Uitspraken

gewezen op het hoger beroep tegen het vonnis van de politierechter in de rechtbank Dordrecht van

22 april 2011 in de strafzaak tegen de verdachte:

geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1982,

zonder vaste woon- of verblijfplaats hier te lande.

Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting in eerste aanleg en het onderzoek op de terechtzitting in hoger beroep van dit hof van

23 mei 2013.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal en van hetgeen namens de verdachte naar voren is gebracht.

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat het vonnis waarvan beroep zal worden vernietigd, dat de verdachte van het primair ten laste gelegde zal worden vrijgesproken en dat hij ter zake van het subsidiair ten laste gelegde (schuldheling) zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van één week.

Procesgang

In eerste aanleg is de verdachte van het primair ten laste gelegde vrijgesproken en ter zake van het subsidiair ten laste gelegde, gekwalificeerd als schuldheling, veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van één week.

Namens de verdachte is tegen het vonnis hoger beroep ingesteld.

Tenlastelegging

Aan de verdachte is ten laste gelegd dat:

hij op of omstreeks 26 februari 2011 te Papendrecht met het oogmerk van wederrechtelijke toe-eigening heeft weggenomen een fiets (merk Gazelle), in elk geval enig goed, geheel of ten dele toebehorende aan [aangever], in elk geval aan een ander of anderen dan aan verdachte;

Subsidiair:

hij in of omstreeks de periode van 26 februari 2011 tot en met 28 februari 2011 te Papendrecht, in elk geval in Nederland, een fiets (merk Gazelle) heeft verworven, voorhanden heeft gehad en/of heeft overgedragen, terwijl hij ten tijde van het verwerven of het voorhanden krijgen van die fiets wist, althans redelijkerwijs had moeten vermoeden dat het een door misdrijf verkregen goed betrof.

Het vonnis waarvan beroep

Het vonnis waarvan beroep kan niet in stand blijven, omdat het hof zich daarmee niet verenigt.

Vrijspraak

Naar het oordeel van het hof is niet wettig en overtuigend bewezen hetgeen aan de verdachte primair en subsidiair is ten laste gelegd, zodat hij daarvan behoort te worden vrijgesproken.

Ten aanzien van het subsidiair ten laste gelegde overweegt het hof in het bijzonder dat niet is komen vast te staan dat de verdachte ten tijde van het voorhanden krijgen van de fiets wist of redelijkerwijs had moeten vermoeden dat het een door misdrijf verkregen goed betrof.