Uitspraken

Waar nodig zal hierna nader worden ingegaan op de stellingen en verweren van partijen. Geoordeeld wordt als volgt.

Gelet op de aard van de vordering en de gebleken omstandigheden heeft Rochdale daarbij voldoende spoedeisend belang. Of de vordering geschikt is om in kort geding te worden beslist zal hierna blijken.

In dit kort geding dient te worden beoordeeld of de in deze zaak aannemelijk te achten omstandigheden een ordemaatregel vereisen, dan wel of de vordering van Rochdale in een bodemprocedure een zodanige kans van slagen heeft dat het gerechtvaardigd is op de toewijzing daarvan vooruit te lopen door het treffen van een voorziening zoals gevorderd. Het navolgende behelst dan ook niet meer dan een voorlopig oordeel over het geschil tussen partijen.

Ter onderbouwing van haar stelling dat [gedaagden] op structurele wijze onrechtmatige overlast aan omwonenden en derden veroorzaken en dat de huurders tekort schieten als goed huurder, heeft Rochdale een ‘zeer verkorte samenvatting van de overlasthistorie’ overgelegd. Deze samenvatting vormt echter slechts een verklaring van Rochdale zelf en vermeldt geen (althans te weinig) concrete data, namen en andere bijzonderheden. De juistheid van die verklaring is slechts beperkt controleerbaar en [gedaagden] worden belemmerd in hun verweer daartegen. Aan deze samenvatting kan daarom slechts beperkte betekenis worden toegekend. Mede gelet op de overige stukken wordt daaruit wel voldoende aannemelijk dat (ook) omwonenden hebben geklaagd over gedragingen van [gedaagden] Dat [gedaagden] deze gedragingen ook daadwerkelijk hebben verricht kan daaruit echter niet met voldoende aannemelijkheid worden vastgesteld.

Rochdale heeft geen klachtbrieven overgelegd. Zij heeft gesteld dat direct omwonenden en anderen niet openlijk klachten durven te uiten, althans weigeren om akkoord te gaan met het door Rochdale gebruiken van klachten met vermelding van gegevens over de klager, vanwege intimidatie door [gedaagden] betwisten dat zij omwonenden of anderen hebben geïntimideerd.

Door de ter zitting aanwezige wijkagenten is bevestigd dat zij van omwonenden hebben vernomen dat deze overlast ondervinden van [gedaagden] en voorts dat zij door [gedaagden] worden geïntimideerd, onder meer doordat [gedaagden] omwonenden waarschuwden dat zij problemen zouden krijgen indien zij met klachten over [gedaagden] naar de politie zouden gaan. Gelet op de consistente verklaringen van de wijkagent is dit voldoende aannemelijk geworden, temeer daar gedaagde sub 2 tijdens de zitting heeft verklaard ‘als de buren liegen, krijgen zij problemen met ons’.

Noch de door [gedaagden] overgelegde verklaringen van buurtbewoners, noch het feit dat door Rochdale geen camerabeelden zijn overgelegd, doen af aan het voorgaande. Voor zover daarop adressen zijn vermeld, blijken de door [gedaagden] overgelegde verklaringen geen van alle afkomstig van de direct omwonenden. Zij sluiten intimidatie van die direct omwonenden niet uit. Dat geen camerabeelden zijn overgelegd heeft Rochdale verklaard uit het feit dat deze beelden op privacygronden slechts worden bekeken indien een klacht daartoe aanleiding geeft, hetgeen (op éénmaal na) niet heeft plaatsgevonden sinds de bevestiging van die camera’s in april 2013 (in het trappenhuis) dan wel juni 2013 (aan de buitenzijde). Dat er sindsdien geen klachten zijn ontvangen sluit niet uit dat van intimidatie van omwonenden sprake is geweest. Dat er volgens de overgelegde politierapporten door [gedaagden] in de laatste maanden minder (geluids)overlast is veroorzaakt, doet evenmin iets af aan het voorgaande, omdat dit slechts één van de verwijten betrof en een dergelijke vermindering de tekortkomingen in het verleden niet ongedaan maakt.

Voorts is voldoende aannemelijk geworden dat gedaagde sub 4 op 27 mei 2013 vlak voor het kantoor van Rochdale een andere huurder, in gesprek met een medewerkster van Rochdale, heeft toegeschreeuwd dat deze een ‘verrader’ was en voorts dat hij de betreffende medewerkster agressief heeft benaderd en heeft aangekondigd dat hij haar ‘klappen’ gaat geven. Dit vormt een ernstig wangedrag dat in voldoende verband staat met de bewoning van het gehuurde en met de uitvoering van de huurovereenkomst.

