Uitspraken

[appellant] vordert schorsing van de uitvoerbaarheid bij voorraad van het bestreden vonnis van de kantonrechter totdat in hoger beroep is beslist. Aan zijn incidentele vordering legt [appellant] (samengevat) het volgende ten grondslag. De allonge van 30 juni 2014 is tot stand gekomen door misleiding dan wel door misbruik van omstandigheden. Volgens [appellant] waren partijen een verlenging overeengekomen van de huur van de winkelruimten gelegen aan de [adres 2], [adres 3] én [adres 1] In de concept-allonge die Garden-End aan [appellant] heeft toegezonden, was dit ook expliciet opgenomen. De definitieve allonge heeft Garden-End toegezonden met de mededeling dat deze zo spoedig mogelijk ondertekend retour gezonden moest worden. Dat heeft [appellant] gedaan, in de veronderstelling dat concept en definitieve allonge gelijkluidend waren. Aldus heeft Garden-End [appellant] misleid en heeft Garden-End bewerkstelligd dat [appellant] zijn drie winkels moest onderbrengen in twee panden. [appellant] heeft de goederen uit [adres 1] opgeslagen in [adres 3], met als gevolg dat laatstgenoemde ruimte niet langer als winkel kon worden gebruikt. Het was onmogelijk om de huur voor twee panden met één winkel te verdienen, waardoor hij schade heeft geleden, zo stelt [appellant]. Daarnaast vertonen de gehuurde percelen aanzienlijke schade, die hij steeds heeft gemeld aan Garden-End, maar in ieder geval aan een door Garden-End ingeschakelde derde. Garden-End heeft echter niets gedaan om de schade te verhelpen, aldus [appellant]. Garden-End heeft geen belang bij ontruiming van de percelen [adres 2] en [adres 3], omdat hij heeft voorgesteld de huurachterstand door middel van een lening te voldoen en een garantie af te geven voor de lopende maanden, aldus tot zover [appellant].

Garden-End heeft ten verwere (samengevat) aangevoerd dat de huurovereenkomst door opzegging is geëindigd per 1 januari 2015 en dat ontruiming van het gehuurde op 30 januari 2015 heeft plaatsgevonden. Garden-End bestrijdt de stelling van [appellant] dat de allonge op basis van misbruik van omstandigheden tot stand is gekomen. De beëindiging van de huur van [adres 1] is juist op uitdrukkelijk verzoek van [appellant] zelf in de allonge opgenomen, aldus Garden-End. Verder betwist Garden-End dat de panden [adres 2] en [adres 3] gebreken vertoonden die voor rekening komen van de verhuurder. Zelfs al zou dat anders zijn, dan nog was [appellant] op grond van artikel 18.1 van de Algemene bepalingen (waarin is bepaald dat de bevoegdheid tot opschorting alleen bestaat indien de verhuurder in gebreke is met het herstel en de huurder zelf tot het verhelpen van de gebreken is overgegaan) niet gerechtigd de huurbetaling op te schorten, aldus tot zover Garden-End.

De vraag waar het in het onderhavige incident - primair - om gaat is of er voldoende grond bestaat voor schorsing van de executie van het vonnis waarvan beroep op de voet van artikel 351 Rv. Bij de beantwoording van deze vraag stelt het hof, onder verwijzing naar het arrest van de Hoge Raad van 30 mei 2008 (ECLI:NL:HR:2008:BC5012), voorop dat bij de beoordeling van dergelijke incidentele vorderingen geldt:

( a) dat de incidenteel eiser belang moet hebben bij de door hem verlangde schorsing van de executie,

( b) dat bij de in het licht van de omstandigheden van het geval te verrichten afweging van de belangen van partijen moet worden nagegaan of het belang van degene die de veroordeling verkreeg, zwaarder weegt dan dat van de veroordeelde bij behoud van de bestaande toestand tot op het rechtsmiddel is beslist, en

( c) dat bij deze belangenafweging de kans van slagen van het aangewende rechtsmiddel in de regel buiten beschouwing moet blijven.

Nu bij de beoordeling van een incidentele vordering als hier bedoeld ook geldt dat in beginsel moet worden uitgegaan van de beslissing van de vorige rechter, zal de incidenteel eiser aan zijn vordering feiten en omstandigheden ten grondslag moeten leggen die bij de door de vorige rechter gegeven beslissing niet in aanmerking konden worden genomen doordat zij zich eerst na de uitspraak van de vorige rechter hebben voorgedaan, en die kunnen rechtvaardigen dat van die eerdere beslissing wordt afgeweken, dan wel zal de incidenteel eiser aannemelijk hebben te maken dat het te executeren vonnis klaarblijkelijk op een juridische of feitelijke misslag berust. Van een klaarblijkelijke juridische of feitelijke misslag als hiervoor omschreven is pas sprake wanneer het evident is dat het beroepen vonnis op een vergissing berust. Daarvan is nog geen sprake wanneer ook een andere beslissing mogelijk was geweest.

Het hof overweegt dat de door [appellant] gehuurde winkelruimten aan de [adres 2] en [adres 3] inmiddels zijn ontruimd. In zoverre is het bestreden vonnis reeds ten uitvoer gelegd. Voor wat betreft de onderdelen I en II van het dictum van de kantonrechter, zoals vermeld in 3.10, geldt daarom dat [appellant] geen belang meer heeft bij schorsing van de uitvoerbaarheid bij voorraad. Voor zover de stellingen van [appellant] ter onderbouwing van zijn incidentele vordering hierop betrekking hebben, zal het hof die onbesproken laten.

Ten aanzien van het bedrag van € 9.000,- ten titel van achterstallige huur tot betaling waarvan [appellant] in onderdeel III van het dictum van de kantonrechter is veroordeeld, geldt het volgende. De hoogte van de huurachterstand is door [appellant] ook in hoger beroep niet betwist. De kantonrechter heeft voorts overwogen dat [appellant] niet duidelijk heeft gemaakt waarom sprake zou zijn van gebreken die door de verhuurder zouden moeten worden hersteld en dat [appellant] niet heeft aangetoond dat hij Garden-End heeft aangespoord om tot herstel van de gebreken over te gaan. Ook in hoger beroep stelt [appellant] weliswaar dat hij Garden-End in gebreke zou hebben gesteld, maar ook thans blijft een afdoende onderbouwing daarvan achterwege. De kantonrechter heeft er voorts niet aan voorbij gezien dat in kort geding terughoudendheid dient te worden betracht bij een veroordeling tot betaling van een geldsom. Op grond van het vorenoverwogene oordeelt het hof dat van een misslag, feitelijk of juridisch, geen sprake is.

[appellant] heeft voorts onvoldoende gesteld om te ontkrachten dat - zoals de kantonrechter heeft overwogen - het ervoor gehouden moet worden dat aan de zijde van [appellant] sprake is van betalingsonwil en dat niet valt uit te sluiten dat de verhaalsmogelijkheden van Garden-End allengs geringer worden. Alles bij elkaar genomen ziet het hof - ook in hetgeen overigens namens [appellant] is aangevoerd - geen grond voor het oordeel dat de belangen van [appellant] bij schorsing van de tenuitvoerlegging dienen te prevaleren boven de belangen van Garden-End bij executie van het beroepen vonnis van 19 december 2014. De vordering in het incident zal derhalve worden afgewezen.

De beslissing omtrent de kosten van het incident zal worden gereserveerd tot de einduitspraak.