Uitspraken

2.1.

Belanghebbende is onder huwelijkse voorwaarden gehuwd met de heer [X] (hierna: de echtgenoot). Belanghebbende was in de onderhavige jaren bestuurster en enige werkneemster van [Q] B.V. (hierna: [Q] ) alsmede van [Z] B.V. (hierna: [Z] ). Belanghebbende was tevens enig aandeelhoudster van [Q] .

2.2.

De echtgenoot werkte tot 2001 als buschauffeur. Vanaf 2001 genoot de echtgenoot een VUT-uitkering. De echtgenoot was vanaf 1 januari 1990 procuratiehouder met volledige volmacht van [Z] . [Z] trad naar buiten toe ook onder de naam [H] . De echtgenoot is in 1982 failliet verklaard.

2.3.

De aandelen in [Z] waren tot 23 juni 1993 in handen van belanghebbende. Op die datum heeft belanghebbende 39 van de 40 aandelen van [Z] verkocht aan de [Stiftung] (hierna: [Stiftung] ) en één prioriteitsaandeel behouden. [Stiftung] is een op 26 januari 1993 opgerichte rechtspersoon naar Liechtensteins recht die is gevestigd in Liechtenstein. [Stiftung] kent een ‘Stiftungsrat’, die wordt gevormd door twee juristen, die werkzaam zijn bij een eveneens in Liechtenstein gevestigd trustkantoor.

2.4.

De echtgenoot wierf in de onderhavige jaren voor [M Inc.] Inc. te [plaats 3] , gevestigd in de Verenigde Staten van Amerika (hierna: [M Inc.] ), klanten voor financieringsproducten. [M Inc.] was een zakelijke dienstverlener, die tegen vergoeding van een zogenoemde ‘processing fee’ (hierna: de fee) zekerheden verstrekte ten behoeve van cliënten, die bij een bank een lening wilden afsluiten. Cliënten dienden een aanvraag in bij [Z] en betaalden daarvoor bemiddelingskosten (hierna: de provisie). Als de cliënt besloot het product aan te schaffen en [M Inc.] de benodigde zekerheden had verstrekt, betaalde de cliënt de fee aan [M Inc.] . Op de fee mocht de cliënt de reeds betaalde provisie in mindering brengen. Voor de bemiddeling was [M Inc.] een commissie verschuldigd ter grootte van 20 percent van de fee. [Z] droeg de kosten die de echtgenoot maakte bij het werven van cliënten en bij het verkopen van het financiële product. Voorts heeft [Z] in de onderhavige jaren een [auto] aan de echtgenoot ter beschikking gesteld. Belanghebbende ontving in de onderhavige jaren een arbeidsbeloning van ongeveer ƒ 25.000 (€ 11.344) per jaar.

2.5.

Op 24 juli 2001 is een door de Belastingdienst ingesteld boekenonderzoek aangevangen bij [Z] en [Q] . Als uitvloeisel daarvan heeft de Inspecteur door tussenkomst van de FIOD een verzoek om inlichtingen gedaan bij de Amerikaanse Internal Revenue Service (hierna: de IRS) betreffende de zakelijke relatie van belanghebbende en de echtgenoot met [M Inc.] . De IRS heeft de door de FIOD geformuleerde vragen schriftelijk aan [M Inc.] voorgelegd. In de brief van 29 september 2003 heeft [M Inc.] “certain financial records in connection with the payments made to our independent commission agent [X] ” aan de IRS verstrekt. De antwoorden op de vragen over de werkzaamheden van [M Inc.] en de relatie met de echtgenoot luiden, voor zover van belang:

2.6.

Uit de gegevens van [M Inc.] volgt dat de volgende bedragen door [M Inc.] zijn overgeboekt naar een door [Stiftung] in Liechtenstein aangehouden bankrekening:

2.7.

[M Inc.] stuurde de echtgenoot kopieën van de brieven, waarin zij een Amerikaanse bank opdracht gaf bedragen over te boeken naar de bankrekening van [Stiftung] in Liechtenstein. Onderaan de brieven was steeds de naam van de echtgenoot vermeld.

2.8.

[Stiftung] heeft in de jaren 1995, 1997, 1998 en 1999 rentedragende leningen verstrekt aan [Z] , aan [Q] en aan belanghebbende. Deze leningen hebben de volgende kenmerken:

2.9.

Op de door [Stiftung] verstrekte leningen zijn de volgende rentebedragen betaald, welke betaling in de regel door middel van bijschrijving bij de hoofdsom plaatsvond:

	1998	1999	2000	2001
	ƒ	ƒ	ƒ	€
Rente betaald door belanghebbende	5.212	5.525	5.856	2.723
Rente betaald door [Z]			2.812	11.429
Rente betaald door [Q]	24.333	35.340	44.683	19.737
	29.545	40.865	53.351	31.166

2.10.

