen. Zij heeft echter geen bewijsstukken overgelegd waaruit die bankopname blijkt. Dat zij dat niet heeft gedaan omdat zij van mening is dat verweerder dat bankafschrift al gezien moet hebben ten tijde van de controle, komt voor haar rekening en risico. Voor de negatieve kassaldi in de overige jaren heeft eiseres ter zitting aangevoerd dat de desbetreffende geldstortingen afkomstig zijn van verkopen die [A] in privé heeft gedaan van onder meer tot zijn privévermogen behorende verzamelobjecten op het gebied van de autoracerij. Ook heeft zij ter zitting aangevoerd dat [E] inkomsten uit loondienst had. Eiseres heeft echter ter onderbouwing van deze verklaringen geen bewijsstukken overgelegd. Nu zij verder heeft verklaard dat die looninkomsten van [E] niet contant werden uitbetaald, kunnen die gestelde inkomsten in ieder geval geen verklaring zijn voor de herkomst van de desbetreffende geldstortingen. Eiseres heeft dan ook geen afdoende verklaring gegeven voor de negatieve kassaldi.

10. De bijlagen bij het concept‑controlerapport bevatten onder meer de vermogensvergelijkingen over de jaren 2010 tot en met 2014. De vermogensvergelijkingen zijn zo opgesteld dat die resulteren in een bruto privé en, na aftrek van een bedrag aan benoemde posten, in het netto privé. Van de benoemde posten zijn specificaties bijgevoegd en daaruit blijkt dat daarin geen uitgaven voor voedsel, drank en kleding zijn begrepen. De vermogensvergelijkingen over 2010 en 2011 resulteren in een positief netto-privé van respectievelijk € 5.562 en € 11.623 en die over 2012, 2013 en 2014 in een negatief netto privé van respectievelijk € 4.950, € 22.513 en € 990. Met hetgeen eiseres heeft aangevoerd en overgelegd heeft zij deze uitkomsten niet ontzenuwd. Zoals hiervoor al is overwogen heeft eiseres geen bewijsstukken overgelegd van de door haar gestelde, niet in de vermogensvergelijkingen voorkomende, looninkomsten van [E] . Zij heeft desgevraagd evenmin kunnen concretiseren in welke periode [E] die inkomsten uit loondienst heeft gehad. Ter zitting heeft eiseres blijk gegeven verder niet bereid te zijn feiten en omstandigheden aan te dragen en met bescheiden te onderbouwen waaruit de onjuistheid van de vermogensvergelijkingen zou kunnen blijken. Zij heeft verklaard daartoe pas te willen overgaan na ontvangst van een definitief controlerapport.

11. Gezien hetgeen is vermeld in overwegingen 9 en 10, heeft verweerder met het concept-controlerapport en de daarbij behorende bijlagen, aannemelijk gemaakt dat eiseres haar administratie niet op een zodanige wijze heeft gevoerd dat haar fiscale verplichtingen daaruit te allen tijde duidelijk blijken. Eiseres heeft met hetgeen zij daartoe heeft aangevoerd en overgelegd, het tegendeel niet aannemelijk gemaakt. Dit brengt de rechtbank tot de slotsom dat de informatiebeschikking terecht is gegeven. Het beroep is daarom ongegrond.

12. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

Rechtsmiddel