De huurders worden vooralsnog niet gevolgd in hun stelling dat het voorgaande geen tekortkoming als goed huurder van henzelf oplevert. Uit de door Rochdale overgelegde politierapporten, uit de onder 1.7 bedoelde brief en uit het optreden van de gedaagden ter zitting, blijkt voldoende duidelijk dat gedaagden als een eenheid optreden en dat geen van hen zich distantieert van verwijtbare gedragingen (in elk geval ten aanzien van intimidatie van omwonenden en anderen) door gezins-, althans huisgenoten, laat staan dat de huurders daartegen zouden optreden zoals redelijkerwijs van een goed huurder mag worden verlangd. Vooralsnog wordt voldoende aannemelijk geacht dat de huurders tekort schieten in de nakoming van hun verplichtingen om zich jegens Rochdale en jegens omwonenden als goed huurder te gedragen.

De gedaagden sub 3 tot en met 5 hebben zich (ook) beroepen op hun rechten als onderhuurder en Rochdale heeft betwist dat zij aanspraak daarop hebben. Kennelijk hebben deze gedaagden daarbij gedoeld op het bepaalde in artikel 7:269 BW. Deze bepaling heeft echter slechts betrekking op onderhuurders van zelfstandige woonruimte. Dat de gedaagden sub 3 tot en met 5 (tezamen dan wel ieder voor zich) zelfstandige woonruimte(n) zouden onderhuren is gesteld noch gebleken, terwijl gedaagde sub 4 ter zitting heeft verklaard dat hij ‘een kamer’ onderhuurt. Dat deze gedaagden rechten kunnen ontlenen aan genoemd artikel is derhalve niet aannemelijk geworden.

Voor zover gedaagden sub 3 tot en met 5 zouden kunnen worden aangemerkt als onderhuurders die niet behoren tot het gezin van de huurders, is voldoende aannemelijk geworden dat zij zich door deelname aan de hiervoor onder 14. bedoelde verwijtbare activiteiten (en voor wat betreft gedaagde sub 4: ook door het onder 16. bedoelde gedrag) onrechtmatig hebben gedragen jegens omwonenden en (daardoor) ook jegens Rochdale.

Uit het voorgaande volgt dat het voldoende aannemelijk is geworden dat er sprake is van een structureel tekort schieten dan wel onrechtmatig gedrag door [gedaagden] Eveneens is voldoende aannemelijk geworden dat Rochdale, de gemeente Amsterdam en anderen zich hebben ingespannen om tot beëindiging van die situatie te komen zonder ontruiming van [gedaagden] uit het gehuurde, maar dat dit niet heeft geleid tot een beëindiging van dit gedrag en de gevolgen daarvan voor omwonenden, terwijl een perspectief op een oplossing zonder ontruiming van [gedaagden] niet langer aanwezig is.

[gedaagden] hebben zich nog beroepen op hun woonbelang, in die zin dat zij (en hun minderjarige kinderen) er groot belang bij hebben dat zij niet dakloos worden. Door Rochdale is echter toegezegd dat aan [gedaagden] elders alternatieve woonruimte zal worden aangeboden, zij het onder voorwaarden, zodat [gedaagden] niet dakloos hoeven te worden en niet gebleken is dat door toewijzing van de ontruiming een noodsituatie zal ontstaan.

Voldoende aannemelijk is dat in een eventuele bodemprocedure een vordering tot ontbinding van de huurovereenkomst en ontruiming van [gedaagden] zal worden toegewezen. De gevorderde ontruiming van gedaagden sub 1 tot en met 5 is daarom toewijsbaar, zij het dat er aanleiding is om een iets langere ontruimingstermijn vast te stellen.

Voor zover gedaagden (dit geldt in het bijzonder gedaagde sub 5) reeds eerder het gehuurde zullen hebben verlaten, zullen zij in zoverre hebben voldaan aan de in dit vonnis uit te spreken veroordeling.

Rochdale heeft toegelicht dat zij de gedaagden sub 6 mede heeft gedagvaard omdat het gehuurde met regelmaat ook door anderen dan de gedaagden sub 1 tot en met 5 wordt bewoond en zij belang heeft bij het verkrijgen van een ontruimingstitel tegen allen die zich in het gehuurde bevinden. Dat ook anderen, zoals familieleden of kennissen van [gedaagden], in het gehuurde hebben verbleven, is voldoende aannemelijk geworden. Rochdale heeft belang bij de vordering gericht tegen (eventueel) in het gehuurde verblijvende derden.

