Uitspraken

De officier van justitie heeft gevorderd dat de rechtbank wettig en overtuigend bewezen zal verklaren dat verdachte de hem ten laste gelegde feiten heeft begaan. Zij heeft ten aanzien van feit 1 aangevoerd dat de EUPE studenten heeft geaccepteerd waarvan de EUPE wist dat hun kennis van de Engelse taal onvoldoende was om de opleiding succesvol af te kunnen ronden. Het doel van het volgen van een opleiding is het behalen van een einddiploma. De studenten werd in verband met die opleiding toegang tot Nederland verleend. Door deze studenten toch te accepteren op de universiteit heeft verdachte (als medepleger) deze studenten wederrechtelijk toegang verleend tot Nederland. Zonder toelating tot de EUPE was de verblijfsvergunning hen immers nooit verstrekt. Ten aanzien van feit 2 heeft de officier van justitie aangevoerd dat verdachte onjuiste voorlichting heeft gegeven over de opleiding aan de EUPE, terwijl de aangeboden studie ondermaats was, de studenten de Engelse taal onvoldoende machtig waren en voor woonruimte teveel betaald moest worden. Dit alles leidt tot de conclusie dat sprake is van oplichting, aldus de officier van justitie.

De verdediging heeft integrale vrijspraak van de onder 1, 2 en 4 tenlastegelegde feiten bepleit.

Ten aanzien van feit 1

De rechtbank acht naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting niet wettig en overtuigend bewezen hetgeen de verdachte is ten laste gelegd, zodat hij daarvan dient te worden vrijgesproken.

De rechtbank overweegt daartoe als volgt.

De officier van justitie heeft de verdenking van mensensmokkel gebaseerd op het gegeven dat de (in de tenlastelegging genoemde) studenten de Engelse taal onvoldoende machtig waren en om die reden niet in staat zouden zijn een diploma te behalen aan de EUPE. Door deze studenten toch te accepteren heeft verdachte zich schuldig gemaakt aan het medeplegen van wederrechtelijk toegang verlenen, aldus de officier van justitie.

De rechtbank is van oordeel dat niet is komen vast te staan dat de studenten de Engelse taal onvoldoende beheersten of dat hun achterstand zo groot was dat mag worden verondersteld dat zij de opleiding aan de EUPE nooit succesvol hadden kunnen afronden. Uit het dossier en het verhandelde ter zitting is immers gebleken dat toelating tot de EUPE afhankelijk was gesteld van de uitkomst van een Engelse taaltest die de studenten vooraf in het land van herkomst moesten afleggen. Studenten die de test niet haalden werden hetzij niet toegelaten tot de EUPE hetzij de mogelijkheid geboden om aan de EUPE een voorbereidend jaar te volgen alvorens met de opleiding Bachelor Business Administration (BBA) te beginnen. Daarnaast werden de opleidingsdocumenten van de studenten naar het Nuffic verzonden ter evaluatie. Het Nuffic controleerde de authenticiteit van de papieren en stelde het opleidingsniveau van de studenten vast. De werkwijze van de EUPE en de [bedrijf] voldeed aldus aan de eisen die werden gesteld door de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND). Deze heeft dan ook voor iedere student een Machtiging Voorlopig Verblijf (MVV) afgegeven, waarmee de studenten legaal naar Nederland konden reizen.

Op grond van het bovenstaande is de rechtbank van oordeel dat niet is gebleken dat de studenten wederrechtelijk toegang tot Nederland hebben verkregen. De rechtbank zal verdachte daarom vrijspreken van hetgeen hem onder 1 ten laste is gelegd.

Ten aanzien van feit 2

De rechtbank is, met de officier van justitie, van oordeel dat kanttekeningen kunnen worden geplaatst bij de kwaliteit van het onderwijs op de EUPE. De rechtbank dient echter de vraag te beantwoorden of verdachte doelbewust in strijd met de waarheid en met het oogmerk om de in de tenlastelegging genoemde studenten op te lichten, de indruk heeft gewekt dat aan de EUPE een gedegen studie kon worden gevolgd en goed onderwijs werd aangeboden.

De rechtbank overweegt als volgt.

Uit het dossier blijkt dat de European University al sinds 1973 bestaat en verspreid door Europa vestigingen heeft. In 2005 ging de Haagse vestiging van de EUPE failliet. Verdachte heeft de universiteit gekocht en werd directeur/eigenaar. De EUPE had op dat moment een accreditatie van de Nederlands Vlaamse accreditatie organisatie (NVAO) en was daarnaast aangewezen als erkende onderwijsinstelling zoals bedoeld in de Wet op het hoger en wetenschappelijk onderzoek (WHW). De accreditatie liep echter in december 2006 af en werd – in verband met het eerdere faillissement – niet direct hernieuwd door het NVAO. Er werd een herstelperiode ingesteld die liep tot december 2008. Gedurende deze herstelperiode zijn er – mede omdat de IND toen geen visa afgaf – geen buitenlandse studenten ingestroomd op de EUPE. Op 27 mei 2008 heeft de EUPE de hernieuwde accreditatie van het NVAO ontvangen voor de BBA-opleiding.

Nu de EUPE over een accreditatie van het NVAO en een aanwijzing tot erkende onderwijsinstelling beschikte, is naar het oordeel van de rechtbank niet komen vast te staan dat verdachte in strijd met de waarheid de indruk heeft gewekt dat aan de EUPE een gedegen studie zou kunnen worden gevolgd en kwalitatief goed onderwijs kon worden genoten en de genoemde studenten aldus geldbedragen afhandig heeft gemaakt. Ten overvloede merkt de rechtbank op dat een bedrag van € 10.000,- voor een jaar hoger onderwijs (inclusief inschrijvingskosten en huisvesting voor 6 maanden) niet exceptioneel hoog is te noemen.

Gelet op het voorgaande acht de rechtbank niet wettig en overtuigend bewezen dat verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan (het medeplegen van) oplichting. De rechtbank zal verdachte dan ook van dit feit vrijspreken.

Ten aanzien van feit 4

De rechtbank is, met de officier van justitie en de verdediging, van oordeel dat niet wettig en overtuigend bewezen kan worden dat verdachte met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening elektriciteit heeft weggenomen. De rechtbank zal verdachte dan ook van dit feit vrijspreken.