De geldleningen aan belanghebbende en [Q] zijn door hen grotendeels aangewend voor de aanschaf van onroerende zaken. Belanghebbende heeft de door haar verworven onroerende zaken overgedragen aan [Q] , waarbij [Q] de schuld aan [Stiftung] van belanghebbende heeft overgenomen.

2.11.

De aangiften inkomstenbelasting/premie volksverzekeringen van belanghebbende zijn ingediend door haar toenmalige belastingadviseur, [K] . De onder 2.9 genoemde rentebedragen, die aan [Stiftung] verschuldigd waren, zijn door de echtgenoot als persoonlijke verplichtingen afgetrokken (de echtgenoot had in de betreffende jaren het hoogste persoonlijke inkomen).

2.12.

De Inspecteur heeft bij de belastingaanslagen de door [M Inc.] naar [Stiftung] overgeboekte bedragen aangemerkt als inkomsten uit niet in dienstbetrekking verrichte werkzaamheden en deze tot het belastbare inkomen (voor 2001: het belastbaar inkomen uit werk en woning) van belanghebbende gerekend tot de volgende bedragen: ƒ 106.600 (1998), ƒ 117.480 (1999), ƒ 304.440 (2000) en € 218.931 (2001).

2.13.

Hof Arnhem heeft de navorderingsaanslagen, de boetebeschikkingen en de beschikkingen inzake heffingsrente vernietigd, welke beslissing is gecasseerd door de Hoge Raad. Na verwijzing door de Hoge Raad heeft het Hof belanghebbende bij brief van 7 juni 2012 in de gelegenheid gesteld een schriftelijke zienswijze in te dienen. Na een verzoek daartoe is aan belanghebbende uitstel verleend voor het indienen van de zienswijze. De zienswijze is ontvangen 28 september 2012. De door het Hof geplande mondelinge behandeling ter zitting op 12 juni 2013 heeft op verzoek van belanghebbende geen doorgang gevonden.

2.14.

Belanghebbende heeft verzocht om schriftelijk te mogen reageren op de door de Inspecteur ingediende schriftelijke zienswijze. Het verzoek daartoe is ontvangen op 18 maart 2013. Desgevraagd heeft belanghebbende uitstel gekregen voor het indienen ervan. De conclusies van repliek zijn ontvangen op 4, 8, 9 en 10 juli 2013.

2.15.

Op 7 januari 2015 heeft de griffier aan belanghebbende voor alle onderhavige zaken een uitnodiging verzonden voor de mondelinge behandeling ter zitting op 12 februari 2015. Bij brief van 23 januari 2015 heeft belanghebbende om verdaging van deze zitting verzocht in verband met financiële moeilijkheden van belanghebbende, die de bijstand door de gemachtigde verhinderden. Het verzoek is door het Hof bij brief van 4 februari 2015 ingewilligd, waarbij is aangegeven dat de mondelinge behandeling met drie maanden werd verdaagd.

2.16.

Met dagtekening 13 februari 2015 heeft de Inspecteur ambtshalve de navorderingsaanslagen, de boetebeschikkingen en de beschikkingen inzake heffingsrente verminderd tot nihil (hierna: de verminderingsbeschikkingen).

2.17.

De mondelinge behandeling heeft, om organisatorische redenen aan de zijde van het Hof, plaatsgevonden op 5 oktober 2015.

3.1.

Het geschil heeft na verwijzing en na bekendwording van de verminderings-beschikkingen uitsluitend nog betrekking op de vraag of belanghebbende recht heeft op vergoeding van immateriële schade en op vergoeding van de werkelijk gemaakte proceskosten.

3.2.

Partijen doen hun standpunten steunen op de gronden, die daartoe door hen zijn aangevoerd in de van hen afkomstige stukken, van al welke stukken de inhoud als hier ingevoegd moet worden aangemerkt. Voor hetgeen hieraan ter zitting is toegevoegd tijdens de inlichtingencomparitie op 15 oktober 2014 en het onderzoek ter zitting op 5 oktober 2015, wordt verwezen naar de ter zake opgemaakte processen-verbaal.

3.3.

Belanghebbende concludeert tot toekenning van een vergoeding voor immateriële schade en voor de proceskosten.

3.4.

De Inspecteur concludeert tot afwijzing van het verzoek om vergoeding van immateriële schade danwel tot een beperkte toekenning ervan en, indien aan de orde, tot toekenning van een vergoeding van de proceskosten conform het Besluit proceskosten bestuursrecht.