In de door Rochdale uitgebrachte dagvaarding wordt jegens gedaagden sub 6 niet alleen ontruiming gevorderd, maar eveneens betaling van de buitengerechtelijke kosten. De mogelijkheid die artikel 61 Rv biedt om bij wijze van uitzondering bepaalde personen anoniem te dagvaarden, beperkt zich echter tot een vordering tot ontruiming. Dit betekent dat gedaagden sub 6 niet anoniem kunnen worden gedagvaard met betrekking tot een geldvordering. Ten aanzien van de in het petitum weergegeven vordering tot betaling van de buitengerechtelijke kosten en dwangsom zal de dagvaarding om die reden jegens hen nietig worden verklaard.

In de dagvaarding zijn voor het overige de bij wet voorgeschreven formaliteiten in acht genomen. Het verstek tegen gedaagden sub 6 die niet zijn verschenen kan dan ook voor het overige worden verleend. De gevorderde ontruiming komt niet onrechtmatig of ongegrond voor zodat deze ook ten aanzien van deze gedaagden zal worden toegewezen.

Gelet op het voorgaande behoeven de stellingen van partijen omtrent de toelaatbaarheid van camera’s en overige methoden van het project Treiteraanpak geen verdere bespreking.

Ook de vordering tot doorbetaling van huur tot de ontruiming is toewijsbaar.

Op grond van het bepaalde in artikel 6:96 lid 2 onder b BW heeft Rochdale in beginsel aanspraak op vergoeding van (ook) interne kosten tot bestrijding van overlast, voor zover zij door het instellen van een procedure niet ‘van kleur verschieten’ en als proceskosten moeten worden aangemerkt. Voor een nadere motivering verwijst de kantonrechter naar de uitspraak van de Voorzieningenrechter Rechtbank Amsterdam d.d. 5 december 2012 ( WR 2013, 55, LJN BY8854). Deze vordering dient echter te worden onderbouwd met een voldoende specificatie van de kosten die in de onderhavige zaak zijn gemaakt, reeds omdat volgens genoemde wetsbepaling alleen ‘redelijke’ kosten voor vergoeding in aanmerking komen. De redelijkheid van die kosten dient derhalve te kunnen worden getoetst. Rochdale vordert in dit verband een bedrag van € 5.625,- met als onderbouwing dat zij in 2013 in totaal 150 uur aan deze zaak heeft besteed. [gedaagden] hebben betwist dat Rochdale deze kosten heeft gemaakt en er op gewezen dat enige specificatie ontbreekt. Mede gelet op alle omstandigheden van dit geval en op de omvang van de vordering, kan zonder nadere specificatie en urenverantwoording niet worden getoetst of de (alle) kosten zijn gemaakt, of dit in redelijkheid is gebeurd en of zij als buitengerechtelijke kosten kunnen worden aangemerkt. Dat betekent dat deze vordering niet toewijsbaar is.

De vordering tot het verbinden van een dwangsom aan de ontruiming is niet toewijsbaar omdat daarvoor onvoldoende is gesteld. Dit geldt temeer nu Rochdale in de dagvaarding heeft gesteld niet te kunnen wachten op de volgende ‘ontruimingsronde’ van de deurwaarder, maar ter zitting heeft toegelicht niet te streven naar een onmiddellijke ontruiming omdat overleg gaande is over alternatieve huisvesting van [gedaagden].

Rochdale heeft wel voldoende belang bij toewijzing van de vordering van de kosten van ontruiming indien [gedaagden] niet vrijwillig voldoen aan een aanzegging tot ontruiming. Ter zitting hebben [gedaagden] verklaard het gehuurde niet te zullen ontruimen. Onvoldoende staat vast dat [gedaagden] bereid zijn tot een vrijwillige ontruiming van het gehuurde.

Derhalve wordt de vordering toegewezen als hieronder wordt bepaald.

Hetgeen betaald zal worden ingevolge de veroordeling tot betaling hieronder uitgesproken, strekt als voorschot op hetgeen als te betalen zal worden toegewezen in de beslissing in de bodemprocedure terzake van onderhavig geschil.

Gelet op de afloop van de procedure worden gedaagden hoofdelijk veroordeeld in de kosten gevallen aan de zijde van Rochdale, waarbij de nakosten worden vastgesteld conform de door de kantonrechter gehanteerde staffel.